Το Σάββατο 21 Απριλίου 2018, οκτώ μόλις μέρες από τη σημαντική επέτειο της 29ης Απριλίου, που έμεινε στην ιστορία ως η ημέρα της γέννησης (1863) και του θανάτου (1933) του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή,  πραγματοποιήθηκε εκδήλωση-αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη, την οποία διοργάνωσαν στη μικρή αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου της Βιέννης το Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας της Πρεσβείας της Ελλάδος στη Βιέννη, το αυστριακό περιοδικό SOCIETY και η ορχήστρα δωματίου της Βιέννης «Ορφέας», όπου και  απηύθυνε χαιρετισμό στους πολυάριθμους παρευρισκομένους ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, κ. Γιώργος Φλωρεντής.

Κατά τη διάρκεια του αφιερώματος παρουσιάστηκαν εισηγήσεις από την Επίκουρη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Βιέννης, Δρ. Λίλια Διαμαντοπούλου, και το συνθέτη, Δρ. Αθανάσιο Σίμογλου, για τη ζωή, το έργο και τις δυνατότητες μελοποίησης των στίχων του μεγάλου αλεξανδρινού ποιητή και στη συνέχεια η ορχήστρα δωματίου της Βιέννης «Ορφέας» παρουσίασε σε συναυλία υπό την καθοδήγηση του μαέστρου, κ. Κωνσταντίνου Δημηνάκη, μελοποιημένα από το συνθέτη Αθανάσιο Σίμογλου έργα του μεγάλου ποιητή στη γερμανική και ελληνική γλώσσα, δίνοντας μία νέα ανάγνωση στο έργο του.

Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, κ. Γιώργος Φλωρεντής, τόνισε, μεταξύ άλλων στον χαιρετισμό του, το εύρος και τη διαχρονικότητα του Καβάφη, την έμπνευση που αντλείται από τα λόγια του παγκοσμίως. Χαρακτηριστικά ανέφερε:

 

 

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΥ

Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Γ. ΦΛΩΡΕΝΤΗ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΒΑΦΗ

ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ

 

 

 

 

 

 

«Τύχη αγαθή μου έδωσε την ευκαιρία να βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας για να χαιρετίσω ένα αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη, εδώ, στην Βιέννη, τόπο όπου ελληνικές φωνές ποτέ δεν έπαψαν να συνομιλούν με την Ιστορία.

Ο Καβάφης διδάσκει πολλά και για πάντα. Ο Καβάφης δεν είναι ένας ποιητής της εποχής του, είναι ένας διαχρονικός ποιητής.  Ο Μεγάλος Αλεξανδρινός δεν είναι ούτε ένας ποιητής του τόπου του. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναζήτησαν τις αλήθειες του και εμπνεύστηκαν από τα λόγια του. Το όνομά του ταξιδεύει στον χρόνο και στον κόσμο. Δεν θα σταματήσουμε ποτέ, νομίζω, να τιμούμε τον Καβάφη, με τρόπους πολλούς, όπως η αποψινή βραδιά. Η τιμή στον Καβάφη είναι τιμή στην ανθρώπινη αναζήτηση, και στο δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να σκέφτεται και να επιλέγει.

Αρχίζοντας από το μεγάλο Ναι και το μεγάλο Όχι, που δεν αφήνει περιθώρια ελιγμών όταν καλεί η ανάγκη για γενναίες αποφάσεις, συνεχίζοντας με την Ιθάκη και καταλήγοντας στους Βαρβάρους καθένας από μας καταλαβαίνει με τον δικό του τρόπο ποιο είναι το ταξίδι και πώς πρέπει να πορευόμαστε ακόμη και σήμερα.

Διαβάζοντας σήμερα τα ποιήματά του στην ιστορική τους διάσταση, διακρίνεις ανάγλυφα και αναλλοίωτα στοιχεία  της σημερινής πυρακτωμένης πολιτικής κατάστασης στην περιοχή όπου έγραψε τα ποιήματά του, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Διαβάζοντας σήμερα τα ποιήματά του στην ερωτική τους διάσταση, αισθάνεσαι τον ποιητή να ξεκλειδώνει τις λέξεις απελευθερώνοντας τώρα, εδώ, μαζί μας, μουσικές εξαίσιες…

Είναι πράγματι πολύ ευχάριστο και συγκινητικό να βρίσκομαι εδώ σήμερα εκπροσωπώντας το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης και να μεταφέρω τους χαιρετισμούς και την αγάπη του Υπουργού και του Γενικού Γραμματέα Ενημέρωσης και Επικοινωνίας σε αυτή την εκδήλωση.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση γιατί με τον Καβάφη και το έργο του συνδέομαι από τη στιγμή που γεννήθηκα. Ως Αλεξανδρινός και εγώ μεγάλωσα στους δρόμους που περιπλανήθηκε κι εκείνος. Είχα την τύχη να μελετήσω τον ποιητή μέσα στην πόλη που ο ίδιος άγγιζε στα ποιήματά του.

Τον μελέτησα και τον μελετώ σε όλη τη ζωή μου, ανοίγοντας κάθε φορά νέα μονοπάτια. Από την πρώτη ‘δημόσια’ συνάντησή μου μαζί του, όταν μ ια ομάδα φοιτητών αρχίσαμε να ασχολούμαστε με τον Καβάφη και να κάνουμε τα πρώτα δειλά βήματα σε μικρές τοπικές εκδηλώσεις στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο, έχουν περάσει χρόνια, έχουν γίνει πολλά βήματα. Όμως το έργο του Καβάφη ποτέ δεν σταματά να σου ανοίγει δρόμους.

Ως ποιητής μπροστά και πέρα απ’  τους καιρούς του, μοντέρνος και μακριά από πρότυπα της εποχής του, ο Καβάφης έχει αφήσει ένα μοναδικό ποιητικό αποτύπωμα. Ένα αποτύπωμα τόσο ανοιχτό στις προσεγγίσεις όσο και εξίσου κλειστό στις ερμηνείες. Ίσως περισσότερο απ’ όλους δυσκολεύτηκαν να ερμηνεύσουν την καβαφική ποίηση οι μουσικοί, όσοι προσπάθησαν να τον μελοποιήσουν.

Οι στίχοι του, χωρίς ομοιοκαταληξία, με δυσανάγνωστο ρυθμό, με έναν λυρισμό κρυμμένο πίσω από σύμβολα, είναι για τους μελοποιούς μια μεγάλη πρόκληση. Το ίδιο και η γλώσσα του, σχεδόν πεζολογική, ένας ποιητικός λόγος που ακροβατεί απ’ άκρη σ’ άκρη της μακράς ιστορίας της ελληνικής γλώσσα.

Κι όμως, στα ποιήματά του υπάρχει μια ισχυρή εσωτερική μελωδία. Την ακούμε τόσο καθαρά διαβάζοντας, ας πούμε, το Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον. Μια μελωδία πλασμένη από συναισθήματα και εικόνες. Ο λόγος του Καβάφη είναι «ατραγούδητος», όπως θα έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις.

Αυτός όμως είναι και ο λόγος, πιστεύω, που πληθώρα μουσικών έχουν εμπνευστεί από την ποίηση του καβάφη, καθένας προσπαθώντας να βάλει το δικό του κομμάτι στο ψηφιδωτό των αναγνώσεων ενός μεγάλου ποιητή. Το έργο του Καβάφη είναι πρώτα απ’ όλα μια ευκαιρία να αφουγκραστεί καθένας μας με τον δικό του τρόπο.

Και οι μουσικοί ξέρουν να το κάνουν καλύτερα απ’ όλους. — Ο ίδιος ο συνθέτης των μελοποίησεων που θα ακούσουμε σήμερα μιλάει για «μουσικό αναστεναγμό» του Καβάφη, μια μουσική κρυμμένη ανάμεσα στις λέξεις.

Εκδηλώσεις, λοιπόν, σαν την σημερινή  τροφοδοτούν την σκέψη όσων αγαπούν την ποίησή του και ανοίγουν καινούργια μονοπάτια για το ταξίδι στην ποίησή του, αλλά και τον συστήνουν, σε όσους δεν έτυχε να τον γνωρίσουν, στο πραγματικό του εύρος, αναδεικνύοντας την πολύπλευρη δυναμική της τέχνης του.

Δεν θα  ήθελα να σας κουράσω, άλλωστε έχουμε πολλά να ακούσουμε εδώ απόψε. Θέλω μόνο να ευχαριστήσω από καρδιάς, να σας συγχαρώ και να σας μεταφέρω τη στήριξή μας γι’ αυτή την τόσο όμορφη πρωτοβουλία που διευρύνει τους ορίζοντες και προσθέτει -κυριολεκτικά- μια ακόμα νότα στο έργο του μεγάλου ποιητή, του Κωνσταντίνου Καβάφη».

Η μικρή αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου της Βιέννης

Η ορχήστρα δωματίου της Βιέννης «Ορφέας» παρουσίασε σε συναυλία υπό την καθοδήγηση του μαέστρου, κ. Κωνσταντίνου Δημηνάκη, μελοποιημένα από το συνθέτη Αθανάσιο Σίμογλου έργα του μεγάλου ποιητή στη γερμανική και ελληνική γλώσσα, δίνοντας μία νέα ανάγνωση στο έργο του.

 

 

Πληροφορίες από το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης