Στα σπλάγχνα της δέχτηκε η γη της Αλεξάνδρειας, την Κυριακή το μεσημέρι 8 Οκτωβρίου, ένα από τα πιο άξια τέκνα της, τον Δημήτρη Γαβαλά, τον άνθρωπο που αγάπησε όλος ο Ελληνισμός της πόλης αλλά και εκείνος τίμησε με τα έργα του και την προσφορά του στην πατρίδα… Μία προσφορά και μία αυτοθυσία που ξεκίνησε από νεαρή ηλικία, όταν συμμετείχε με άλλους γενναίους ναύτες στο θρυλικό αντιτορπιλικό «ΑΔΡΙΑΣ», στα 1943…

Ο Μήτσος Γαβαλάς, όπως όλοι τον ξέραμε, ήταν ο τελευταίος επιζών από το πολεμικό αυτό πλοίο, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και ο οποίος μας εγκατέλειψε για πάντα σήμερα, με τους πολλούς φίλους του να τον ακολουθούν στο τελευταίο του ταξίδι, στα Ελληνικά Κοιμητήρια της Αλεξάνδρειας.

Την εξόδιο ακολουθία του ετέλεσε σε συγκινητικό κλίμα ο Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας, Μητροπολίτης Άκκρας κ.Νάρκισσος, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκη, του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και του ΕΝΟΑ κ. Εδμόνδου Κασιμάτη και της συζύγου του Καίτης Κασιμάτη, του Α΄ Αντιπροέδρου της ΕΚΑ κ. Γιάννη Σιόκα, της Β΄ Αντιπροέδρου της ΕΚΑ κας Μαίρης Παυλίδου, του Κοινοτικού Επιτρόπου κ. Δημήτρη Κάβουρα, καθώς και του πρώην Προέδρου της ΕΚΑ κ. Χαράλαμπου Κατσιμπρή και των πρώην Κοινοτικών Επιτρόπων κ.κ. Μιχάλη Αρσλανίδη και Εμμανουήλ Τατάκη. Η παρουσία της Κοινοτικής Επιτροπής ήταν τέτοια που ανταπέδιδε τιμή στον αξέχαστο Δημήτρη Γαβαλά, που διετέλεσε και Α΄ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Σημαντική ήταν όμως και η παρουσία Προέδρων και εκπροσώπων και άλλων σωματείων, όπως ο Πρόεδρος του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Αλεξάνδρειας κ. Βύρων Βαφειάδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Β΄» κα Λιλίκα Θλιβίτου και η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αλεξάνδρειας κα Αλίκη Αντωνίου.

 

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΚΑ

ΕΔΜΟΝΔΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

 

 

Σε συγκινητικό κλίμα, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης απηύθυνε τον τελευταίο χαιρετισμό στον αξέχαστο Αλεξανδρινό Αιγυπτιώτη:

«Αγαπητέ μας Δημήτρη, φίλε Μήτσο,

Θλιβερό γεγονός ζούμε σήμερα και μεγάλη απώλεια για την ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας είναι η απουσία σου.

Το μακρυνό ταξίδι που πηγαίνεις είναι ένα ταξίδι, που το τέλος του είναι η ανάπαυση στη μεγάλη αγκαλιά του Πλάστη μας, γιατί τα τελευταία χρόνια είχες κουραστεί πολύ.

Αισθάνομαι την ανάγκη να πω δυο λόγια λόγω χρόνου, για να θυμηθούμε εμείς οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεώτεροι, ποιος ήταν ο Δημήτρης Γαβαλάς.

Πρώτ’ απ’ όλα, ήταν ένας άνθρωπος που στάθηκε πάντα κοντά στην Εκκλησία, δίπλα στους Πατριάρχες μας και δίπλα στους απλούς ανθρώπους.

Παράλληλα, ήταν ένας πατριώτης, ένας ήρωας, που πολέμησε και διακρίθηκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο τελευταίος επιζών από το πλοίο «ΑΔΡΙΑΣ», στο οποίο σα ναύτης αγωνίστηκε για την ελευθερία της Πατρίδας και ολόκληρης της ανθρωπότητος και το οποίο μισοβυθισμένο μπήκε στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας.

Διακρίθηκε και παρασημοφορήθηκε πολλές φορές από τη μητέρα Πατρίδα για την προσφορά του.

Ως πάροικος και γνώστης των κοινών, υπήρξε επί σειρά ετών Α΄ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και διετέλεσε μέχρι πρόσφατα Α΄ Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Αλεξανδρείας.

Λεβεντάνθρωπος, δεινός ψαράς και κυνηγός, πετυχημένος επιχειρηματίας στο χώρο της ξυλείας, είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου την ξύλινη επένδυση του νεοεγερθέντος τότε ξενοδοχείου «PALESTINE» στη Μοντάζα, επί προεδρίας Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ.

Αείμνηστε φίλε Μήτσο,

Πολλά θα μπορούσα να αναφέρω ακόμα, πολλά για τη ζωή και το έργο σου. Όμως, κάπου εδώ θα σε χαιρετήσω.

Ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει, το χώμα της Αλεξάνδρειας, που τόσο αγάπησες.

Καλό σου ταξίδι.

Αιωνία σου μνήμη».

 

Ο ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΒΑΛΑΣ

ΕΙΧΕ ΤΙΜΗΘΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ

 

Το μεγάλο Αιγυπτιώτη αγωνιστή είχε τιμήσει και η Ελλάδα, καθώς τον είχαν επισκεφθεί εκπρόσωποι των κυβερνήσεων.

Στις 22 Απριλίου του 2015, τον επισκέφθηκε στο σπίτι του στην Αλεξάνδρεια, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Πάνος Καμμένος, σφίγγοντάς το χέρι και ευχαριστώντας τον για ό,τι έχει κάνει για την Ελλάδα.

 

 

 

 

Ενάμισυ χρόνο νωρίτερα, το Νοέμβριο του 2013, τον συνάντησε και τον τίμησε με τα θερμά του λόγια ο τότε Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Άκης Γεροντόπουλος, για να αναφερθούμε μόνο στα τελευταία χρόνια, γιατί είναι πολλοί οι πολιτικοί που τον συνάντησαν και τού εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη της Ελλάδας για τη δική του προσφορά για την ελευθερία της πατρίδας.

 

 

 

Παράλληλα, ο Δημήτριος Γαβαλάς που διατηρούσε εργοστάσιο ξυλείας και ήταν πάντα ένας πετυχημένος Αιγυπτιώτης επιχειρηματίας, ενώ είχε διατελέσει και Α΄ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, τον τίμησε και ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β΄.  

 

 

 

 

 

Αναφορικά με την ιστορία του «ΑΔΡΙΑΣ», να σημειωθεί ότι πριν 74 χρόνια, στις 22 Σεπτεμβρίου 1943 και ενώ το “Αδρίας” βρίσκονταν κοντά στην Κάλυμνο, προσέκρουσε σε γερμανική νάρκη και από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του. Παρά τις πολύ σοβαρές ζημιές, κατόρθωσε και έφθασε στην κοντινή τουρκική ακτή Γκιουμουσλούκ, με απώλειες 21 νεκρούς και 30 τραυματίες. Μετά από επισκευές που κράτησαν 40 μέρες, την 1η Δεκεμβρίου 1943 και ουσιαστικά κομμένο στην μέση, απέπλευσε για την Αλεξάνδρεια όπου έφτασε στις 6 Δεκεμβρίου και έγινε δεκτό με τον κόσμο να μην κρύβει τη χαρά του. Ο κ.Γαβαλάς είχε πει παλαιότερα ότι «αν και κομμένο στη μέση, με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του πληρώματος έφτασε από τα τουρκικά παράλια στην Αλεξάνδρεια προκαλώντας τεράστιο ενθουσιασμό».

 

Η ιστορία του ΑΔΡΙΑ

 

 

Το βράδυ της 22ας Οκτωβρίου 1943, το Αντιτορπιλικό «Αδρίας» διατάχθηκε να πλεύσει από Κω προς Κάλυμνο επιχειρώντας αντιπερισπασμό και παραπλάνηση εναντίον εχθρικών μονάδων επιφανείας. Στις 21:36 τρομερή έκρηξη συγκλόνισε τον πλοίο.

Ο Κυβερνήτης, Αντιπλοίαρχος Ιωάννης Τούμπας, ο οποίος βρισκόταν στη γέφυρα εκτινάχθηκε ψηλά και ξανάπεσε βαρύς πάνω σ΄ αυτό, ενώ επάνω του έπεφταν διάφορα συντρίμμια.

Αν και τραυματισμένος δεν έχασε τις αισθήσεις του. Εικόνα χαλασμού τον περιέβαλε. Ο «Αδρίας» πήρε αμέσως κλίση 10-20 μοίρες προς τα δεξιά. Ολόκληρο το πρωραίο τμήμα είχε αποκολληθεί και στο πλοίο είχε ξεσπάσει πυρκαγιά από βραχυκύκλωμα. Νεκροί , τραυματίες και κομμένα μέλη του πληρώματος ήταν διάσπαρτα παντού. Επειδή όμως η κλίση του πλοίου γινόταν όλο και μεγαλύτερη, ο κυβερνήτης αποφάσισε να πλεύσει το γρηγορότερο στις εγγύτερες τουρκικές ακτές, στον όρμο Γκιουμουσλούκ.

«Μη στεναχωριέστε, κύριε Κυβερνήτα. Καλά είμαι. Τι είναι ένα χέρι για την Πατρίδα; Τίποτα!».

Στη διάρκεια αυτού του πλου, ο γιατρός του «Αδρία», ανθυποπλοίαρχος Καποδίστριας, επίδενε τα τραύματα των τραυματιών, υπό πρωτόγονες συνθήκες. Το ηθικό των ανδρών, ήταν εξαιρετικά υψηλό. Μοναδικό παράδειγμα θάρρους, υψηλού πνεύματος και θυσίας, ήταν η περίπτωση του δίοπος μηχανικού Παπαφραντζέσκου, ο οποίος είχε τραυματιστεί σοβαρότατα στο αριστερό χέρι του και ο γιατρός ήταν υποχρεωμένος να το κόψει κάτω από τον αγκώνα, χωρίς αναισθητικό. Όταν ο τραυματίας Παπαφραντζέσκος αντιλήφθηκε τον κυβερνήτη, να εισέρχεται στο χώρο της χειρουργικής επεμβάσεως, γυρνάει και λέει στον Κυβερνήτη του, για να του δώσει θάρρος:

«Μη στεναχωριέστε, κύριε Κυβερνήτα. Καλά είμαι. Τι είναι ένα χέρι για την Πατρίδα; Τίποτα!».

Έπειτα από επισκευές, που διήρκεσαν περίπου 40 μέρες, στις 21:00 της 1ης  Δεκεμβρίου 1943 ο «Αδρίας» ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής, πλέοντας με την πρύμη του. Στις 14:08, της 6ης  Δεκεμβρίου 1943, ανήμερα του Αγ. Νικολάου, προστάτη των ναυτικών μας, το εναπομείναν τμήμα του θρυλικού «Αδρία» εισήρχετο περήφανα στο λιμάνι της Αλεξανδρείας.

«Επιστρέφομεν εις την Αλεξάνδρειαν, ύστερα από απουσία σαράντα μόνον ημερών, αλλά μας φαίνεται πως ελλείπαμε χρόνια ολόκληρα» .

Μοναδική υπήρξε η υποδοχή από τα συμμαχικά πλοία που ναυλοχούσαν στο λιμένα της Αλεξάνδρειας. Χίλια καπέλα σηκώνονται στον αέρα, ενώ από χίλια στόματα υψώνεται στον ουρανό το επιφώνημα «Ούρρα, Ούρρα, Ούρρα».

Ο Βρετανός Ναύαρχος της Ανατολικής Μεσογείου εξέπεμψε ακολούθως το παρακάτω σήμα προς το πλήρωμα του «Αδρία»:

«Επιθυμώ να εκφράσω εκ μέρους του Βρετανικού Β.Ν. τον θαυμασμό μας και την εκτίμησή μας προς τους Έλληνες αξιωματικούς και ναύτες. Οι πράξεις τους ήταν σύμφωνες με τις ανώτερες παραδόσεις του Ναυτικού και θα διατηρηθούν για πάρα πολύ καιρό στη μνήμη μας.

                                                                               

A.V. WILLIS
                                                                             

Αντιναύαρχος»

Τέλος, ο Βρετανός Αρχηγός Στόλου της Μεσογείου, στο σχετικό σήμα του, μεταξύ άλλων υπογράμμιζε τα εξής:

«Παρακολούθησα με θαυμασμό τον γεμάτο αποφασιστικότητα τρόπο, με τον οποίο ο Κυβερνήτης του πλοίου κατέστησε το κατεστραμμένο πλοίο του ικανό να πλεύσει και το επανέφερε για τόσα μίλια και με τόσες δυσκολίες. Ελπίζω ότι οι γενναίοι Αξιωματικοί και άνδρες του θα βρουν γρήγορα κάποιο άλλο πλοίο, με το οποίο θα συνεχίσουν τον αγώνα και ότι ο «Αδρίας» θα είναι και πάλι μια μέρα έτοιμος για υπηρεσία στο Β.Ν.».