Σαν σήμερα, ακριβώς ένα χρόνο πριν, οι Αιγυπτιώτικες Παροικίες της Αλεξάνδρειας και του Καΐρου, ενημερώνονταν απ΄ τα δελτία ειδήσεων για τον τραγικό θάνατο του δημοσιογράφου Νίκου Κάτσικα, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στην περιοχή της 6ης Οκτώβρη.
Ήταν μια τραγωδία που επέφερε βαθύτατη θλίψη και δημιούργησε ψυχική αναστάτωση στις δύο ελληνικές κοινότητες, με τις οποίες υπήρξε συνεργάτης επί χρόνια.
Ο Νίκος Κάτσικας γεννήθηκε στις 7 Μαΐου 1966 με καταγωγή από τον Πειραιά. Ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και εργαζόταν ως ανταποκριτής του ΑΠΕ-ΜΠΕ στο Κάιρο από τον Σεπτέμβριο του 2016. Συνεργαζόταν επίσης με την ΕΡΤ και το Ρ.Ι.Κ σε ανταποκρίσεις από την Αίγυπτο.
Διετέλεσε από το 2003 και για πολλά χρόνια αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας έκδοσης «Νέο Φως» του Καΐρου, της οποίας ήταν υπεύθυνος για τα περισσότερα φύλλα και αποτελούσε ως έντυπο τη συνέχεια του ιστορικού «Φωτός». Επίσης συνεργαζόταν ως αρχισυντάκτης με την μηνιαία έκδοση “Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» και της ενημερωτικής ιστοσελίδας «Πυραμίς».
Επιπλέον ήταν Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Καΐρου. Πτυχιούχος βυζαντινής μουσικής είχε χειροθετηθεί το 2006, Άρχοντας Πρωτοψάλτης από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β, τον οποίο έχει ακολουθήσει σε πλείστες ποιμαντικές επισκέψεις του στην Αφρική.
Εργαζόταν με πείσμα και πάθος με στόχο τη διατήρηση του ρόλου των Αιγυπτιώτικων ΜΜΕ ως «γέφυρας του Ελληνισμού που παρεπιδημεί στην αγαπημένη μας Χώρα του Νείλου με την ακόμα πιο αγαπημένη Μητέρα Πατρίδα», όπως έγραφε χαρακτηριστικά ο ίδιος στο φωτογραφικό λεύκωμα «150 χρόνια Ελληνικός Τύπος στη Χώρα του Νείλου», το οποίο εκδόθηκε το 2016 και την επιμέλειά του είχε ο ίδιος ο δημοσιογράφος.
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, υπήρξαν τρεις Μοίρες που ρύθμιζαν τα συμβάντα του κάθε ανθρώπου. Η Κλωθώ γύριζε το νήμα της ζωής, η Λάχεση μετρούσε τη διάρκεια και η Άτροπος η μικρότερη αδελφή και η πιο αδίστακτη από τις τρεις, έκοβε τη ζωή του καθενός με τα τρομερά ψαλίδια της χωρίς κανένα δισταγμό.
Η Μοίρα Άτροπος, για τον Νίκο Κάτσικα, υπήρξε σκληρή μαζί του στερώντας του τη ζωή στην πλέον παραγωγική του ηλικία. Όμως κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με το αναπόφευκτο που επιβάλει το πεπρωμένο, καθώς οι ανθρώπινες δυνάμεις αδυνατούν να ελέγξουν και να τιθασεύσουν το ριζικό της κάθε ύπαρξης.
Μετά από ένα χρόνο, η ενθύμηση του τραγικού γεγονότος επαναφέρει τη θλίψη και την οδύνη στις παροικιακές αδελφότητες των δύο πόλεων, Αλεξανδρείας και Καΐρου, για την απώλεια ενός ανθρώπου του οποίου η μοίρα επεφύλασσε ένα τέτοιο τέλος.
Αιωνία σου η Μνήμη Νικόλα Κάτσικα…