Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης
Η ενασχόλησή μας με θέματα που σχετίζονται με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο είναι δεδομένη, καθότι η ταυτότητα της εφημερίδας μας είναι καθαρά πολιτισμική με τρίπτυχο τις προαναφερθείσες πατρίδες μας.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις προσωπικοτήτων τις οποίες προβάλλουμε εξαιτίας μιας διεθνούς αναγνώρισης, ανεξαρτήτως καταγωγής και εθνόσημου.
Πολύ δε περισσότερο, όταν το προβαλλόμενο πρόσωπο άπτεται της ανώτατης ακαδημαϊκής και επιστημονικής κοινότητας, τυγχάνει μάλιστα Έλληνας, σχετιζόμενος κατά κάποιο τρόπο και με την Αίγυπτο.
Αυτός λοιπόν, είναι ο κοσμοπολίτης Έλληνας μαθηματικός, Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή.
Μια από τις σημαντικότερες μορφές παγκοσμίου βεληνεκούς, με καταγεγραμμένο το πέρασμά του από την Αίγυπτο το 1898, όταν εργάστηκε ως μηχανικός στην βρετανική εταιρεία που κατασκεύαζε το φράγμα στο Ασουάν.
Στην Αίγυπτο συνέχισε να μελετά μαθηματικά συγγράμματα, ενώ έκανε και μετρήσεις στην κεντρική είσοδο της πυραμίδας του Χέοπα, τις οποίες και δημοσίευσε.
Στην Αίγυπτο, ο Καραθεοδωρή κατάλαβε πόσο μεγάλη γοητεία και επιρροή ασκούσαν επάνω του τα Μαθηματικά και συνειδητοποίησε πως η δουλειά του μηχανικού δεν ήταν εκείνη που αναζητούσε το ανήσυχο πνεύμα του. Έτσι το 1900, ο 27χρονος πια Καραθεοδωρή, προς μεγάλη έκπληξη των δικών του, αποφάσισε να εγκαταλείψει το επάγγελμα του μηχανικού και να πάει στην Γερμανία για να σπουδάσει Μαθηματικά.
Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, έχει εντρυφήσει συγγραφικά και ερευνητικά, όσο ουδείς άλλος και έχει εκδώσει 4 βιβλία, όλα σχετιζόμενα με τον Καραθεοδωρή. Ιδιαίτερη εντύπωση μας δημιούργησε το βιβλίο του με τον τίτλο: «Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, Μυθιστορηματική βιογραφία» από τις εκδόσεις Μένανδρος.
Μιλήσαμε μαζί του για το εξαίρετο συγγραφικό του έργο και μας είπε μεταξύ πολλών άλλων τα εξής:
***
«Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη: Το πρώτο, περιέχει την μυθιστορηματική βιογραφία του Καραθεοδωρή. Είναι γραμμένη με γλαφυρό ύφος και μας ταξιδεύει στην ζωή του σπουδαίου Έλληνα μαθηματικού. Περιγράφει την ανέλιξη του Καραθεοδωρή στα γερμανικά πανεπιστήμια και τη φιλική του σχέση με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Παράλληλα γράφει για τη γνωριμία του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τις προσπάθειες που έκαναν για την αναβάθμιση της παιδείας στην Ελλάδα. Τον βλέπουμε, στις προσωπικές του στιγμές, ως οικογενειάρχη και άνθρωπο που αγαπούσε τη δουλειά του. Στο 2ο μέρος ο αναγνώστης πληροφορείται, άγνωστες σημαντικές επιστολές, που ο Καραθεοδωρή συνομιλεί με τον πατέρα του, Στέφανο και την αδελφή του Ιουλία Καραθεοδωρή-Στρέιτ, καθώς και τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Στο 3ο μέρος, μαθαίνουμε το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Καραθεοδωρή. Και βέβαια το συγγραφικό έργο συνοδεύεται από οικογενειακές φωτογραφίες των Καραθεοδωρή και βοηθητικές υποσημειώσεις».
Όλα αυτά και πολλά άλλα διαβάζουμε για τον μεγάλο Έλληνα επιστήμονα Καραθεοδωρή, στο βιβλίο του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη, με καταγωγή από την Λέσβο και γεννημένο στην Αθήνα. Ο ανωτέρω συγγραφέας σπούδασε τις επιστήμες της Παιδαγωγικής και της Θεολογίας. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο. Εργάστηκε ως δάσκαλος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση για μια τριακονταετία. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και έχει δημοσιεύσει αρκετά διηγήματα, δοκίμια, ποιήματα, κριτικές βιβλίων και συνεντεύξεις με συγγραφείς σε διάφορα βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αλβανικά, στα Γερμανικά και στα Ισπανικά. Από το 2002 ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας.
Θα κλείσουμε την παρουσίασή μας, με το κάτωθι δείγμα γραφής του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη, από ένα απόσπασμα του βιβλίου του “Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή” των εκδόσεων “Στοχαστής”, με αναφορά στον Νείλο και την Αλεξάνδρεια”
“Οι σταγόνες του ιδρώτα κυλούσαν στο πρόσωπό του σαν τη σιγανή βροχή. Η υγρασία νότιζε τον καστανόξανθο νέο. Καθόταν αποσβολωμένος σαν να μην ήξερε τι του συνέβαινε. Η ζέστη τον έλιωνε και τα ρούχα του είχαν γίνει ένα με το κορμί του.
Έβγαλε ένα μαντίλι και σφούγγισε το πρόσωπο. Μια απρόσμενη δροσιά τον ανακούφισε. Γύρισε πίσω του και είδε τα βάτα που δέσποζαν μέσα στο βάλτο. Το βλέμμα του χάθηκε στο βάθος και συναντήθηκε με τη ροή του ποταμού που διέσχιζε τη χώρα της Αιγύπτου.
«Ο Νείλος διατρέχει πεδιάδα άνευ κλίσεως, η οποία εις άλλας γεωλογικάς περιόδους ήτο ίσως και αυτή μεγάλη λίμνη. Το ύψος των υδάτων είναι ανώτερο των τετρακοσίων πενήντα μέτρων, υπεράνω της επιφάνειας της θαλάσσης».
«Ο Νείλος είναι πηγή ζωής για την Αίγυπτο», σκέφτηκε. Πήρε το κουπί, το έβαλε στον σκαρμό και άρχισε να κωπηλατεί. Μπροστά, πίσω, μπροστά… Άρχισε να φωνάζει… Δεν τον άκουσε κανείς. Η αίσθηση της μοναξιάς του προκάλεσε φόβο. Κωπηλάτησε για λίγα μέτρα κι έφτασε στην άκρη του ποταμού. Πήδησε έξω κι έδεσε τη βάρκα. Κάθισε κάτω στο χώμα, έκοψε ένα χόρτο και το έπαιξε νευρικά ανάμεσα στα δάχτυλά του. Χίλιες δυο σκέψεις τον μπέρδευαν. Ήθελε να τις βάλει σε μια τάξη. Αναθάρρεψε, πήρε μια βαθιά ανάσα και οδήγησε το νου του εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα.
Το 1898 με την ειδικότητα του μηχανικού προσελήφθη ως βοηθός στο Φράγμα του Ασουάν. Η Αίγυπτος είναι μια μυθική χώρα, της οποίας η ιστορία πάντα τον προκαλούσε. Ό,τι έπεφτε στα χέρια του το ρουφούσε. Παράλληλα, κατάφερε να γνωρίσει τους πιο επιφανείς επιστήμονες. Τον Σλήμαν και τον Κάρτερ, που ήταν διάσημοι αρχαιολόγοι. Είχε ελεύθερο χρόνο και περνούσε καλά. Ακόμη έκανε συχνές επισκέψεις στους συγγενείς της μητέρας του, που έμεναν στην Αλεξάνδρεια…“
Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης
