Χειροτονία Θεοφ. Επισκόπου Ναυκράτιδος

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΝΑΥΚΡΑΤΙΔΟΣ 2Την Παρασκευή 5η Δεκεμβρίου ε.ε., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ τέλεσε στον εορτάζοντα Ιερό Πατριαρχικό καί Καθεδρικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου την χειροτονία του Θεοφ.Επισκόπου Ναυκράτιδος κ.Μελετίου. Στην Ευχαριστιακή Σύναξη και την χειροτονία του Θεοφιλεστάτου συμμετείχαν οι Σεβ.Μητροπολίτες Γλυφάδος κ.Παύλος, Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας, Νειλουπόλεως κ.Γεννάδιος, Πηλουσίου κ.Νήφων, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Γεωργίου Καΐρου, Νουβίας κ.Νάρκισσος. Στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή προσήλθε πληθώρα Κληρικών και όμιλος προσκυνητών εξ Ελλάδος, Πρόεδροι Συλλόγων και Φορέων της Μεγάλης Πόλεως, ως και πιστοί της Αλεξανδρινής Παροικίας.

Ο Μακαριώτατος, κατά την ομιλία Του, με συγκίνηση είπε τα εξής:

Ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος διὰ τῆς ψήφου τῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου μας, πρὶν λίγες μέρες ἀγαπητὲ μας π. Μελέτιε, σὲ ἐξέλεξε Ἐπίσκοπο τῆς Ἀλεξανδρινῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἰδοὺ σήμερα κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ὁσίου πατρὸς μας Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου, τοῦ θαυματουργοῦ, τὴν ἑορτὴ τοῦ Μοναστηριοῦ μας, τοῦ ὁποίου κατέστης Ἡγούμενος, σὲ ἀξιώνει νὰ ἀνέλθεις τὶς ἱερὲς βαθμίδες τῆς Ἀρχιερωσύνης διὰ τῆς χειροτονίας σου εἰς Ἐπίσκοπον.
Ἀγαπητέ μου, π. Μελέτιε,

Ἔχεις ἤδη δώσει δείγματα τῆς ἐν ἀγάπῃ, ὑπομονῇ καὶ ὑπακοῇ διακονίας, καὶ τῆς ἀφοσιώσεώς σου πρὸς τὸ Παλαίφατο Πατριαρχεῖο μας, στὸν θρόνο τοῦ Ἁγίου Μάρκου, καὶ στὸν Προκαθήμενὸ του, διακονώντας τὸ Πατριαρχεῖο μας ἀγαπητικῶς καὶ θυσιαστικῶς ἀπὸ τῆς νευραλγικῆς θέσεως τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου, ἀλλὰ καὶ εἰς οἰανδήποτε ἄλλη διακονία σοῦ ἀνετέθη, ὅλη αὐτὴ τὴν ἐξαετίαν ποὺ μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, βρέθηκες καὶ ἔζησες κοντὰ μας.

Ἡ τιμία ψῆφος τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων σὲ τίμησε μὲ τὴν ἐκλογή σου, ὡς ἐπίσκοπον τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Ναυκράτιδος. Ἡ Ναύκρατις ὑπῆρξε ἀποικία τῶν ἀρχαίων Μιλησίων κατὰ τὸ 600 π.Χ. τότε «θαλασσοκρατούντων», σύμφωνα καὶ μὲ τὸν ἱστορικὸν Στέφανον τὸν Βυζάντιον, ἡ ὁποία ὑπῆρξε πόλις ἀμιγῶς Ἑλληνική, κειμένη εἰς τὴν ἀνατολικὴν ὄχθην τοῦ Κανωβικοῦ κλάδου τοῦ Νείλου, καὶ ἐτιμήθη μὲ ἐπισκοπικὸν θρόνον ἀπὸ τοὺς πρώτους αἰῶνας τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἐξαρτωμένη ἀπευθείας ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε Πάπαν καὶ Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας.

Ενώ ο Θεοφ.κ.Μελέτιος με βαθυτάτη συγκίνηση αφού ευχαρίστησε τα πρόσωπα που επηρέασαν σημαντικά την ζωή του, μεταξύ άλλων αναφερόμενος με ευγνωμοσύνη στο πρόσωπο του Μακαριωτάτου είπε:

Η πατρική Σας αγάπη, εξεχύθη επ΄εμέ ως άλλα «Νειλώα ρείθρα» και κατέκλυσε ευεργετικώς την ζωήν μου, διό και υπερχειλίζει από ευγνωμοσύνη η καρδία μου. Πλησίον της Μακαριότητός Σας βρήκα τόπον καταφυγής εξελθών εκ της πατρώας γης μου. Ως φιλόστοργος πατήρ με περιεβάλλατε με ειλικρινή αγάπη, με ανεχθήκατε με διακριτική επιείκεια, επεδείξατε εμπιστοσύνη εις την ταπεινότητά μου, και με ετιμήσατε πολλαπλώς.

Επί έξι συναπτά έτη συναυλιζόμενος «εν τω οίκω του Πατρός μου» και συνδιαιτώμενος ημέραν καθ΄ημέραν πλησίον Σας, διδάχθηκα και ωφελήθηκα πνευματικώς, από το ήθος της προσωπικότητός Σας, την γλυκύτητα του χαρακτήρος Σας, την ευσέβεια της ψυχής Σας. Παραδειγματίστηκα από το φιλάνθρωπον και φιλελεήμον χάρισμά Σας, μα κυρίως, κυρίως διδάχθηκα από την δυναμική της αγάπης Σας.

Εύχομαι από τα μύχια της υπάρξεως μου να καταστώ «εὒχρηστος εἰς διακονίαν» και συγκηρυναίος στον αγώνα σας να διατηρηθεί ζωντανή η παρουσία της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στη χώρα του Νείλου. Δεν έχει σημασία το ολίγον των ανθρώπων, αλλά το πολύ και το μεγάλο του καθήκοντος, να μείνει άσβεστος ο Φάρος του αποστολικού θρόνου του Αγίου Μάρκου.

Παράλληλα εύχομαι να σας συνδράμω, έστω και κατ’  ελάχιστον, στην ιερά αποστολή Σας, στο αχανές αφρικανικό γεώργιον, να ανακουφίσετε τους κατ΄εξοχήν πένητας του Χριστού, τους πεινώντας και διψώντας όχι μόνον τον Λόγον του Θεού, αλλά και αυτόν τον επιούσιον άρτον.