Ώρα 17:45 Σάββατο 20ης Ιανουαρίου 2024, στην οδό που εδρεύει ο «Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Πτολεμαίος Α’». Ένα πουλί με φτερά γαλάζιας αποχρώσεως και λοφίο σαν βασιλικό πτηνό, φτερουγίζει πάνω από την επιβλητική μονοκατοικία της Αγγελικής Παναγιωτάτου. Η πρώτη εντύπωση είναι ο θαυμασμός για το δημιούργημα της φύσης! Η δεύτερη είναι η μυθοπλασία που κατεργάζεται ο νους, πως μπορεί να είναι η μεταμορφωμένη ψυχή της Ελληνίδας επιστήμονος που εντός του κληροδοτήματός της, πρόκειται να κοπεί η Αγιοβασιλόπιτα του ιστορικού Σωματείου.

Μιας πνευματικής παρακαταθήκης που άφησε στους Αιγυπτιώτες, όχι για να την μνημονεύουν, καθώς δεν το είχε ανάγκη ως επιτυχημένη γυναίκα και ιατρός, αλλά για να τους υπενθυμίζει το επιστημονικό της έργο. Αυτό που ώθησε την ανθρωπότητα ένα βήμα εμπρός στον τομέα της πρόληψης, της θεραπείας και της μακροζωίας. Γιατί αυτό ακριβώς προσέφεραν τα εμβόλια που ανακάλυψε η ομάδα στην οποία συμμετείχε, ως προεξάρχουσα μορφή της γνώσης και της πανεπιστημιακής αντίληψης που είχε αποκτήσει εξαιτίας των συνεχών πειραματισμών στα νοσοκομεία της Αιγύπτου. Της χώρας που επέλεξε για πατρίδα της, όταν η Ελλάδα την σνόμπαρε και την απαξίωσε εντός των αμφιθεάτρων της επιστήμης για την γυναικεία υπόστασή της.

Ακόμα λοιπόν κι αν το γαλάζιο πετούμενο δεν ήταν το πνεύμα της αείμνηστης Ελληνίδας ιατρού, σίγουρα είναι ο αγγελιοφόρος της. Όσο για το μήνυμα που μετέφερε υποθέτω θα ήταν κάπως έτσι: «Σας ευχαριστώ συμπάροικοι που δεν με ξεχνάτε και τιμάτε τη ζωή μου και το έργο μου! Ο θάνατος επέρχεται μόνο όταν σε ξεχνούν οι ζωντανοί. Κι εσείς με κάνετε να ζω που δεν με λησμονείτε».
Αυτή η φαντασιακή εικασία, που ενδεχόμενα επέχει θέση αληθινότητας υποδαυλιζόμενη εκ του διαδραματισθέντος σκηνικού πάνω από τη στέγη του Πτολεμαίου Α΄, προδήλως πιστοποιείτο απ΄ τις φωταγωγημένες αίθουσες του κτηρίου με την αρχιτεκτονική αισθητική!

Εκεί η Πρόεδρος του ανωτέρω αλεξανδρινού Σωματείου, τυγχάνουσα και Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας κα. Λιλίκα Θλιβίτου, υποδεχόταν με πλέριο χαμόγελο κι ευγένεια, τους Αιγυπτιώτες οι οποίοι κατέφθαναν για την Κοπή της Πίτας του Συλλόγου, που τιμά τους επιστήμονες επί σειρά ετών.
Ο κόσμος γέμιζε το σαλόνι και τους λοιπούς χώρους της επαύλεως, ανταλλάσσοντας ευχές στα πηγαδάκια που δημιουργούσαν τα μέλη, οι φίλοι και οι γνωστοί, θαρρείς και ανέμεναν την «εξόρυξη» των μυστικών της αλεξανδρινής παροικίας, η οποία αρέσκεται στην πλειονότητά της, στην κοινωνική δραστηριότητα του κους κους.
Όλα αυτά σταμάτησαν όταν η επιβλητική και συνάμα οικεία μορφή του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄ εισήλθε εντός του ιστορικού κληροδοτήματος.
Οι πάντες έτρεξαν να εισπράξουν την ευλογία του και να φωτογραφηθούν με ενσταντανέ το ζεστό χαμόγελό του.

Κι όταν ήρθε η ώρα στο ιδιαιτέρως τακτοποιημένο σαλόνι του Πτολεμαίου να καθίσει ο Πατριάρχης της Αφρικανικής Ηπείρου σιωπή απλώθηκε για να ακουστεί ο λόγος του.
Ξεκίνησε τιμώντας πρωτίστως στον χαιρετισμό του όχι μόνο από πλευράς πρωτοκόλλου αλλά και ενσυναίσθησης, τον διττό ρόλο του Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη, ως εκπροσώπου της Ελληνικής Πολιτείας αλλά και ως εθελούσιου ως προς την συνεισφορά του στο Πατριαρχείο, σπουδαγμένου ιεροψάλτη. Χαρακτηριστικά τα λόγια του Μακαριωτάτου αποτυπώνουν την αποδοθείσα προς τον κ. Πυργάκη τιμή: «Είχαν αρρωστήσει σχεδόν όλοι οι ιεροψάλτες μας και μέσα στη δυσκολία ποιος θα ψάλλει, ο Θεός μας έστειλε τον καλό του Άγγελο τον Γενικό μας Πρόξενο κι έτσι θα τον ενθυμούμεθα όχι μόνο ως Γενικό Πρόξενο αλλά και ως τον γλυκύτατο προς τη γλώσσα ιεροψάλτη μας».

Στη συνέχεια έκανε μια αναδρομή τονίζοντας ότι είναι η 20η χρονιά που έρχεται για να κόψει τη βασιλόπιτα αναφέροντας συγκινημένος: «Γιατί δεν είναι εδώ παιδιά μου όπως συμβαίνει όταν ο πανδαμάτωρ χρόνος μας φέρνει κόπο και κούραση. Εδώ μέσα νοιώθω σαν να είναι πρώτη φορά που αντικρύζω αυτό το ωραίο οίκημα κι έρχομαι όχι σαν υποχρέωση αλλά από αγάπη, γιατί ο πατέρας τρέχει παντού. Ποτέ δεν ξεχωρίζει κάποιο απ΄ τα παιδιά του, όλα είναι το ίδιο και για όλα θέλει να δώσει μια χαραγματιά αγάπης. Αυτό θα προσπαθήσω παιδιά μου να κάνω αύριο με τη δική σας αγάπη κι ευχή καθώς αναχωρώ για μακρινές χώρες, θα ταξιδεύω ώρες πολλές για να φτάσω στη Δυτική Αφρική, στη Νιγηρία, στο Νίγηρα, τη Σενεγάλη και μετά στο Πράσινο Ακρωτήριο. Και όλα αυτά παιδιά μου για τι; Για μια σταλαγματιά αγάπης. Για να πω όπως σας έχω πει και άλλες φορές, πως υπάρχει για όλους η αγκαλιά του Θεού. Πρόεδρέ μου έλεγα το βράδυ που με τον εξοχώτατο κόβαμε την πίτα, πως δυο πράγματα χαρακτηρίζουν τη ζωή μας: ο χρόνος και ο τόπος. Ο χρόνος όπως θα έλεγε ο κ. Καλομοιράκης αγιάζεται με την καθημερινότητα, τις καλές πράξεις. Ο τόπος σου δίνει τα σύνορα, το χώρο που κινείσαι και αναλόγως τι κινήσεις κάνεις, έχεις ευλογία ή κατάθλιψη και πόνο.

Έτσι λοιπόν με πολλή χαρά κάθε χρόνο έρχομαι Πρόεδρέ μου, γιατί εδώ είναι το Μέλαθρον του Πνεύματος.
Ξεκινήσαμε με το Πατριαρχείο, πήγαμε στην Κοινότητά μας, στο Λύκειο των Ελληνίδων, σήμερα στον Πτολεμαίο, εδώ είναι όπως έλεγαν οι παλαιοί Πατριάρχες, ο Λόγιος Ερμής και συναντιούνται με τον Κερδώο, αλλά τον Λόγιο Ερμή τον ήξερε πάντα η Αλεξάνδρεια.
Πρόεδρέ μου μέσα από την καρδιά μου, χρόνια πολλά να έχετε. Σας ευχαριστώ που μαζί με τους συνεργάτες σας ζεσταίνετε αυτό τον τόπο. Θυμάμαι πόσο ωραία τα έλεγε προχθές ο Γενικός Πρόξενος, ότι δεν πρέπει να στενοχωρούμεθα με το παρελθόν, αλλά να βλέπουμε αισιόδοξα πάντα το μέλλον. Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου χρόνια πολλά και πάντα να έχετε αισιοδοξία. Να βλέπετε εμένα, που πάντα έχω αισιοδοξία καθώς φτιάχνω το ένα και μόλις τελειώνει ξεκινάμε το άλλο. Έτσι κι εσείς να έχετε την ευλογία μου και να σας βλέπω κάθε χρόνο, να ιλοχαρεί και να ανοίγει η καρδιά μας. Χρόνια πολλά και ευλογημένα».

Ολοκληρώνοντας το λόγο του ο Μακαριώτατος καταχειροκροτήθηκε απ τους παρισταμένους και στη συνέχεια η οικοδέσποινα και Πρόεδρος του Πτολεμαίου Α΄ κα. Λιλίκα Θλιβίτου άρχισε ως είθισται κάθε χρόνο, την δική της ομιλία. Στεντορεία τη φωνή ξεδίπλωσε την καταγεγραμμένη σκέψη της ως εξής:
«Μακαριώτατε – Αξιότιμε Γενικέ μας Πρόξενε, κύριε Ιωάννη Πυργάκη Αγαπητέ φίλε κ. Ιωάννη Παπαδόπουλε, εκπρόσωπε του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ανδρέα Βαφειάδη – Αξιότιμοι Πρόεδροι των Σωματείων της Παροικίας μας. Αγαπητά μέλη και φίλοι του Συλλόγου μας Κυρίες και κύριοι
Απόψε σ΄ αυτόν εδώ το χώρο, την ιστορική Έπαυλη της αείμνηστης επιστήμονος ιατρού Αγγελικής Παναγιωτάτου, συγκεντρωθήκαμε για να εορτάσουμε όλοι μαζί την Κοπή της Αγιοβασιλόπιτας του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Πτολεμαίος Α΄.
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και είμεθα τυχεροί που σ΄αυτή τη χρονική συγκυρία, έχουμε μαζί μας τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρο τον Β΄.

Και αυτό το αναφέρω διότι όπως όλοι γνωρίζουμε, ο Πατριάρχης μας ανά τακτά διαστήματα ταξιδεύει για τις υποχρεώσεις της ιεραποστολής του. Ένα έργο που απορρέει από την προσωπική συνείδηση, την ευαισθησία και την αγάπη του προς τους χειμαζόμενους λαούς της Αφρικής καθώς ο ίδιος έχει θέσει ως σκοπό της ζωής του τον Άνθρωπο.
Είναι σημαντικό να αναφέρω πως η Κοπή της πατροπαράδοτης Αγιοβασιλόπιτας για τον Πτολεμαίο Α΄ δεν ισοδυναμεί με μια εθιμοτυπική τελετουργία και μόνο, αλλά και με μια ουσιαστική τελετή μνήμης και υπενθύμισης της ξεχωριστής συμβολής των αλεξανδρινών επιστημόνων, μελών μας του παρελθόντος.
Είναι όλοι αυτοί που συνέβαλαν και συνεισέφεραν τα μέγιστα στην πρόοδο την εξέλιξη και την ευημερία της Αιγυπτιώτικης Παροικίας.
Ας μην λησμονούμε ότι στους ιστορικούς χώρους του Πτολεμαίο, πέρασαν σπουδαίες προσωπικότητες και φυσιογνωμίες της κοινωνικής, πολιτικής, επιστημονικής και καλλιτεχνικής ζωής της Αλεξάνδρειας. Δηλαδή των ανθρώπων του Πολιτισμού.

Να θυμηθούμε τις συζύγους των Μεγάλων Ευεργετών της Ελληνικής μας Κοινότητας, οι οποίες συχνά συναθροίζονταν σ αυτήν εδώ την αίθουσα αναβαθμίζοντας τα Γράμματα και τις Τέχνες μέσα από τα φιλολογικά σαλόνια τους!
Να θυμηθούμε τους επιστήμονες προγόνους μας Αιγυπτιώτες, οι οποίοι κατέθεταν μέσα από τις ομιλίες και διαλέξεις τους τα διαπιστευτήρια της επιστημονικής τους κατάρτισης!
Ας αναρωτηθούμε πόσοι ιατροί, δικηγόροι καταξιωμένοι στην εποχή τους, άπλωσαν εδώ μέσα το ταλέντο τους και διοίκησαν το Σύλλογο του Πτολεμαίου με μεράκι, ενδιαφέρον και ιδιαίτερη αγάπη!
Μήπως να μνημονεύσουμε τον δικό μας Αλεξανδρινό Κωνσταντίνο Καβάφη, που σήμερα θεωρείται από την παγκόσμια κοινότητα ως ένας εκ των κορυφαίων ποιητών του κόσμου;
Για όσους δεν το γνωρίζουν υπήρξε Μέλος του Συλλόγου μας από τις απαρχές της ιδρύσεώς του, προβληματιζόταν και εκφραζόταν μετέχοντας στις πρώτες εκδηλώσεις μας.

Αξίζει όμως να αναφερθούμε και στην πολύπλευρη κοινωνική δράση του Πτολεμαίου Α΄, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Τότε που στον ιατρικό τομέα οι δικοί του άνθρωποι, αποκλειστικά και μόνο εθελοντικά, ως επιστήμονες βοήθησαν στην περίθαλψη τραυματιών και αδύναμων συμπατριωτών μας.
Αλλά και να υπενθυμίσουμε ότι ο Κυανούς Σταυρός γιγαντώθηκε μετά την ίδρυσή του ως τμήμα του Συλλόγου μας το 1919, για να προσφέρει τις ανθρωπιστικές υπηρεσίες του με αποστολές ιατρών του σε χώρες αφρικανικές εκτός Αιγύπτου..
Είναι πολλά τα παραδείγματα με τα οποία κάποιος μπορεί να προβάλει το έργο, τη δράση, την ιστορία και την υψηλή παρακαταθήκη που μας άφησαν οι παλαιότερες γενιές των μελών μας, σε εμάς που βιώνουμε τη σύγχρονη εποχή.
Μια εποχή που κλυδωνίζεται από πολέμους, πείνα, φτώχεια, μετανάστευση, προσφυγιά και κυρίως έλλειψη αλληλεγγύης και εντιμότητας, στον βαθμό που θα ήταν επιθυμητό κάτι τέτοιο.
Αυτό συμβαίνει γιατί πλέον ο Άνθρωπος επικεντρώνεται σε ατομικές λύσεις, στις προσωπικές του επιδιώξεις και την αδιαφορία του για τον διπλανό και τον διαφορετικό.

Μακαριώτατε
Εσείς που με την παρουσία σας τιμάται πάντα τον Πτολεμαίο μας, γνωρίζετε πολύ καλά τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε αυτή η γυναίκα δωρήτρια και επιστήμων, Αγγελική Παναγιωτάτου.
Αυτή την έπαυλη που μας άφησε στη διαθήκη της, οφείλουμε να την τιμούμε και να την προβάλουμε παντού και πάντοτε.
Ως Πρόεδρος επί 10 συναπτά έτη αισθάνομαι να διακατέχομαι από έντονα συναισθήματα όποτε πατώ το πόδι μου εδώ μέσα.

Η τύχη το έφερε να σπουδάσω ιατρική και ευλογημένη η συγκυρία να προεδρεύω ενός Συλλόγου, του οποίου η ιδρύτρια υπήρξε σπουδαία γυναίκα και τρανή επιστήμων, η οποία είχε τέτοια προσωπικότητα ώστε να συγκαταλέγεται στην ομάδα εκείνων των επιστημόνων που ανακάλυψαν την πρώτη σειρά εμβολίων.
Η γυναίκα αυτή επέλεξε τη Νειλοχώρα ως πατρίδα της για να εργαστεί απρόσκοπτα και ειρηνικά και τα κατάφερε.
Θεωρώ ως ελάχιστο χρέος μου να ανταποκριθώ στο καθήκον μου που δεν είναι άλλο απ΄ το να προβάλω εκείνη και τους Έλληνες Επιστήμονες και το έργο τους έτσι ώστε αυτός ο Σύλλογος να είναι πάντοτε ενεργός και δραστήριος, θυμίζοντας την διαχρονική κοσμοπολιτική προσφορά του Αλεξανδρινού Ελληνισμού.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι αύριο Κυριακή 21 Ιανουαρίου το πρωί, μετά τη θεία λειτουργία στον Πατριαρχικό ναό του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου ο Σύλλογός μας θα τελέσει το καθιερωμένο το ετήσιο μνημόσυνο της Αγγελικής Παναγιωτάτου, καθώς συμπληρώνονται 69 έτη από την εκδημία της.
Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά με υγεία ειρήνη, ομόνοια, δημιουργία και ευημερία σε όλο τον κόσμο.
Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για την τιμητική σας παρουσία στην εναρκτήρια εκδήλωσί μας του νέου έτους 2024».

Με την ολοκλήρωση της ομιλίας της η Πρόεδρος κα. Θλιβίτη παρέδωσε τη μικροφωνική σκυτάλη στον Γενικό Πρόξενο κ. Ιωάννη Πυργάκη ο οποίος ανέφερε τα κάτωθι:
«Μακαριώτατε, αξιότιμη κα. Πρόεδρε του Πτολεμαίου αξιότιμε κ. Αντιπρόεδρε της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, αγαπητά μέλη του Συλλόγου, αγαπητοί συμπάροικοι θα ήθελα με τη σειρά μου κι εγώ να πω δυο λόγια απηχώντας αυτά που είπε ο Μακαριώτατος κι αυτά που είπε η κα. Προέδρος.
Ευτυχής συγκυρία ότι βρισκόμαστε απόψε σ αυτόν εδώ το χώρο στον οποίο τέμνονται αφενός μεν η αγάπη την οποία επικαλέστηκε ο Μακαριώτατος και την οποία θα κηρύξει στο ταξίδι του όπως πράττει πάντα και αφετέρου η ευαγγελική γνώση όπως την ευαγγελίζεται τη θεραπεύει και την προστατεύει ο Σύλλογος Επιστημόνων Πτολεμαίος Α΄.
Νομίζω είναι ένα αίτημα που ξεπερνά την επιστημονική γνώση, καθώς χαρακτηρίζεται όχι μόνο από την αγάπη του κέρδους αλλά από την αγάπη προς το συνάνθρωπο. Η Αλεξάνδρεια υπήρξε ένας χώρος που αυτά τα δυο συνέτειναν. Ελπίζω αυτός ο χρόνος να είναι ένας χρόνος που δεν θα τον θυμόμαστε για τις καταστροφές τις οποίες επέφερε, τις δοκιμασίες που υπέστημεν και τα προβλήματα τα οποία είχαμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά να τον θυμόμαστε για τη χαρά την υγεία την ευτυχία που θα φέρει σε όλους. Με αυτά τα λόγια θα ήθελα να ευχηθώ στον Πτολεμαίο για το πολυδιάστατο έργο που πραγματοποιεί, ώστε τα 115 χρόνια της παρουσίας του να αποτελέσουν ορόσημο και για άλλα τόσα. Καλή Χρονιά σε όλους!»

Σ αυτό το σημείο ο Μακαριώτατος πήρε το λόγο και απευθυνόμενος προς το κοινό που παρακολουθούσε, σύστησε μια ακόμη δημιουργική πλευρά του Γενικού Γραμματέα του Πτολεμαίου κ. Δημήτρη Καλομοιράκη: «Να σας ανακοινώσω ότι ο φίλος από την παλιά εποχή που γνωριζόμαστε από την Κρήτη Δημήτρης Καλομοιράκης είναι πλέον Διευθυντής της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης. Δημήτρη μου να σε ενημερώσω μιας και είμαστε σε επιστημονικό χώρο, ότι η κα. Εβίτα Αράπογλου μαζί με την κα. Μίνα Μωραΐτου Κουλουβάτου που είναι ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια έργων τέχνης του Μουσείου Μπενάκη, θα ανακαινίσουν με την δική σου παρουσία τα χειρόγραφα των Πτολεμαίων έτσι ώστε να μη καταστραφούν. Όπως βλέπετε αγαπητά παιδιά μου, μια γυναίκα σπουδαία η αείμνηστη Αγγελική Παναγιωτατου προσέφερ τόσα πολλά ως επιστήμων, έτσι και τώρα δυο άλλες γυναίκες προσφέρουν ως συνέχεια την δική τους ευεργεσία εδώ στην Αλεξάνδρεια.

Και τώρα ας κόψουμε την Αγιοβασιλόπιτα του Συλλόγου μας με τη συνοδεία των παιδιών που θα μας πουν αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά» ήταν ο επίλογος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Στη συνέχεια ευλόγησε τις τρεις πίτες κι έδωσε το μαχαίρι να κόψει πρώτα η Πρόεδρος και οικοδέσποινα. Ακολούθησαν ο Γενικός Πρόξενος κ. Ιωάννης Πυργάκης με τον Αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννη Παπαδόπουλο και την Γενική Γραμματέα της Κυπριακής Αδελφότητος κα. Μαρία Παυλίδου.

Μάλιστα ο Μακαριώτατος εισχώρησε χαμογελαστός στην παρέα των προσκόπων που τραγουδούσαν τα κάλαντα κι άρχισε μαζί τους ωσάν μικρός κι αυτός στην ψυχή και στην καρδιά το τραγούδι. Διπλά του ο Γενικός Έφορος Διοίκησης του Προσκοπικού Σώματος κ. Άρης Μαρκοζάννης έπαιζε το ρόλο του μαέστρου.
Μια όμορφη αυθεντική στιγμή του Μακαριωτάτου με τη νέα γενιά και τους παρευρισκόμενους να χειροκροτούν και να απαθανατίζουν το σκηνικό.
Κι όταν τα φλουριά, ανακαλύφθησαν, μέσα από την αγωνιώδη ανασκαφή των δαχτύλων εντός του κομματιού που αναλογούσε στον καθένα, οι δύο τυχερές, Μαρία Πετράκη και Τερέζα ύψωσαν το τυχερό τους νόμισμα γεμάτες χαρά και ικανοποίηση για την τύχη τους.
Το τρίτο έλαχε στο κενό μεταξύ δύο κομματιών και δικαιωματικά ανήκει στον Πτολεμαίο Α΄.
Προφανώς το πουλί με τα γαλάζια φτερά και το βασιλικό λοφίο που ίπτατο επάνω απ΄ τη στέγη του Πτολεμαίου, να είχε ως σκοπό της επίσκεψής του την πραγμάτωση αυτής της επιθυμίας.

Ένα φλουρί… να αποδοθεί στη Μνήμη της αείμνηστης Αγγελικής Παπαγιωτάτου!!!

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το «παρών» έδωσαν εκτός του Μακαριωτάτου, του Γενικού Πρόξενου κ. Ιωάννη Πυργάκη και του Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννη Παπαδόπουλου και οι θεσμικοί εκπρόσωποι: ο Γενικός Γραμματέας της ΕΚΑ κ. Νικόλαος Κατσιμπρής και η Γενική Γραμματέας της Κυπριακής Αδελφότητας κα. Μαρία Παυλίδου. Την εορταστική εκδήλωση τίμησαν ακόμα ο Έφορος Διοίκησης κ. Άρης Μαρκοζάνης του Προσκοπικού Σώματος, ο Πρώην Αντιπρόεδρος της ΕΚΑ κ. Μιχάλης Αρσλανίδης ενώ από την πλευρά Αιγυπτίων προσκεκλημένων παρευρέθησαν οι κάτωθι: Ο καθηγητής νεφρολόγος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αλεξανδρείας κ. Magdi Hassan, συνοδευόμενος από την διδάκτωρ του Πανεπιστημίου στο Τμήμα Κοπτικής Ιστορίας και Ελληνικής κα. Rowaida Mamouri, o καθηγητής καρδιολογίας κ. Ashraf Deeb, ο κ. Rehab Zakaria της Βουλής, η κα. Many Tabbah αρχιτεκτόνισσα και Mέλος των Rotary η κα. Mounir Shehfe επιχειρηματίας και Rotary, η κα. Amira Shalabi παρουσιάστρια του καναλιού 5, η κα. Mona Hakim των Rotary και η κα. Rania Anis του British School καθώς και πολλοί Αιγύπτιοι επιχειρηματίες.

Ήταν μια όμορφή βραδιά, γιορτινή με χαμόγελα ικανοποίησης απ΄ όλες τις πλευρές καθώς η οικοδέσποινα Πρόεδρος κα. Λιλίκα Θλιβίτου είχε φροντίσει για την εξυπηρέτηση των πάντων.
Καλή Χρονιά στον Πτολεμαίο της Παροικίας μας και της Αλεξάνδρειας του Ελληνισμού!