Η πασχαλινή χρονική περίοδος, βρίθει – εκτός του Θείου Δράματος και της Ανάστασης που επέρχεται για τη Σωτηρία του Ανθρώπου – και γεγονότων που κατεγράφησαν στα ιερά βιβλία, όπως η τροφή «Μάννα» που αναφέρεται στην «Έξοδο». Σύμφωνα με διηγήσεις το μάννα παρουσιαζόταν κάθε πρωί και οι Ιουδαίοι το συνέλεγαν πριν την ανατολή του ήλιου, γιατί αργότερα λόγω της θερμοκρασίας αλλοιωνόταν. Είχε μορφή μικρού λευκού σπόρου και γεύση τηγανίτας. Οι γραφές αναφέρουν ότι με το «μάννα» τράφηκαν 40 ολόκληρα χρόνια
Βέβαια σήμερα, κάποιοι εξ αυτών έχουν ξεχάσει την ευεργεσία του Θεού και στερούν το «μάννα» από τον γειτονικό λαό ο οποίος σφαγιάζεται και λιμοκτονεί.
Σήμερα σαν «μάννα εξ ουρανού» χαρακτηρίζεται ένα απροσδόκητο καλό, με ευεργεσία.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας διατηρώντας επί έτη πολλά το δικό της «Μάννα», τιμά το νόημα αυτό με πράξη αξιοθαύμαστη και απολύτως ταυτόσημη με το χριστιανικό ιδεώδες. Ο ομώνυμος Οίκος Ευγηρίας αποτελεί τον χώρο όπου οι ηλικιωμένοι και ανήμποροι αιγυπτιώτες συμπάροικοι δέχονται το δικό τους υλικό και πνευματικό μάννα, που εδρεύει και ανήκει στην ΕΚΑ.
Θεωρείται ένα πρότυπο ίδρυμα κοινωνικής προσφοράς στην Αίγυπτο, οι δε παροχές του προς τους τροφίμους, καλύπτουν όλες τις απαραίτητες ανάγκες διαβίωσης και κυρίως το μεγάλο πρόβλημα της σύγχρονης εποχής που είναι η απομόνωση του ανθρώπου. Εκεί λοιπόν όπως έλεγε ο αείμνηστος, προσφάτως απολεσθείς Γιώργος Κυπραίος, «εδώ μέσα βρήκα ανθρώπους να ομιλώ και να επικοινωνώ, γι αυτό ευχαριστώ την Κοινότητα που φιλοξενούμαι εδώ μέσα και μετά από χρόνια νιώθω ανθρώπινα».
Αυτό τον Οίκο που εμπεριέχει όλα τα «κοινοβιακά» χαρακτηριστικά ενός «κοινωνικού τοπόσημου» της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, κατά τις σπουδαίες εορτές του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας δέχεται την επίσκεψη Αγάπης του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β, συνοδευομένου από τους Αρχιερείς της Πατριαρχικής Αυλής, ενώ η Κοινότητα, σε ρόλο οικοδεσπότη τον υποδέχεται έτσι ώστε όλοι μαζί να συμφάγουν στο λαμπριάτικο τραπέζι με τους διαβιούντες στο «Μάννα» και ο Μακαριώτατος να τσουγκρίσει τα κόκκινα αυγά και να τους απευθύνει ευχές και συνάμα να δώσει τα δώρα και την ευλογία του.
Την Κυριακή του Πάσχα λοιπόν μετά τον Εσπερινό που τελέσθηκε στην Ιερά Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, ο Προκαθήμενος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, παρέστη στο γεύμα του κοινοτικού Οίκου Ευγηρίας στο ιστορικό Ελληνικό Τετράγωνο, συνοδευόμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Δαμασκηνό – Πατριαρχικό Επίτροπο και τους Πανοσιολογιώτατους Αρχιμανδρίτες κους Ανδρέα και Επιφάνειο ενώ στον προαύλιο χώρο του ιδρύματος τον υπεδέχθησαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Πρόεδρος του ΣΑΕ κ. Κώστας Μιχαηλίσης, ο Αντιπρόεδρος Α΄κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, ο Αντιπρόεδρος Β΄κ. Νικόλαος Κόπελος, ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας κ. Δημήτριος Κάβουρας, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Βασίλειος Ζουές μετά της συζύγου του κας Βίλλυ Πολίτου – Ζουέ, Γενικής Γραμματέως της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, η Διευθύντρια των Κοινοτικών Ξενώνων κα Ελένη Άστωρ και ο φίλος αιγυπτιώτης και καλλιτέχνης ακτιβιστής με ιδιαίτερη προσφορά στα κοινοτικά εκπαιδευτήρια κ. Ηλίας Πίτσικας.
Εντός του «Μάννα» επί της υποδοχής η Διευθύντρια κα. Αγγελική Νιάρου, με τον ιατρό κ. Μάγκντι, συνόδεψαν τον Μακαριώτατο στα δωμάτια των τροφίμων, όπου όλοι με ικανοποίηση δέχθηκαν την ευλογία του, συνομίλησαν μαζί του και εισέπραξαν την ευλογία του.
Ακολούθησε το γεύμα της Αγάπης με τους έχοντες την ικανότητα να παρευρεθούν και όλοι μαζί Πατριάρχης, κληρικοί, κοινοτικοί, εργαζόμενοι και τρόφιμοι απόλαυσαν το πασχαλινό τραπέζι που διέθετε όλα τα καλά που απαιτεί η εορταστική ημέρα του Πάσχα!
Άπαντες αισθάνθηκαν ευχάριστα καθώς τα όλα μηνύματα της χριστιανοσύνης οδηγούν σε έναν κύριο και μοναδικό σκοπό: «Αγαπάτε Αλλήλους».
Αυτή την Αγάπη βιώσαμε άπαντες οι παρευρισκόμενοι στο τραπέζι του Μάννα, καθότι οι συνθήκες, οι συγκυρίες, οι ανατροπές και οι επιταγές του Θεού, καθιστούν όλους μας αδύναμους να προγραμματίσουμε της Μοίρας τα καμώματα. Κι έτσι η ανθρώπινη θνητότητα αγνοεί πότε μπορεί στο «σκάκι της Ζωής» να βρεθούμε στη θέση των αδύναμων συμπαροίκων μας.
Εξ αυτού λοιπόν και μόνο, συνάγεται στο συμπέρασμα ότι ο Ανθρωπισμός στηρίζεται επάνω σε πράξεις σαν κι αυτή που βιώσαμε επισκέπτες, προσκεκλημένοι, τρόφιμοι, εργαζόμενοι και οικοδεσπότες την Κυριακή του Πάσχα 2025, στο κοινοτικό Μάννα της Αγάπης!
