Πληροφορίες: Καρπαθιακά Νέα

Μια ιστορία με 150 Αιγυπτιώτες Κασιώτες μας γυρνά πίσω η μηχανή του χρόνου, τότε που οι μετακινήσεις με πλοίο ήταν δύσκολες και συχνάκις αδύνατες.

Ως γνωστό η κατασκευή της Διώρυγας του Σουέζ, της μεγαλύτερης του κόσμου, κράτησε δέκα ολόκληρα χρόνια, από το 1859 έως το 1869. Για την υλοποίηση του τεράστιου τεχνικού έργου, που άλλαξε τα δεδομένα των διεθνών μετακινήσεων, εργάστηκαν χιλιάδες άνθρωποι. Καθοριστική ήταν η παρουσία Ελλήνων από την ακριτική νήσο Κάσο.

Σκέψεις για τη διάνοιξη της διώρυγας υπήρχαν από την εποχή των Φαραώ, αλλά χρειάστηκαν να περάσουν αιώνες και στα μέσα του 19ου αιώνα να ξεκινήσει το έργο. Το 1854, ο Σαΐντ Πασάς, αντιβασιλέας της Αιγύπτου και του Σουδάν, ανέθεσε το τιτάνιο έργο που θα συνέδεε τη Μεσόγειο με την Ερυθρά Θάλασσα στον Γάλλο διπλωμάτη και μηχανικό, Φερντινάν Μαρί ντε Λεσέψ.

Το 1859, οι εργασίες ξεκίνησαν, και ο ντε Λεσέψ έκανε δημόσια έκκληση σε όσους ξένους το επιθυμούσαν να έρθουν στην Αίγυπτο και να συνεισφέρουν στην υλοποίηση της διάνοιξης.

Στο κάλεσμά του ντε Λεσέψ ανταποκρίθηκαν Δωδεκανήσιοι από το Καστελόριζο, την Αστυπάλαια, την Πάτμο και τη Ρόδο. Κυρίως, όμως, ανταποκρίθηκαν οι κάτοικοι της Κάσου, του μικρού νησιού που βρίσκεται ανάμεσα στην Κάρπαθο και την Κρήτη, και οι οποίοι βίωσαν την καταστροφή του νησιού τους, από τον οθωμανικό στόλο λόγω της συμμετοχής τους στην ελληνική επανάσταση, προς την οποία είχαν προσφέρει όλα τα ιστιοφόρα τους.

Υπολογίζεται πως 5.000 Κασιώτες, τα 3/4 του τότε πληθυσμού του νησιού, έφτασαν στην Αίγυπτο, με μοναδικό εφόδιο την εργατική τους τους δύναμη.

Υπάρχει όμως ένα γεγονός, άγνωστο στην πλειονότητα του αναγνωστικού κοινού, σχετικά με 150 Κασιώτες της Αιγύπτου, εργαζόμενους στη διώρυγα του Σουέζ, που μαζί με τις οικογένειες τους, αποκλείστηκαν στην Κάσο! Οι ομογενείς είχαν φτάσει στο νησί με το ατμόπλοιο ΚΟΡΙΝΘΙΑ και μάταια περίμεναν αυτό το πλοίο να περάσει να τους επιστρέψει στον τόπο της εργασίας τους.

Το επιβατηγό πλοίο “Κορινθία”, είχε ναυπηγηθεί το 1911 στην Ολλανδία. Έφερε αρχικά το όνομα “Oranje Nassau”. Το Φεβρουάριο του 1939 λίγο πριν το ξέσπασμα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου αγοράστηκε από τις “Ελληνικές Μεσογειακές Γραμμές” και μετονομάστηκε σε “Κορινθία” υψώνοντας ταυτόχρονα την Ελληνική Σημαία.

Ήταν ένα από τελευταία καράβια που κατάφεραν να διαφύγουν κατάφορτα από Έλληνες και Βρετανούς στρατιώτες εν μέσω σφυροκοπήματος από τους βομβαρδισμούς των γερμανικών Στούκας. Άλλα πλοία δεν τα κατάφεραν όπως το ατμόπλοιο “Ελλάς” που βυθίστηκε χτυπημένο μέσα στο λιμάνι, κατάφορτο κι αυτό από στρατιώτες.

Το “Κορινθία” ύστερα από περιπέτειες κατάφερε να φτάσει στην Αλεξάνδρεια. Σε αυτό εγκαταστάθηκε το προσωπικό της βάσης συμμαχικών υποβρυχίων. Στη Βηρυτό, στην Αλεξάνδρεια και στη Μάλτα βρέθηκε το “Κορινθία” κατά την πολεμική περίοδο εκτελώντας διάφορες αποστολές ως βοηθητικό πλοίο του στόλου.

Το “Κορινθία” μετά τον πόλεμο συνέχισε τα ταξίδια του και στάθηκε ένα από τα πλοία εκείνα, που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση της καλής φήμης της “ΕΛΜΕΣ”, που την έκανε ανταγωνιστική εταιρεία έναντι των ξένων εταιρειών.

Από το επιβατηγό αυτό είχε περάσει ως ασυρματιστής και ο ποιητής Νίκος Καββαδίας. Το πλοίο διαλύθηκε το 1959.

Ο ποιητής Νίκος Καββαδίας έργο Γιάννη Τσαρούχη