Ομόφωνα Εγκρίθηκαν τα Πεπραγμένα της ΕΚΑ στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση!
Κυριακή 9ης Νοεμβρίου 2025 ώρα 6 μ.μ. η προκαθορισμένη συνάντηση του σημαντικότερου γεγονότος του έτους που είναι η Τακτική Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Τόπος η Αίθουσα «Ιουλία Σαλβάγου» εντός του ιστορικού Ελληνικού Τετραγώνου, περιοχή Σάτμπυ. Προσκεκλημένοι, οι λιγοστοί αλεξανδρινοί πάροικοι καθώς καταφθάνουν για να υπογράψουν στην Γραμματεία, που εδρεύουσα στο Κοινοτικό Γυμναστήριο είναι υπεύθυνη για την καταγραφή των παρόντων τακτικών μελών. Στην πλειονότητά τους οι υπογράφοντες είναι ηλικιωμένοι, σαφές δείγμα της γήρανσης μιας παροικίας. Οι νεανικές ηλικίες απουσιάζουν όχι λόγω αδιαφορίας, αλλά γιατί απλώς δεν υπάρχουν στην πόλη του Μέγα Αλέξανδρου. Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα του ελληνισμού. Να αποτελεί νομοτέλεια η σταδιακή αποδυνάμωση εκάστης παροικίας ανά τον κόσμο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια στην κοινοτική μας ιστοσελίδα καταγράφονται μόνο κηδείες και μνημόσυνα. Αδυνατεί η μνήμη να φέρει την εικόνα κάποιου γάμου ή μιας γεννήσεως σε σημείο να φαντάζουν οι χαρές ως μια μακρινή ανάμνηση.
Όμως ο Άνθρωπος στη ζωή μπορεί να εξαλείφει το φόβο μέσω της ελπίδας. Γι αυτό και οι εναπομείναντες αφήνουν κατά μέρος τα λογύδρια των κολάκων περί «Θερμοπυλών» και φροντίζουν να φυλάττουν την Αλεξάνδρεια του παρόντος. Και βέβαια με όποιο «όπλο» έχει ο καθένας. Άλλος με την παρουσία του, άλλος με την εξιστόρηση στους νεότερους των αναμνήσεών του, άλλος με όποιο αθόρυβο οικονομικό τρόπο μπορεί να ευεργετήσει και άλλος με την ανιδιοτελή εργασία του και προσφορά. Γι αυτό δεν υπάρχουν συγκριτικά μεγέθη παρά μόνο η Αγάπη του συμπάροικου για το χώμα που πατά και η Αλληλεγγύη του προς τον άλλον, ως αντίδοτα στην λήθη, την απομόνωση και την παροικιακή αποδυνάμωση.
Μετά το καλωσόρισμα και τις προσφωνήσεις των θεσμικών εκπροσώπων, ο συντονιστής και αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» Γρηγόρης Χαλιακόπουλος, άνοιξε την αυλαία της Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας με τα παρακάτω λόγια: «Η κάθε Γενική Συνέλευση ενός Σωματείου ή Οργανισμού, πολύ δε περισσότερο μιας Ελληνικής Κοινότητας όπως η παρούσα, με την πολύχρονη διαδρομή στην ιστορία της Παροικίας των Αιγυπτιωτών στην Αλεξάνδρεια, αποτελεί εξ αρχής και εξ ορισμού, σημαντικό γεγονός. Γιατί μέσω αυτής καθορίζεται η πορεία, η προοπτική και η θεμελίωση του μέλλοντος».
Με την ενημέρωση της Γραμματείας περί των παρισταμένων Μελών [48] μετ΄ υπογραφής, εδόθη ο λόγος στον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ανδρέα Βαφειάδη ο οποίος ήταν πλαισιωμένος στο πάνελ από τους κάτωθι κ.κ. συναδέλφους του: Ιωάννη Παπαδόπουλο Αντιπρόεδρο Α΄, Νικόλαο Κατσιμπρή Γενικό Γραμματέα, Νικόλαο Κόπελο Αντιπρόεδρο Β΄, Εμμανουήλ Ταττάκη Οικονομικό Επόπτη και τον Βασίλειο Ζουέ Κοινοτικό Επίτροπο.
Απουσίαζαν δικαιολογημένα ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας κ. Δημήτριος Κάβουρας λόγω πρόσφατης χειρουργικής επεμβάσεως και οι Κοινοτικοί Επίτροποι κ. Ιωάννης Σιόκας ένεκα επαγγελματικής υποχρέωσης εκτός Αιγύπτου και ο Ευάγγελος Νεαμονίτης λόγω ασθενείας.
Μετά την ενός λεπτού σιγή για τους αποβιώσαντες συμπαροίκους μας, κατά το υπόλογο έτος, ο Πρόεδρος κ. Βαφειάδης ξεκίνησε την ομιλία του. Μεταξύ πολλών στα οποία ανεφέρθη ήταν και τα εξής:
«Ξέρουμε όλοι – πολύ καλά – πως δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε πολύτιμο χρόνο μέσα από ανούσιες τριβές και αντιπαραθέσεις.
Η εποχή απαιτεί ενότητα, και η ανάγκη να σταθούμε όλοι μαζί, ως ένας άνθρωπος, είναι θεμελιώδης για το μέλλον της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
Φίλες και φίλοι, διανύουμε τον τρίτο χρόνο της θητείας μας ως Κοινοτική Επιτροπή. Και νιώθω ιδιαίτερη τιμή να στέκομαι σήμερα μπροστά σας, στους εκλεκτούς συμπαροίκους μου, γιατί συμπορευόμαστε στον ίδιο δρόμο που χάραξαν οι πρόγονοί μας κι εμείς απαιτείται να τον συνεχίσουμε, με ευθύνη για τις επόμενες γενιές των Αιγυπτιωτών.
Θεωρώ λοιπόν υποχρέωσή μου να υπενθυμίζω πάντα σε όλους μας, ότι η επιτυχία δεν είναι επιλογή. Είναι μονόδρομος. Και αυτό είναι αυτονόητο.
Γιατί οι λίγοι που έχουμε απομείνει στην Αλεξάνδρεια, δεν διατηρούμε απλώς μια ιστορική παράδοση. Συντηρούμε με τη φλόγα της παρουσίας μας, ένα παρόν που ελπίζουμε ότι θα δώσει προοπτική στο μέλλον της Παροικίας μας.
Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι η πορεία μας δεν είναι εύκολη. Είναι γεμάτη εμπόδια, δυσκολίες, και προβλήματα. Βέβαια κάποιες φορές, φαντάζουν ανυπέρβλητα. Όμως τίποτα δεν γεννιέται χωρίς προσπάθεια. Και κανένα αποτέλεσμα δεν έρχεται, χωρίς τη συμμετοχή όλων των μελών της Κοινότητάς μας.
Είναι αποδεδειγμένο, πως όπου οι άνθρωποι λειτουργούν μόνο ως μονάδες, αποτυγχάνουν να πετύχουν εκείνα που μπορούν όταν ενώνονται. Η συλλογικότητα, είναι το μυστικό της επιτυχίας. Είναι η δύναμη που μας οδηγεί στην πράξη και κάνει τα οράματά μας πραγματικότητα.
Ως Κοινοτική Επιτροπή της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, αυτά τα χρόνια εργαστήκαμε με στόχο την ενίσχυση των ιδρυμάτων μας, των εκπαιδευτηρίων μας, των περιουσιακών μας στοιχείων, και της διασφάλισης όλων των κληροδοτημάτων μας.
Ενεργοποιήσαμε κάθε δυνατότητα που είχαμε. Αναζητήσαμε λύσεις σε παλιά, χρονίζοντα προβλήματα. Και ταυτόχρονα, ψάξαμε τους καλύτερους τρόπους για να αναβαθμίσουμε την ιερή μας κληρονομιά.
Κατορθώσαμε μέσα από πολύχρονες προσπάθειες να επιτύχουμε την έναρξη των εργασιών ανακαίνισης του Κοινοτικού μας Ιερού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου – πάντα με τη στήριξη και τη συμπαράσταση του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ. Θεοδώρου Β΄.
Άλλωστε είναι Εκείνος που προέτρεψε τον Ευεργέτη κύριο Αθανάσιο Μαρτίνο να αναλάβει ιδίοις εξόδοις το κόστος του συνόλου της ανακαίνισης.
Επίσης αναλάβαμε την ανακαίνιση του Οίκου Ευγηρίας «Μάννα», έτσι ώστε με ουσιαστικές παρεμβάσεις, φροντίδας και λειτουργικής ανανέωσης, να διαμορφώσουμε προς το καλύτερο τους χώρους και την αισθητική του Ιδρύματος που φιλοξενεί τους αδύναμους συμπαροίκους μας.
Ακόμα αξίζει να αναφέρουμε τις ενέργειές μας μέσα στο Ελληνικό Τετράγωνο, όπου πραγματοποιήσαμε μια σειρά σταδιακές ανακατατάξεις, πάντα με στόχο να προσφέρουμε στη λειτουργία και τη συνέχεια της Κοινότητάς μας.
Απώτερος σκοπός μας, ήταν και παραμένει να καταστήσουμε το ιστορικό μας Τετράγωνο κέντρο παιδείας, μάθησης και καλλιέργειας, για τις νέες γενιές.
Όμως, ας μη γελιόμαστε. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ζούμε μέσα σε μια εποχή γεμάτη παγκόσμια αναταραχή και φόβο για το μέλλον του ανθρώπου.
Οι δύο πατρίδες μας, η Αίγυπτος και η Ελλάδα, αποτελούν τα σταθερά σημεία αναφοράς στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, όσον αφορά στην ειρήνη και τις συνεργασίες που οδηγούν στην πρόοδο και την ευημερία των λαών.
Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, εμείς – οι Αιγυπτιώτες – είμαστε ταγμένοι να συνεχίσουμε. Να κρατήσουμε ζωντανή την παρουσία μας, να διατηρήσουμε τον Αιγυπτιωτισμό, να κρατήσουμε την Κοινότητα όρθια.
Οι Εφορείες μας εργάζονται μεθοδικά και με συνέπεια, για τη βελτίωση της καθημερινότητας, την αξιοποίηση των κληροδοτημάτων μας, την αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τα μέλη μας.
Εν συντομία θα αναφερθώ στις Επτά Εφορείες που είναι υπεύθυνες η κάθε μία στον αρμόδιο τομέα της για την λειτουργία της Κοινότητάς μας».
Ακολούθησε η ενημέρωση των Μελών, με τεκμηριωμένο τρόπο περί των πεπραγμένων εκάστης, εκ των επτά Εφορειών της ΕΚΑ, ήτοι: Αστικών και Ανάπτυξης, Εκπαιδευτηρίων, Οίκου Ευγηρίας «Μάννα», Εκκλησιών και Κοιμητηριών, Κοινοτικής Εστίασης, Κοινωνικής Πρόνοιας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Δημοσιών Σχέσεων.
Στη συνέχεια εξήγησε στους παριστάμενους τα προηγηθέντα, σχετικά με τις προσπάθειες της Κοινότητας περί ενός νέου σχολείου ως εξής:
«Σ΄ αυτό το σημείο θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα και να αναφερθώ στις πρόσφατες εξελίξεις που αφορούν στα εκπαιδευτήριά μας. Ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει σε μεγάλο βαθμό τις τελευταίες Γενικές μας Συνελεύσεις και παλαιότερες Κοινοτικές Επιτροπές.
Είναι ιδιαίτερα λυπηρό να περπατούμε μέσα στο Ελληνικό Τετράγωνο και να διαπιστώνουμε την σταδιακή ερημοποίησή του από μαθητές, καθότι η Παροικία μας πλέον μειώνεται πληθυσμιακά με δραματικούς αριθμούς, ιδιαίτερα δε στη νεολαία.
Γνωρίζουμε όλοι ότι τα κληροδοτήματά μας, δεν είναι απλώς περιουσίες ή κτήρια. Είναι η ηθική μας παρακαταθήκη. Και ο καλύτερος τρόπος να την τιμήσουμε είναι να επενδύσουμε στη δύναμή τους… εκεί όπου χτυπά η καρδιά της συνέχειας: στην εκπαίδευση των νέων.
Βέβαια δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ότι μπορούμε να αντιστρέψουμε το παρελθόν σε παρόν και να γεμίσουμε τις σχολικές αίθουσες με 2.000 μαθητές όπως την παλαιά ένδοξη εποχή.
Είναι όμως εφικτό να αναβαθμίσουμε την εκπαιδευτική μας κοινότητα, δημιουργώντας προϋποθέσεις όπου τα εκπαιδευτήριά μας θα μπορούν να λειτουργούν με πληθώρα μαθητών, προς τους οποίους θα παρέχεται η δυνατότητα να διδάσκονται την ελληνική γλώσσα.
Τούτο θα διασφαλίζεται, ως απαραίτητη προϋπόθεση στην συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, δηλαδή της Κοινότητάς μας και του Γαλλικού Σχολείου.
Πλέον πλησιάζουμε προς την ολοκλήρωση των διαδικασιών, για να δημιουργηθεί στον χώρο του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου ένα νέο σχολείο.
Αυτή η αλλαγή θα πραγματοποιηθεί με την παρουσία επίσημων θεσμικών εκπροσώπων του γαλλικού κράτους, όπως η Γενική Πρόξενος της Γαλλίας, η οποία ήταν παρούσα στις συζητήσεις. Βέβαια παρών ήταν και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κύριος Ιωάννης Πυργάκης.
Επιθυμία μας ήταν, είναι και θα είναι, όλα να προχωρούν με κύρια βάση τη νομιμότητα, την αξιοπιστία και την διαύγεια.
Άλλωστε η γαλλική πλευρά δεν μας είναι άγνωστη, αλλά αντίθετα έχουμε από πολλά χρόνια πριν, όπως στην Ιμβραημία με την Πρατσίκειο Σχολή και αργότερα στο Κανισκέρειο, συμφωνίες που μέχρι στιγμής έχουν τηρηθεί στον απόλυτο βαθμό γεγονός που μας ικανοποιεί στο έπακρον.
Επομένως συνομιλούμε με αξιόπιστους εταίρους και κυρίως δοκιμασμένους, καθώς δεν θα θέλαμε να ρισκάρουμε με μια άγνωστη προς εμάς περίπτωση, κυρίως δε ιδιώτες, ακόμα κι αν τα οικονομικά οφέλη ενδεχομένως να ήταν περισσότερα, αλλά και οι κίνδυνοι περισσότεροι.
Γιατί ο βασικός μας στόχος δεν είναι αποκλειστικά το έσοδο και μόνο, αλλά η διασφάλιση και συνέχεια της εκπαιδευτικής και ποιοτικής αναβάθμισης, με προοπτική να πλησιάσει την αίγλη της πάλαι ποτέ ένδοξης εποχής.
Επιπλέον στη συμφωνία θα υπάρχει η ρητή δέσμευση η άλλη πλευρά να ανακαινίσει, τα κτήριά μας, κάτι που εμείς αδυνατούμε να πράξουμε λόγω μεγάλου οικονομικού κόστους, ενώ ακόμα θα παρέχεται η δυνατότητα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, Επίσης όσοι δικοί μας μαθητές, επιθυμούν να μετεγγραφούν στο νέο σχολείο, θα έχουν καλύτερες οικονομικές προϋποθέσεις έναντι των άλλων.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι τα σχολεία μας σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κλείσουν, οι δε μαθητές και εκπαιδευτικοί του Τοσιτσαίου Πρατσίκειου Δημοτικού όπως και του Νηπιαγωγείου μας, απλώς θα μεταφερθούν και παράλληλα θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες χωροταξικές προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία τους εξαιτίας της μεταφοράς τους εντός του Τετραγώνου μας.
Για τις περαιτέρω εξελίξεις θα έχετε ενημέρωση όταν θα υπάρχουν νεότερα.
Να τονίσω ότι αυτά μπορεί να ολοκληρώνονται σήμερα, αλλά υπακούμε σε αποφάσεις προηγούμενων Γενικών Συνελεύσεων τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι να υλοποιήσουμε.
Όλοι μαζί λοιπόν, έχουμε ένα κοινό χρέος: να προστατεύσουμε το παρελθόν μας, να στηρίξουμε το παρόν μας, και να δημιουργήσουμε προοπτικές για το μέλλον του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού».
Μόλις ολοκλήρωσε την ομιλία του ο Πρόεδρος κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο συντονιστής Γρηγόρης Χαλιακόπουλος κάλεσε στο βήμα για να χαιρετήσουν τη Συνέλευση οι θεσμικοί εκπρόσωποι.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μαρεώτιδος κ. Δαμασκηνός, Πατριαρχικός Επίτροπος, ομίλησε με συναίσθημα και γαλήνιο τρόπο αναφέροντας τα παρακάτω:
«Εξοχότατε, Εντιμότατε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, Εντιμότατε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, αγαπητοί φίλες και φίλοι, νιώθω μεγάλη και ιδιαίτερη τιμή που βρίσκομαι σήμερα για πρώτη φορά στην Γενική Συνέλευση της Ελληνικής μας Κοινότητας εδώ στην Αλεξάνδρεια. Ευχαριστούμε κύριε Πρόεδρε, για όλα όσα ειπώθηκαν και θα ήθελα εγώ εκ μέρους του Μακαριωτάτου να σας ευχαριστήσω για την άριστη συνεργασία, για την αγάπη σας αλλά και για την φροντίδα σας για όλες τις Εκκλησίες εδώ στην Αλεξάνδρεια. Είναι πράγματι συγκινητικό ότι ο καρπός της αληθινής αγάπης και της σωστής συνεργασίας είναι η ευλογία του Θεού. Και αυτή η μεγάλη ευλογία τη βιώνουμε σήμερα, με την έναρξη των εργασιών της εκ βάθρων ανακαίνισης του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού. Είναι πράγματι μια μεγάλη ευλογία και ένα τεράστιο έργο που γίνεται με την ευλογία του Θεού, με την ευλογία του Μακαριωτάτου, αλλά και με την δική σας αγάπη και την δική σας συνεργασία. Και όπως είπατε, ελπίζουμε ότι στο χρόνο κάποια στιγμή να γίνει, να ολοκληρωθούν οι εργασίες της ανακαίνισης και να γίνουν όπως τα θέλει ο Θεός αυτά τα εγκαίνια που όλοι περιμένουμε. Είναι συγκινητικό ταυτόχρονα αυτό που δηλώσατε, ότι η επιθυμία σας είναι να ανακαινιστούν όλες οι εκκλησίες εδώ στην Αλεξάνδρεια, κάτι το οποίο το έχουμε συζητήσει μαζί, το έχετε συζητήσει με τον Μακαριώτατο και χαίρομαι ιδιαίτερα που το δηλώνετε και σήμερα σε αυτή την Γενική Συνέλευση, κάτι που δείχνει και την δική σας πίστη, την πίστη όλων των μελών αυτής της κοινότητας, αλλά και το μεγάλο σας σεβασμό προς την ιστορία. Διότι, όποιος δεν σέβεται την ιστορία, όποιος δεν θυμάται την ιστορία, δεν μπορεί να έχει μέλλον. Και χαίρομαι πραγματικά για όλα όσα ειπώθηκαν. Θα ήθελα και πάλι να σας ευχαριστήσω για όλα. Να σας ευχαριστήσω, διότι και εγώ προσωπικά και αρχικώς όταν ήρθα εδώ ως Αρχιμανδρίτης και σήμερα ως νέος Βοηθός Επίσκοπος στον Μακαριώτατο και Πατριαρχικός Επίσκοπος στην Αλεξάνδρεια, έχω απολαύσει αυτή την αγάπη, αυτήν τη στήριξη, αυτήν την συνεργασία και σας ευχαριστώ γι’ αυτό. Δεν είναι, ξέρετε, πάντοτε αυτονόητο αυτά, αλλά όπως το βίωσα στο Κάϊρο όλα τα προηγούμενα χρόνια, το βιώνω κι αυτό στην Αλεξάνδρεια και νιώθω τιμή που διακονώ εδώ στην Αίγυπτο, κοντά σε μεγάλες μορφές προέδρων, όπως ο κύριος Καβαλής, όπως και εσείς, κύριε Πρόεδρε. Σας μεταφέρω τις ευχές του Μακαριωτάτου, την αγάπη του, τη στήριξή του και να ξέρετε πάντοτε, άλλωστε το ξέρετε, αλλά το δηλώνω και για άλλη μια φορά, ότι το Πατριαρχείο είναι πάντοτε κοντά σας και στηρίζει όλες τις αποφάσεις και το όραμα της κοινότητάς μας. Να είστε πάντα καλά».
Ο Γενικός Πρόξενος κ. Ιωάννης Πυργάκης με τη σειρά του ανέφερε με τον δεινό ρητορικό λόγο του τα εξής: «Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω τον κύριο Πρόεδρο και την Επιτροπή για την τιμητική πρόσκληση που μου έκαναν και βρίσκομαι σήμερα στη Γενική Συνέλευση της Πρεσβυγενούς Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Και δι’ ημών, κύριε Πρόεδρε, θέλω κι εγώ να καλωσορίσω τον εκπρόσωπο του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου, το Θεοφιλέστατο Μαρεώτιδος κ. Δαμασκηνό, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, τους εκπροσώπους τόσο της Κυπριακής Αδελφότητας όσο βεβαίως του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου του Α’. Επίσης τον Ναυτικό μας Σύνδεσμο και όλα τα μέλη και τους παροίκους που βρίσκονται εδώ σήμερα σε αυτή την αίθουσα. Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. Είναι γεγονός ότι το Ελληνικό Προξενείο δεν είναι μόνο στα λόγια κοντά στην Ελληνική Κοινότητα, ή τουλάχιστον προσπαθεί να είναι. Βρίσκεται και στο ίδιο τετράγωνο, οπότε έχουμε προσωπική αντίληψη του αγώνα τον οποίο όλοι σας δίνετε καθημερινά, με τις προκλήσεις οι οποίες δυστυχώς δεν έρχονται όταν εσείς θέλετε, αλλά όταν αυτές αποφασίζουν να εμφανιστούν. Δεν είναι μόνο τα τραγικά νούμερα τα οποία ανέφεραν οι προλαλήσαντες, που δημιουργούν μια εξαιρετική πίεση στην ελληνική παροικία στην Αίγυπτο, στην Αλεξάνδρεια συγκεκριμένα, αλλά είναι και το γεγονός ότι, ακούγοντας τον απολογισμό του Προέδρου βλέπουμε ότι υπάρχουν μια σειρά ζητήματα σε τόσα πολλά θέματα που πραγματικά δημιουργείται ένα θέμα ανθρωπίνων πόρων και όχι μόνο οικονομικών. Δηλαδή ποιος θα ασχοληθεί με όλα αυτά τα θέματα; Εγώ εκλαμβάνω το μήνυμα ενότητας ως κάτι αυτονόητο και το είχα πει και πέρυσι. Θεωρώ ότι δεν περισσεύει κανένας και αυτό είναι ουσιαστικό. Δεν μπορεί ένας, δύο ή τρία άτομα να αναλάβουν όλο αυτό το βάρος. Όλοι έχουν έναν ρόλο να παίξουν. Αυτό σημαίνει ομοφωνία; Όχι αυτό σημαίνει, διάλογο! Και χαίρομαι διότι ακριβώς η Γενική Συνέλευση σήμερα δίνει την ευκαιρία για έναν τέτοιο διάλογο. Είναι σημαντικό να είναι ξεκάθαρο το όραμα αυτών που διοικούν τις τύχες της Κοινότητας για το μέλλον. Εγώ προσωπικά χαίρομαι γιατί βλέπω ότι υπάρχει μέλλον. Στο χρονικό αυτό διάστημα, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούν το Τετράγωνο εκπρόσωποι της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας και οι υπηρεσιακοί παράγοντες. Ταυτόχρονα δε και εκπρόσωποι της Κοινότητας είχαν τη δυνατότητα να κάνουν σημαντικές συναντήσεις στην Ελλάδα, κάτι το οποίο έμπρακτα αποδεικνύει το ενδιαφέρον της Ελληνικής Πολιτείας για τα όσα συμβαίνουν στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί και πέρα όμως, δεδομένης της απόστασης της χωρικής τουλάχιστον, είναι ένας συνεχής αγώνας και δικός σας και δικός μας, τον συμμεριζόμαστε, περί σωστής και άμεσης ενημέρωσης τουλάχιστον του ενός εθνικού σας κέντρου, αφού δύο πατρίδες έχετε, την Αίγυπτο και την Ελλάδα. Έτσι ώστε όπου μπορεί η Ελλάδα να σταθεί αρωγός, να το κάνει αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι ευτύχημα το ότι στην παρούσα συγκυρία οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου βρίσκονται σ΄ ένα άριστο επίπεδο, το οποίο διευκολύνει την επικοινωνία με τις αρχές εκατέρωθεν και μπορεί να διευκολύνει πάρα πολύ το έργο μας. Αυτό όμως δεν αρκεί. Πραγματικά, σας εύχομαι καλή επιτυχία και τη νέα χρονιά και ελπίζω οι φιλόδοξοι στόχοι σας να στεφθούν από επιτυχία. Να είστε καλά».
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση και την πολύχρονη εμπειρία του στα κοινοτικά και παροικιακά ζητήματα που αφορούν στον ευρύτερο αιγυπτιωτισμό τα κάτωθι:
«Θεοφιλέστατε, κύριε Γενικέ Πρόξενε, αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί Πρόεδροι, αγαπητοί συμπάροικοι. Είναι γνωστό ότι όταν θέλεις να πας γρήγορα, πας μόνος σου. Όταν όμως θέλεις να πας μακριά, πρέπει να πάνε όλοι μαζί. Αυτό λοιπόν είναι ένα μήνυμα για όλη την Κοινοτική Επιτροπή με τη βοήθεια της παροικίας ότι οφείλει να προχωρήσει μπροστά και οφείλει να προχωρήσει μπροστά, όπως λένε και στην πολιτική, γιατί η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι αυτού που θέλουμε. Αλλά τι είναι εφικτό να κάνουμε; Σαφώς οι προκλήσεις είναι πολλές. Σαφώς το χρέος είναι μεγάλο. Ακούσαμε τον Πρόεδρο να λέει θα ανακαινίσω τις εκκλησίες. Την ίδια στιγμή να λέει ότι φθίνουμε αριθμητικά. Θα μπορούσε να μην ασχοληθεί. Να πει ότι αφού είμαστε λίγοι, γιατί; Είναι γιατί θέλουν να διατηρήσουν ακριβώς αυτό το πράγμα, τον Ελληνισμό στη μορφή που του ταιριάζει. Αυτό λοιπόν γίνεται στις εκκλησίες και γίνεται μια κίνηση στα σχολεία. Μη νομίζετε… και σ εμάς στο Κάϊρο τα ίδια είναι. Ίσως οι αριθμοί είναι λίγο μεγαλύτεροι, αλλά όταν σήμερα στην πρώτη δημοτικού του Καΐρου έχουμε δύο παιδιά, στη δευτέρα ένα και στην τρίτη δύο, ε, δεν μπορεί να περιμένουμε να γίνουν θαύματα. Όταν ο μέσος όρος ηλικίας της παροικίας και στο Κάϊρο και στην Αλεξάνδρεια δεν έχει πολλούς που μπορούν να έχουν παιδιά, πρέπει λοιπόν να δούμε τι κάνουμε στις επόμενες μέρες. Πριν από λίγα χρόνια συγχωνεύθηκε με την κοινότητα του Καΐρου, το Πορτ Σάιντ. Και υπήρχε ένα σχολείο, το Ελληνικό Σχολείο. Το Σχολείο αυτό πέρασε από διάφορες φάσεις. Στην αρχή είχε δοθεί – μάλλον το είχανε πάρει – και το είχαν κάνει ένα κέντρο τεχνικής εκπαίδευσης στο Υπουργείο Παιδείας. Στη συνέχεια, με αγώνες των Πορτ Σαϊντιανούς και του Διοικητικού τότε Συμβουλίου κατάφεραν και το πήραν πίσω. Στη συνέχεια το έδωσαν στην Κοπτική Μητρόπολη. Αυτό όμως που έκαναν οι άνθρωποι στο Πορτ Σάιντ και είναι προς τιμήν τους, είναι ότι μέχρι σήμερα τα παιδιά που αποφοιτούν από αυτό το σχολείο, το απολυτήριό τους, γράφει «The Modern Greek School». Θα προσθέσω το εξής: Αν είχαν προβλέψει να υπάρχει και κάποια σύνδεση με την ελληνική γλώσσα, οι οκτακόσιοι μαθητές που αποφοιτούν από εκεί κάθε χρόνο, θα είχαν ακόμα μια περισσότερη σύνδεση με την Ελλάδα. Όχι μόνο θα έγραφε το απολυτήριο τους The Modern Greek School, αλλά θα ήξεραν και κάτι για την Ελλάδα. Αφού δεν υπάρχουν Έλληνες στο Πορτ Σάιντ, τουλάχιστον αυτό ζει, τουλάχιστον αυτό υπάρχει. Και βγαίνουν κάποια παιδιά που λένε το σχολείο αυτό είναι πολύ καλό γιατί το διοικεί η μητρόπολη των Κοπτών, όπου εκεί είχε ως βάση το Ελληνικό σχολείο. Είπαμε, είναι στενάχωρα όλα αυτά, αλλά είμαστε εδώ για να τα αντιμετωπίσουμε. Είμαστε εδώ για να μην τα παρατήσουμε. Είμαστε εδώ για να μπορέσουμε μέρα με την ημέρα να αφήσουμε το στίγμα μας, αφού δεν μπορούμε να αφήσουμε την παρουσία μας. Και την ίδια στιγμή να μη σβήσει αυτή η παρουσία. Είτε με τη φυσική μας παρουσία, είτε με τους θεσμούς που θα θεσπίσουμε για να συνεχίσει. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας παρουσίασε τη δουλειά της, η οποία είναι για πολύ λίγα άτομα. Τεράστια δουλειά. Το να ασχοληθείς με πράγματα που χρόνια λίμναζαν είναι ακόμα μεγαλύτερη δουλειά, ιδιαίτερα όταν έχεις να αντιμετωπίσεις και τις προκλήσεις του σήμερα. Για την ακρίβεια των πραγμάτων, ότι κάνεις σήμερα, αν το είχες κάνει πέντε χρόνια πριν, θα σου στοιχίζεται το ένα πέμπτο. Και όμως δεν τα βάζουν κάτω και μπράβο. Θέλω να συγχαρώ τους συναδέλφους, εσένα Πρόεδρε και όλους τους συναδέλφους. Είμαι εδώ με πέντε διακεκριμένα στελέχη της Κοινότητας του Καΐρου, την Αντιπρόεδρο, την Γενική Γραμματέα και δύο δραστήριους Κοινοτικούς Επιτρόπους, ο ένας στον τομέα των ακινήτων και ο άλλος στα τεχνικά θέματα, όπως κι εγώ στα εκπαιδευτήρια.
Η σχέση μας, οι σχέσεις μας με την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας είναι άριστες. Με το Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών. Είναι άλλη μια διάσταση η οποία έχει πολύ μεγάλη σημασία. Δεν πρέπει να το αγνοούμε. Γιατί εκεί μας υπολογίζουν και αριθμητικά οι πολιτικοί μας. Δυστυχώς, μας υπολογίζουν και αριθμητικά. Εδώ δεν είμαστε πολλοί. Έχουμε όμως την ιστορία. Εκεί έχουμε όμως τον κόσμο. Έχουμε τη δύναμη της ύπαρξης των Αιγυπτιωτών. Θέλω να σας συγχαρώ για άλλη μία φορά. Να επιβεβαιώσω ότι είμαστε δίπλα σας. Είμαστε συναγωνιστές στον αγώνα σας και να ευχηθώ τα καλύτερα τόσο για εσάς όσο και για όλους τους παρευρισκόμενους και σε όσους δεν παρέστησαν. Να είστε πάντα καλά».
Επόμενη πράξη της Συνέλευσης ήταν να αναγνωστούν οι εκθέσεις του αναγνωρισμένου Ορκωτού Ελεγκτού Λογιστή κ. Μάγκεντ Νόσχυ – Άουαντ.
Ακολούθησε η ερώτηση προς τα Μέλη, εκ μέρους του Προέδρου αν επιθυμούν να λάβουν το λόγο περί εγκρίσεως των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης. Σύσσωμη η Γενική Συνέλευση αποφάσισε ομόφωνα την έγκριση του Ισολογισμού από 1/7/2024 έως 30/6/2025 και του Προϋπολογισμού από 1/7/2025 έως 30/6/2026.
Η Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση ολοκληρώθηκε με την τελευταία παρέμβαση του Προέδρου απευθυνόμενος στα Μέλη της Κοινότητας:
«Αξιότιμα Μέλη
Η Ετήσια Τακτική μας Γενική Συνέλευση ολοκληρώθηκε. Πριν τα ερωτήματα, που μπορεί να θέλουν να θέσουν κάποια Μέλη, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ζήτημα που απασχόλησε την προηγούμενη Έκτακτη Γενική Συνέλευση της Κοινότητάς μας. Σ΄ εκείνη τη Συνέλευση δεν κατορθώσαμε να έχουμε απαρτία με αποτέλεσμα να μην μπορούμε ούτε να την πραγματοποιήσουμε.
Αυτό δεν ταιριάζει στην ιστορία μας και έχουμε υποχρέωση να βρούμε τους κατάλληλους τρόπους να το ρυθμίσουμε.
Υπάρχουν Μέλη που δεν γνωρίζουμε αν ζουν ή πέθαναν. Αλεξανδρινοί που ούτε τους έχουμε δει εδώ και δεκαετίες. Οφείλουμε λοιπόν να γνωρίζουμε τουλάχιστον ποιοι είμαστε και πόσοι.
Γι αυτό μέχρι και ένα μήνα πριν την επόμενη Ετήσια Γενική Συνέλευση θα πρέπει να επικαιροποιηθούν τα στοιχεία όλων μας, δια ζώσης, έτσι ώστε να μην υπάρχουν λάθη, αδικίες και κυρίως σύγχυση.
Γιατί έτσι οι κατάλογοι των Μελών μας, θα είναι απολύτως έγκυροι, σχετικά με το δικαίωμα του εκάστου Μέλους και τις νόμιμες διαδικασίες που ορίζει το Καταστατικό μας. Υπάρχει ένας ολόκληρος χρόνος για να τακτοποιήσουμε αυτή την υποχρέωσή μας, έτσι ώστε να μην υπάρχουν εκκρεμότητες και λάθη εκ παραδρομής.
Παρακαλώ τώρα, οιοσδήποτε θέλει να ρωτήσει και να ζητήσει περαιτέρω διευκρινήσεις επί των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης, να λάβει το λόγο. Επίσης αν υπάρχουν θέματα που σχετίζονται με τα οικονομικά είναι στη διάθεση σας, ο Οικονομικός Επόπτης της Κοινότητας ο κύριος Μάνος Τατάκης που μπορεί να σας δώσει όλες τις απαντήσεις. Σας ευχαριστώ».
Κι εφόσον, ουδείς υπέβαλε κάποιο ερώτημα, άπαντες εξήλθαν της Αιθούσης «Ιουλίας Σαλβάγου» όπου στο απέναντι κτήριο του Γυμναστηρίου η Κοινότητα παρέθεσε κέρασμα και χυμούς, με γευστικότατα ορεκτικά που είχε αναλάβει η Υπεύθυνη της Κοινοτικής Κουζίνας κα. Σερίν Σακελλάρη.
Η βραδιά της Κυριακής 9ης Νοεμβρίου 2025, άφησε μια ελπίδα ότι οι λιγοστοί εναπομείναντες Αλεξανδρινοί Αιγυπτιώτες, μπορούν να συζητούν ειρηνικά, να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και να τιμούν μέσω διαλόγου, ασχέτως συμφωνιών ή διαφωνιών, την ιστορία των γονιών τους, των παππούδων τους και των Μεγάλων Ευεργετών και Δωρητών που οδήγησαν στην πάλαι ποτέ ένδοξη εποχή, του Αιγυπτιωτισμού.
Εκ των θεσμικών παραγόντων της Παροικίας παρέστησαν: Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μαρεώτιδος και Πατριαρχικός Επίτροπος κ. Δαμασκηνός συνοδευόμενος από τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη κ. Παΐσιο, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης, ο Σύνδεσμος του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Χρυσόστομος Ράγκος, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής, με την Αντιπρόεδρο κα. Χρυσάνθη Σκουφαρίδου, την Γενική Γραμματέα κα. Βίλλυ Πολίτη Ζουέ και τους Κοινοτικούς Επιτρόπους κ.κ. Λεωνίδα Φοντριέ και Στέλιο Χαλκιά, ο Αντιπρόεδρος της Κυπριακής Αδελφότητας Αλεξανδρείας κ. Αλέξης Σωτηρίου, η Πρόεδρος, του ΕΝΟΑ και Πτολεμαίου Α΄ κα Λιλίκα Θλιβίτου, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων κα. Αλίκη Αντωνίου και ο πρώην Αντιπρόεδρος της Κοινότητας κ. Μιχάλης Αρσλανίδης, με τον πρώην Διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Πολιτισμού Αλεξανδρείας κ. Βασίλειο Φιλιππάτο.
Από την Ελληνική Κοινότητα παρέστη ο Διευθυντής κ. Γεώργιος Μπούλος, η Διευθύντρια των Κοινοτικών Ξενώνων και του Οίκου Ευγηρίας «Μάννα» κα Ελένη Άστωρ, καθώς και όλο το προσωπικό και οι εργαζόμενοι του Ελληνικού Τετραγώνου οι οποίοι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους όπου απαιτήθηκε για την άρτια οργάνωση της Συνέλευσης.
Στην Γραμματεία την ευθύνη είχαν αναλάβει οι κες: Τούλα Μαρκοζάννη, Μαίρη Μαυρίκου, Ουρανία Πετράκη, ενώ μαζί τους σε πολλαπλούς ρόλους ήταν και ο κ. Γεώργιος Μανδραγός. Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα κάλυψε ο υπεύθυνος του Κοινοτικού γκαράζ και του Ευαγγελισμού κ. Γεώργιος Άστωρ.
Να τονισθεί η σημαντική προσφορά του Αβερωφίτη μουσικού κ. Μανώλη Χναράκη ο οποίος ανέλαβε επιτυχώς όλη την προεργασία του ήχου και άλλων θεμάτων που άπτονταν του τεχνικού μέρους.
Και βέβαια όπως πάντα και παντού, ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας “Νέο Φως Καΐρου” κ. Βασίλης Πουλαρίκας, ο οποίος κάλυψε το ρεπορτάζ της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και ευγενώς μας παραχώρησε αρκετές φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα ανάρτησή μας.
