Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του ιστορικού συγγραφέα Αλέξανδρου Κιτροέφ στην Αλεξάνδρεια και την Ελληνική Κοινότητα, καταθέτουμε ένα απόσπασμα από τα αφιερώματα της Μαργαρίτας Πουρνάρα στην Καθημερινή

***

Σε τρία και πλέον αφιερώματα της Καθημερινής από τη Μαργαρίτα Πουρνάρα, παρουσιάζεται η διαδρομή, επιστημονική και όχι μόνο, του γνωστού ιστορικού Αλέξανδρου Κιτροέφ. Στα αφιερώματα τίθεται το δίλλημα του «ρωσικού» επιθέτου του έγκριτου επιστήμονα, κάτι που ο ίδιος παρά την κατάρτιση και δυνατότητα της έρευνας, δεν μπόρεσε να διαλευκάνει, όσο και η αναφορά, ότι η οικογένεια Κιτροέφ έχει τις ρίζες της στη Χίο. «Πριν από λίγες ημέρες πήρα τα αποτελέσματα του τεστ DNA που δεν έδειξε καθόλου ρωσικά γονίδια», αναφέρει ο ίδιος με την κυρία Πουρνάρα και συνεχίζει: «Το μόνο που ξέρουμε είναι πως ο Έλληνας προπροπάππος μου, πάντως, που ήταν μεταφραστής του Οθωμανού διοικητή ξεκίνησε από τη Χίο και εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο για να ασχοληθεί με το βαμβάκι και οι κατοπινές γενιές ήταν Αιγυπτιώτες». Ο γνωστός ιστορικός γεννιέται μεν στην Ελλάδα, αλλά έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος του βίου του σπουδάζοντας στη Βρετανία και ύστερα διδάσκοντας σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, με ειδίκευση στην ελληνική διασπορά.

Φίλαθλος του «Τριφυλλιού» Την ίδια χρονιά (2019) το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου εκδίδει στην αγγλική γλώσσα το πόνημά του για τον ελληνισμό της Αιγύπτου. Προσφιλές του αντικείμενο ο ελληνισμός όπου γης, όπως προκύπτει από την εν γένει εργογραφία του, καταπιάνεται και με τους συμπατριώτες μας που μετανάστευσαν στην Αμερική, ενώ έχει γίνει περισσότερο γνωστός μέσα από τα ντοκιμαντέρ για τη Σμύρνη και την ανταλλαγή πληθυσμών της σκηνοθέτιδος Μαρίας Ηλιού. Φανατικός φίλαθλος του «Τριφυλλιού» από παιδί, ασχολείται με το αρχείο του Απόστολου Νικολαΐδη για να γράψει το βιβλίο «Ελλάς, Ευρώπη, Παναθηναϊκός».

«Δεν πρόλαβα να δω και πολλά ντέρμπι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έπαψα να παρακολουθώ και την ομάδα. Έφυγα από την Ελλάδα στην εφηβεία μου και τελείωσα το σχολείο στην Αγγλία. Έκανα εκεί σπουδές και αργότερα, λίγο πριν κλείσω τα 30 μου, πήγα στη Νέα Υόρκη για να εργαστώ στο City University of New York και έμεινα στην Αστόρια. Αμέσως αισθάνθηκα πολύ πιο ευπρόσδεκτος απ’ ό, τι μία δεκαπενταετία στη Βρετανία. Η Αμερική μάς πάει εμάς των Ελλήνων. Μας κάνει και νιώθουμε στα νερά μας. Ακόμα και σήμερα είναι μια χώρα πολύ πιο ανοιχτή στους ξένους. Της οφείλω πολλά. Με έμαθε να εργάζομαι σκληρά και να ξέρω ότι μια ημέρα θα ανταμειφθώ, να είμαι συστηματικός και οργανωμένος, να κινούμαι ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες και νοοτροπίες και να νιώθω άνετα με κάθε λογής ανθρώπους».

Μυρωδιές της Αλεξάνδρειας

«Μεγάλωσα στην Αθήνα με ιστορίες της Αιγύπτου, έναν κόσμο γεμάτο αναμνήσεις, εικόνες και μυρωδιές της Αλεξάνδρειας. Η οικογένειά μου ήταν στα βαμβάκια, αλλά έχασαν τα χρήματά τους με το κραχ του 1929. Ο πατέρας μου πήρε μέρος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με το βρετανικό ναυτικό και ήρθε στην Ελλάδα πριν από τον Νάσερ. Ο παππούς μου ήρθε το 1963».

Οι Έλληνες, σαν πολίτες μιας άλλης χώρας, θεώρησαν πάντα την Αίγυπτο πατρίδα τους, ελίχθηκαν, πήγαν παντού, εξάσκησαν κάθε επάγγελμα, έγιναν σκαπανείς ιδεών και πολιτισμού, αφομοιώθηκαν και προσαρμόστηκαν, ταυτίστηκαν με τούτο τον τόπο.

Ο Αλέξανδρος Κιτροέφ, είναι Έλληνας ιστορικός και καθηγητής ιστορίας στο Χέιβερφορντ Κόλετζ (Haverford College) της Πενσυλβάνια στις ΗΠΑ[2]. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον είναι στραμμένο στη μελέτη της ταυτότητας στη σύγχρονη Ελλάδα και τη διασπορά

Ο ομότιμος καθηγητής Ιστορίας του Χάβερφορντ της Πενσιλβάνια, Αλέξανδρος Κιτροέφ στην Εστία των Αιγυπτιωτών της Αθήνας στην οδό Γ΄Σεπτεμβρίου.