Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Ιμβραημίας, τα πάντα ακτινοβολούσαν έμψυχα και υλικά, από τους πιστούς Αιγυπτιώτες μέχρι το εσωτερικό του Ναού και τον αύλειο χώρο.
Πώς θα μπορούσε άραγε να είναι διαφορετικά; Κάθε 6η Δεκεμβρίου 2025 ημέρα της εορτής του Αγίου των θαλασσών, οι Αλεξανδρινοί με το χαμόγελο και τη λάμψη στο πρόσωπο, ανταλλάσσουν ευχές με τους εορτάζοντες και προσεύχονται στον ιστορικό Ναό τους;
Ο γνωστός σε όλους μας για την αφοσίωσή του στη λειτουργία του Ναού, κ. Πέτρος Λούτσης, είχε ήδη φροντίσει να αστράφτει κάθε σημείο του, όπως και το Αρχονταρίκι, όπου όλοι οι εκκλησιαζόμενοι στο τέλος κάθισαν για το καθιερωμένο κέρασμα με γλυκό και καφέ.
Ο αγαπητός αυτός Αλεξανδρινός, συνάμα Εκπρόσωπος της Κυπριακής Αδελφότητας, στην κυριολεξία προσφέρει τον εαυτό του στο να πραγματοποιούνται οι χριστιανικές τελετές δίχως να υπάρχουν προβλήματα και οποιασδήποτε μορφής ελλείψεις.
Έτσι κι αυτή τη φορά, όλα υπήρξαν άψογα.
Με τις ευχές και τις ευλογίες του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’, ο Θεοφιλέστατος Μητροπολίτης Ταμιάθεως κ. Γερμανός – Προϊστάμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία με συμπροσευχόμενους τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη κ. Επιφάνιο και τον Αραβόφωνο πατέρα κ. Σάμυ.
Η τελετουργία δημιούργησε ερεθίσματα συγκίνησης, καθότι ο συγκεκριμένος Ιερός Ναός διαθέτει πολύχρονη ιστορία γεγονός που έχει καταγραφεί και στις δέλτους του Πολεμικού μας Ναυτικού.
Στην εορτή του Αγίου Νικολάου παρέστησαν: ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης – του οποίου η αρωγή στην ιεροψαλτική ήταν σημαντική, ο Σύνδεσμος του Π/Ν της Ελλάδας με την Αλεξάνδρεια, Πλοίαρχος κ. Χρυσόστομος Ράγκος, ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Δημήτριος Κάβουρας, η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου Α’ κα Λιλίκα Θλιβίτου, αλεξανδρινοί πάροικοι, εκπαιδευτικοί και εορτάζοντες. Όπως πάντα ο Θεοφιλέστατος κ. Γερμανός, ομίλησε από καρδιάς, ιδιαιτέρως ανεφέρθη στη σημασία που έχει για τους πιστούς η ζωή και το έργο του Αγίου Νικολάου, τίμησε δια του λόγου του τον Άγιο του Πολεμικού μας Ναυτικού και κάλεσε του εκκλησιαζόμενους να αγωνίζονται για την καθαρότητα της ψυχής τους, με αφοσίωση και σεβασμό στην πίστη τους και στο Χριστό.
Τόνισε επιπλέον, τη δύναμη που αποπνέει η Ορθοδοξία για κάθε άνθρωπο και στη συνέχεια έγινε Περιφορά της Αγίας Εικόνας με τους πιστούς να ακολουθούν την ιερά πομπή εν μέσω συγκινησιακής φόρτισης.
Να σημειωθεί ακόμα η ιδιαίτερη αναφορά του Θεοφιλέστατου κ. Γερμανού στο ιστορικό πλοίο του πολεμικού ναυτικού «Αδρίας» το οποίο αναφέρεται στα παγκόσμια χρονικά του Ναυτικού όλων των χωρών, ως ένα παράδειγμα γενναιότητας, θάρρους και πατριωτικής αυταπάρνησης. Ανέφερε λοιπόν τα εξής για το συγκεκριμένο γεγονός:
«Ήταν 22 Οκτωβρίου 1943 και ενώ το αντιτορπιλικό «Αδρίας» βρισκόταν κοντά στην Κάλυμνο, προσέκρουσε σε νάρκη και από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του. Ο Αδρίας παρά τις ζημιές του κατόρθωσε και έφθασε στην κοντινή τουρκική ακτή με απώλειες 21 νεκροί και 30 τραυματίες. Την 1η Δεκεμβρίου 1943, μετά από μικρές επισκευές αλλά χωρίς πλώρη απέπλευσε για την Αίγυπτο. Στις 6 Δεκεμβρίου κατέπλευσε στην Αλεξάνδρεια, όπου έγινε δεκτό μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού από τον συμμαχικό Στόλο. Ο κυβερνήτης Ιωάννης Τούμπας με όλο το πλήρωμα κατευθύνθηκαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Ιμβραημίας, όπου εκεί άπαντες γονατιστοί προσευχήθηκαν για τη σωτηρία τους και προσκύνησαν την εικόνα του Αγίου τους».
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, μετεφέρθησαν όλοι στο Αρχονταρίκι όπου εκεί αντάλλαξαν ευχές, άνοιξαν τα γνωστά αλεξανδρινά πηγαδάκια με συζητήσεις, όχι μόνο σε σχέση με την εορτή, αλλά και με την παροικία γενικότερα, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε, η επικοινωνία μεταξύ των συμπαροίκων είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα αυτή την εποχή που ο πληθυσμός του Αιγυπτιωτισμού υφίσταται μεγάλη μείωση και η ανάγκη για συνύπαρξη είναι απαιτητή απ΄ όλους.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, εύχεται σε όλους τους εορτάζοντες «Χρόνια Πολλά με υγεία και δύναμη» και να τιμούμε όλοι οι πάροικοι τις θρησκευτικές και εθνικές μας εορτές που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των ιστορικών μας παραδόσεων.
