Η Αίγυπτος έχει μια απίστευτη ποικιλομορφία στην ιστορία της, ως έδρα ενός πανάρχαιου πολιτισμού, αλλά έχει παράλληλα διασχίσει και μια σύγχρονη διαδρομή λόγω των σπουδαίων γεγονότων που έλαβαν χώρα στα εδάφη της. Ως μία από τις δύο πατρίδες μας, οι Αιγυπτιώτες οφείλουμε να μαθαίνουμε όχι μόνο όσα συμβάντα άπτονται των παροικιών μας, γιατί η γνώση μας έτσι καθίσταται ανεπαρκής και περιορισμένη.
Η αίγλη της Αιγύπτου με την γεωστρατηγική της θέση που την αναγορεύει σε δύναμη σταθερότητας στην ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο, διατηρεί το μεγάλο προνόμιο να κατέχει την διώρυγα του Σουέζ που είναι η μεγαλύτερη διώρυγα του κόσμου, συνολικού μήκους 168 χλμ.
Τι γνωρίζουμε όμως περί αυτής, πέρα των ναυσιπλοϊών και των οικονομικών δυνατοτήτων που παρέχει στις διεθνείς εταιρείες μέσω της συντόμευσης των μεταφορών υλικών και αγαθών συνδέοντας θάλασσες με ωκεανούς; Ας το μάθουμε λοιπόν μέσα απ΄ το κείμενο που ακολουθεί, καθώς η εορταστική περίοδος προσφέρεται για μελέτη:
*****
Η πρωταρχική σκέψη διάνοιξης διώρυγας στην περιοχή φέρεται να σχεδιάστηκε επί Φαραώ Σέτη περί τον 13ο αιώνα π.Χ., που θα ένωνε το δέλτα του ποταμού Νείλου με την Ερυθρά θάλασσα.
To έργο αρχίζει να υλοποιείται 1000 χρόνια αργότερα επί του Φαραώ Νεκώς και συνεχίστηκε επί Δαρείου.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως είχε διασχίσει εκείνο το κανάλι σε 4 μέρες και το πλάτος του είχε τη δυνατότητα να το διαπλέουν δύο πλοία παράλληλα.
Οι Πτολεμαίοι το συντήρησαν και ο Στράβων ανέφερε πως το είδε γεμάτο πλοία.
Η διώρυγα επί Ρωμαίων ονομάστηκε Διώρυγα του Τραϊανού.
Στους νεώτερους χρόνους ο Γάλλος διπλωμάτης και μηχανικός Φερντινάν Λεσσέψ ξεκινάει το έργο το 1854, που ολοκληρώνεται την 25 Απριλίου 1869.
Στην κατασκευή της διώρυγας συμμετείχαν και Έλληνες Δωδεκανήσιοι.
Μάλιστα λέγεται πως ο πρώτος πλοηγός που διέπλευσε τη Διώρυγα ήταν Κασιώτης ναυτικός.
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΚΑΙ ΑΙΝΤΑ
Μουσικά, η διώρυγα συνδέται με τοΤζουζέπε Βέρντι, στον οποίο για τα εγκαίνιά της, καθώς και τα εγκαίνια της Όπερας του Καϊρου παραγγέλθηκε από τον τότε χεδίφη της Αιγύπτου, μουσικόφιλο Ισμαήλ μια όπερα με θέμα Αιγυπτιακό.
Ο Βέρντι εμπνεύστηκε την “Αΐντα“, που η υπόθεσή της διαδραματίζεται στην Μέμφιδα και την Θήβα στην διάρκεια του Παλαιού Βασιλείου.
Για την δημιουργία της όπερας, ο Βέρντι μελέτησε Αιγυπτιακή Ιστορία, Γεωγραφία και Θρησκεία.
Το καλοκαίρι του 1870, όμως ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στην Γαλλία και την Γερμανία. Έτσι τα σκηνικά και τα μηχανήματα σκηνής, που είχαν κατασκευαστεί στο Παρίσι δεν μπορούσαν να ναυλωθούν και εξ αυτού του γεγονότος, ο Βέρντι καθυστέρησε να γράψει μουσική στην ώρα του.
(Σκηνικά του Philippe Chaperon για την πρεμιέρα του Καΐρου)
Για αυτό τον λόγο αντί της “Αΐντα”, η Όπερα του Καϊρου εγκαινιάστηκε με τον “Ριγκολέττο”.
Η δε πρεμιέρα της “Αΐντα” έγινε την επόμενη χρονιά στις 24 Δεκεμβρίου 1871.
Για τις ανάγκες της παράστασης ο Βέρντι παρήγγειλε στο Μιλάνο έξι “σάλπιγγες της Αΐντα” για την μεγάλη σκηνή του θριάμβου.
Αυτές οι έξι σάλπιγγες μοιάζουν με τις πραγματικές αιγυπτιακές σάλπιγγες με μήκος 1,52 μέτρο, που ήταν ίσιες και χωρίς κλειδιά.
Τρεις από αυτές ήταν κουρδισμένες σε λα ύφεση μείζονα και έπαιζαν το εμβατήριο και άλλες τρεις σε σι ελάσσονα και έπαιζαν την μελωδία.
Από τις διασημότερες σκηνές στην ιστορία του λυρικού θεάτρου είναι το “Εμβατήριο του Θριάμβου“, όπου ο λαός της Αιγύπτου τραγουδά:
“Δόξα στην Αίγυπτο και την Ίσιδα,
που προστατεύει την ιερή της γη.
Ας ψάλλουμε ύμνους γιορτής
στον Βασιλιά που κυβερνά το Δέλτα!
Δόξα! Δόξα! Δόξα! Δόξα στον Βασιλιά”.
Πληροφορίες: www.e-nautilia.gr/i-dioriga-tou-suez/
Posted by ELPIDA NOUSA
