Οι κουρές  δύο νέων Μοναχών

Με ιδιαίτερη κατάνυξη τελέσθηκαν οι κουρές  δύο νέων Μοναχών στην Ιερά Πατριαρχική Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου στην Αλεξάνδρεια.

Μετά την ακολουθία του Αποδείπνου και του κανόνος της εορτής της Αναστάσεως του Αγίου Λαζάρου του τετραημέρου, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος ο Β΄ έκειρε Μοναχούς δύο τελειοφοίτους σπουδαστές της Πατριαρχικής Σχολής “Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας”.

Η Σχολή εδρεύει στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα. Οι σπουδαστές της προέρχονται από διάφορες χώρες της Αφρικής.

Παρακολουθούν επί δύο έτη, πρόγραμμα θεολογικών σπουδών, εκμάθησης Ελληνικής γλώσσας καθώς επίσης μαθήματα κοινωνικής βοήθειας.

Ο πρώτος Μοναχός έλαβε το όνομα Σωσθένης προς τιμήν ενός Αγίου Αφρικανού ιερέως.

Ο αείμνηστος π. Σωσθένης εργάσθηκε με ιδιαίτερο ιεραποστολικό ζήλο και πολλά προσέφερε για την διάδοση του Ευαγγελίου αλλά και δια την επιβίωση των συνανθρώπων του.

Άφησε δε σ όλη την Τανζανία φήμη αγίου ανδρός!

Ο μοναχός Σωσθένης προέρχεται από την Ιερά Επισκοπή Μπουκόμπας της Τανζανίας.

Ο δεύτερος Μοναχός έλαβε το όνομα Στέφανος.

Ο Μακαριώτατος θέλησε να τιμήσει τον αείμνηστο Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας κυρό Στέφανο (+2007) , μετά του οποίου είχε πνευματικό δεσμό.

Ο Μοναχός Στέφανος προέρχεται από την Ιερά Επισκοπή Γκούλου της Ουγκάντας.

Με ιδιαίτερη συγκίνηση ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος στην προσφώνηση του στους νεοκαρέντας, ευχαρίστησε τον Πανάγαθο Θεό ως και τον έφορο της Ιεράς Μονής, Άγιο Σάββα τον Ηγιασμένο, που τον αξίωσαν να γευθεί αυτή την πνευματική χαρά της αφιερώσεως δύο λαμπρών νέων.

Δύο παιδιών της Αφρικής οι οποίοι έχοντας την πνευματική ασπίδα του Μοναχικού Σχήματος, ξεκινούν νέους πνευματικούς προσωπικούς αγώνες αλλά και σε λίγο, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους, θα διακονήσουν το επιτελούμενο έργο στον ιεραποστολικό αμπελώνα των πατρίδων τους.

“Παιδιά μου, η πρώτη μοναχική αρετή που πρέπει να καλλιεργήσετε είναι η υπακοή. Είναι η βάση της μοναχικής ζωής. Σ’ αυτή θα οικοδομήσετε την πνευματική σας προσωπικότητα. Κατά τους ασκητικούς πατέρες, οι οποίοι έζησαν εδώ πλησίον μας, στην έρημο της Νιτρίας αλλά και σ όλη την Θεοβάδιστο Αίγυπτό μας, υπακοή σημαίνει ζωή, ανυπακοή πνευματικός θάνατος.

Έχετε λοιπόν, υπακοή στον Πατριάρχη και το Πατριαρχείο μας που είναι η πνευματική μητέρα ολοκλήρου της Αφρικανικής ηπείρου και στους καλούς μου Επισκόπους σας.

Ακούσατε στην κατήχηση ότι η ζωή του μοναχού δεν είναι ανάπαυση αλλά ένας διαρκής αγώνας με πολλές στερήσεις και κακουχίες.

Εσείς προσωπικά στις χώρες σας και θα πεινάσετε και διψάσετε, καινούργια ενδύματα δεν θα έχετε …

Πολλές φορές θα σας απαξιώσουν οι άνθρωποι και θα σας συκοφαντήσουν άδικα … Μην απογοητευτείτε … συνεχίστε την πορεία σας και τον αγώνα σας… Κρατήστε στα χέρια σας τον Τίμιο Σταυρό που σας έδωσα και λάβετε δύναμη απ’ αυτόν, κηρύττοντας εν λόγω και έργω, Ιησούν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον και Αναστάντα!

Αγωνιστείτε πνευματικά ώστε να γίνετε φως και να λάμπετε μέσα στον κόσμο. Η λαμπάδα που κρατάτε σκορπίζει φως.

Φωτίζει τα πρόσωπα σας και τον γύρω χώρο. Σκορπίστε και εσείς με την αγία ζωή σας φως.

Γίνεται Φως Χριστού και θα σας ακολουθήσουν χιλιάδες, εκατομμύρια άνθρωποι που ποθούν να γνωρίσουν τον Χριστό μας!

Σιγοκαίει η λαμπάδα και σιγά σιγά λιώνει … Έτσι είναι και η ζωή του μοναχού.

Πρέπει καθημερινά να λιώνει η καρδιά σας, από αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

Αυτή η θυσιαστική αγάπη είναι αυτό που θα μας ζητήσει ο Θεός εν ημέρα κρίσεως.”

Με δάκρυα κατανύξεως και πνευματικής χαράς τους ευχήθηκε “Σωσθένη και Στέφανέ μου να ζήσετε και να έχετε με την ταπεινή μου ευχή, κάθε πνευματική πρόοδο στην ζωή σας.”

Εν συνεχεία οι νέοι Μοναχοί δέχθηκαν τις ευχές των συμπροσευχομένων, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πηλουσίου Ναρκίσσου Πατριαρχικού Επιτρόπου Αλεξανδρείας, του Προϊσταμένου της Ιεράς Μονής Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ταμιάθεως Γερμανού, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ιππώνος Στεφάνου, των κληρικών της πατριαρχικής αυλής Αρχιμανδρίτου κ. Φιλάρετου και του Πρωτοπρεσβύτερου π. Πάνου Γαζή,  των καθηγητών και σπουδαστών της Σχολής και των λοιπών πιστών της παροικίας.