
Φωτογραφία: Wedaneus
Αν θες να υπάρχεις ως οντότητα και παροικία, οφείλεις να γνωρίζεις την ιστορία σου. Γι αυτό κάθε τι που εμπίπτει στην προσοχή μας και αξίζει να γνωστοποιηθεί, θα το δημοσιεύουμε γιατί το παρελθόν μας αποτελεί τον θεμέλιο λίθο επάνω στον οποίο εμπεδώσαμε την προσωπικότητά μας και εξελιχθήκαμε ως άτομα ή συλλογικότητες.
Πριν από καιρό ενημερωθήκαμε από την κα Σταλίνα Βουτσινά ιστορικό τέχνης στο Μουσείο Μπενάκη, ότι υπήρξε ένας σπουδαίος Ρώσος ζωγράφος και μάλιστα πρόσφυγας στην Αίγυπτο τη δεκαετία του 1920. Το 1927, είχε πραγματοποιήσει εκθέσεις σε Αλεξάνδρεια και Κάιρο, με χαρακτηριστικά πρόσωπα της Αιγύπτου, ενώ συνδέθηκε με διάφορα πρόσωπα της Ελληνικής Κοινότητας όπως ο Αντώνης Μπενάκης.
Αναφορές στο πρόσωπό του, υπάρχουν στο περιοδικό La Semaine Egyptienne ενδεχομένως δε, και αλλού.
Από την εφημερίδα «Ανατροπές» όπου εκεί είναι αναρτημένο το βιογραφικό του, κατά την προβολή της «Λαογραφικής Στέγης Σαλαμίνας» που ασχολείται με τον σπουδαίο ζωγράφο, διαβάζουμε το βιογραφικό του που ακολουθεί. Θεωρούμε πως είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν την ιστορία απ΄ την πλευρά των τεχνών που λάμπρυναν την Αλεξάνδρεια την πάλαι ποτέ ένδοξη εποχή.
«Ο Νίκολας Σπέρλινγκ (1881 – 1940) ήταν καλλιτέχνης που δραστηριοποιήθηκε στην Αίγυπτο και ήταν γνωστός του Αντώνη Μπενάκη, συλλέκτη ιστορικών αντικειμένων και έργων τέχνης.
Ο Μπενάκης πρότεινε στον Sperling να εικονογραφήσει την έκδοση ΄΄Ελληνικές Εθνικές Φορεσιές΄΄. Εκείνος όχι μόνο αποδέχτηκε, αλλά και ήρθε στην Ελλάδα για αυτόν τον σκοπό.
Ως σχολαστικός εικονογράφος, με προσοχή στη λεπτομέρεια, δημιούργησε μια σειρά από ακουαρέλες, αλλά δυστυχώς απεβίωσε ξαφνικά πριν ολοκληρώσει τη συλλογή που είχε αρχικά επιλεγεί.
Σε ανάμνηση της πλούσιας ιστορίας των παραδοσιακών ελληνικών φορεσιών, οι εικονογραφήσεις του Σπέρλινγκ παρουσιάστηκαν σε μια σειρά γραμματοσήμων της Ελλάδας από το 1972 έως το 1974. Το συγκεκριμένο έργο με τη Σαλαμινία Νύφη κυκλοφόρησε και ως γραμματόσημο.
Όπως σημειώνει η Επιμελήτρια του Τμήματος Νεοελληνικού Πολιτισμού του Μουσείου Μπενάκη, Ξένια Πολίτου, «Σε μια εποχή που η φωτογραφία ήταν ήδη διαδεδομένη, ο Μπενάκης επέλεξε τη ζωγραφική ως μέσο απεικόνισης για το άλμπουμ, αφενός γιατί ήθελε να προσθέσει χρώμα στις εικόνες που θα συνόδευαν τα κείμενα, ένα στοιχείο που έλειπε από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες της εποχής, αλλά ήταν απαραίτητο για να μεταφράσει την πραγματική μοναδικότητα των κοστουμιών». Και προσθέτει: «Από την άλλη, επιλέγοντας τον Σπέρλινγκ, ο Μπενάκης γνώριζε ότι είχε επιλέξει τον καλλιτέχνη που μπορούσε να καταγράψει με απόλυτη πιστότητα την παραμικρή λεπτομέρεια του κεντήματος και της υφής κάθε υφάσματος».
Σημείωση ΕΚΑ
——————-
Παρακαλούνται όσοι συμπάροικοι και μη, έχουν στοιχεία για τον Νίκολα Σπέρλινγκ να επικοινωνήσουν μαζί μας, ώστε να στηρίξουμε την προσπάθεια του Μουσείου Μπενάκη, καθώς το Φθινόπωρο επίκειται η προγραμματισμένη έκθεση προς τιμή του.