”Στην Αλεξάνδρεια φυσάει πάντοτε από τον Βορρά”

Αποδεδειγμένα πλέον, το μπόλιασμα που έχει περάσει από την πάλαι ποτέ ένδοξη εποχή, στο “dna” των σύγχρονων αλεξανδρινών, όσον αφορά στα γράμματα και τις τέχνες, είναι πασιφανές και εμπράκτως αποδεδειγμένο.

Η Πόλη της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της ποίησης, της επιστήμης και της ανεξιθρησκείας, αποτελεί τρανό παράδειγμα για τους μελετητές οιασδήποτε χρονικής περιόδου, καθότι ουδέποτε έλειψαν εκείνες οι προσωπικότητες που λάμπρυναν τη νύφη της Μεσογείου, την κοιτίδα του Αιγυπτιωτισμού και τη νησίδα του ελληνισμού και της ορθοδοξίας.

Γι αυτό και πάντα θα έχουμε έναν αλεξανδρινό, να μας εκπλήσσει με τις δημιουργίες του, λογοτεχνικές, εικαστικές ή άλλης πολιτισμικής μορφής.

Το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα, ”Στην Αλεξάνδρεια φυσάει πάντοτε από τον Βορρά” έχει ως συγγραφέα τον Ευριπίδη Βαρδαξόγλου.

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1955 από Ελληνες γονείς, η δε οικογένεια του ήταν πρόσφυγες από την Σμύρνη, με καταγωγή από την Μαγνησία της Μικράς Ασίας.

Τελείωσε το Πρατσίκειο Δημοτικό και στη συνέχεια αποφοίτησε από το ιστορικό Αβερώφειο Γυμνάσιο- Λύκειο.

Στη συνέχεια κατοίκησε στην Αθήνα, όπου εκεί ολοκλήρωσε τις Ακαδημαικές του σπουδές στο Γεωλογικό Τμήμα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σπούδασε επίσης φωτογραφία και διακοσμητική εσωτερικού χώρου, χόμπι που εξασκούσε ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια, αλλά μετέτρεψε σε επάγγελμα καθότι διατηρούσε κατάστημα Γεωλογικών φωτογραφήσεων στο κέντρο της Αθήνας.

Το βιβλίο του αυτό, είναι η πρώτη προσπάθεια του συγγραφέα να προσεγγίσει το αναγνωστικό κοινό και παράλληλα να το φέρει σε επαφή με την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα την εποχή του 60-65 πόλεις τις οποίες έζησε εκείνα τα νοσταλγικά χρόνια.

Ας διαβάσουμε την παρακάτω γραφή του συγγραφέα Ευριπίδη Βαρδαξόγλου, απ΄το οπισθόφυλλο του βιβλίου του:

“Μια Δύση στην Αλεξάνδρεια, είναι η επισφράγιση μιας όμορφης μέρας που χαιρετάει τον κάθε Αλεξανδρινό με την υπόσχεση ότι την επόμενη μέρα θα ξημερώσει μια άλλη Ανατολή διαφορετική από τη σημερινή, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο… Insallah.

Τι κι αν η μέρα που πέρασε δεν ήταν τόσο αποδοτική… Maalesh.

Τι κι αν υπήρξαν στενόχωρες στιγμές που άγγιξαν την ψυχή και το κορμί σου, πριν φθάσει ο ήλιος στη Δύση του… Maalesh.

Τι κι αν οι εργασίες που είχες προγραμματίσει, δεν τελείωσαν στον χρόνο που υπολόγισες… Maalesh…

Τι κι αν ο τεχνίτης που περίμενες σήμερα δεν ήρθε στην ώρα του… Zaman ou gai. Inshallah..bokra και όλα θα διορθωθούν!

Ναι, αύριο πρώτα ο Θεός, γλυκιά μου, όλα θα είναι καλύτερα… Αυτή είναι η υπόσχεση που δίνει ο Αιγύπτιος πρώτα στον εαυτό του και μετά στην γυναίκα και τα παιδιά του.

Όλα θα γίνουν αργά, με υπομονή, εξάλλου όταν κοιτάς την απέραντη θάλασσα από την Cornish, που χαϊδεύει με λατρεία αυτή την πόλη και σε φυσάει το αεράκι από το Κάιτ Μπέη μέχρι την Μοντάζα, παίρνει μακριά έννοιες και λύπες γιατί… στην Αλεξάνδρεια φυσάει πάντοτε από τον Βορρά..

Σε όποιο μέρος του κόσμου φυσάει από τον Βορρά φεύγουν μακριά οι έννοιες και οι λύπες των ανθρώπων. Οι καρδιές τους γεμίζουν αγάπη και καλοσύνη.