Tο Δευτερόθρονο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, τίμησε τη Μνήμη του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, κατά τον Εσπερινό στον ομώνυμο Πατριαρχικό Ναό της πόλης.
Την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2024, τελέσθηκε ο Μέγας Πατριαρχικός Εσπερινός χοροστατούντος του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄, ενώ παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος, ο Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος κ. Παντελεήμονας, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ταμιάθεως κ. Γερμανός, Προϊστάμενος της ανωτέρω Ιεράς Μονής, καθώς και οι μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής Άγιος Αθανάσιος.
Τον Εσπερινό τίμησε με την παρουσία του, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, καθώς και πιστοί της Αιγυπτιώτικης Παροικίας, αλλά και εκπαιδευτικοί των Κοινοτικών Εκπαιδευτηρίων.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ
Μακρά ιστορία, αλλά και ιδιαίτερα σημαντικά προσκυνήματα εντοπίζονται στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στο Καθολικό της. Ένας ναός, τον οποίο προσπάθησε να καταστρέψει ακόμη και ο Ναπολέοντας, χωρίς, όμως, να τα καταφέρει και ο οποίος τελικά λειτουργεί ως χριστιανικός ναός περίπου από το 320 μ.Χ., ενώ στο εσωτερικό του «κρύβει» ανυπολόγιστης θρησκευτικής αξίας προσκυνηματικούς θησαυρούς.
Η κολόνα της Αγίας Αικατερίνης
Συγκεκριμένα, εντός του Ναού βρίσκεται ως πολύτιμο θησαύρισμα η κολόνα όπου κατά την παράδοση αποκεφαλίστηκε η αλεξανδρινή Μεγαλομάρτυς Αγία Αικατερίνη. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μαξιμιανός θέλησε να θανατώσει την Αγία Αικατερίνη με αργό τρόπο για να τη βασανίσει όσο περισσότερο μπορούσε, γι’ αυτό και χρησιμοποίησε τον οδοντωτό τροχό, ο οποίος όμως έσπασε μόλις άγγιξε το σώμα της Αγίας. Τότε ο αυτοκράτορας διέταξε να την αποκεφαλίσουν δένοντας την στην κολόνα, που βρίσκεται ακόμη και σήμερα στο συγκεκριμένο ναό. Ακόμη στην Ιερά Αγία Τραπέζα εντός του ιερού Βήματος χειροτονήθηκε και έλαβε τη Χάρη της Ιερωσύνης ο Άγιος Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως. Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι στο παρεκκλήσι του Αγίου Ευαγγελιστού Μάρκου φυλάσσονται προς προσκύνηση λείψανα πολλών αλεξανδρινών Αγίων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συγκεκριμένος ναός πριν γίνει χώρος χριστιανικής λατρείας, ήταν ναός αφιερωμένος στον θεό Μίθρα ή σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες στον θεό Απόλλωνα. Χαρακτηριστικοί είναι άλλωστε οι οκτώ γρανιτένιοι κίονες φαραωνικής εποχής. Όπως είναι γνωστό καθιερώθηκε ως χριστιανικός ναός, αφιερωμένος στον Απόστολο και Ευαγγελιστή Μάρκο την περίοδο 318-320, όταν στην Αίγυπτο με αυτοκρατορική άδεια του Μ. Κωνσταντίνου ιδρύθηκαν 40 χριστιανικοί ναοί.
Αργότερα, το έτος 536, μετά την απόσχιση των Αιγυπτίων χριστιανών (Κοπτών) από την Πρεσβυγενή Αλεξανδρινή Εκκλησία και τη δημιουργία της Κοπτικής Εκκλησίας, η Μονή απετέλεσε την έδρα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Στα μέσα του 7ου αιώνα, καταστράφηκε από σεισμό και ανοικοδομήθηκε εκ νέου προς τιμήν του οσίου Σάββα, ο οποίος έζησε στην Αλεξάνδρεια πριν μεταβεί στα Ιεροσόλυμα.
Κατά την αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου, η Μονή πυρπολήθηκε και ανακαινίσθηκε περί το 889 επί Πατριάρχου Αλεξανδρείας Μιχαήλ με τη μεσολάβηση του αυτοκράτορα Λέοντα Δ΄ του Σοφού προς τον χαλίφη Ελ Μουτάμεζ. Κατά τη γαλλική κατοχή, ο Ναπολέων εξέδωσε διαταγή κατεδαφίσεως της Μονής λόγω στρατιωτικών προτεραιοτήτων, η οποία, ωστόσο, ανακλήθηκε μετά από επίμονη αντίσταση και ενέργειες του πατριάρχου Παρθενίου Β΄ Παγκώστα (1788-1805).
Η Ιερά Μονή σήμερα
Αξίζει να αναφερθεί ότι κατά την ιστορική του διαδρομή το μοναστικό αυτό ενδιαίτημα, διετέλεσε και κοιμητήριο πατριαρχών, κληρικών, μοναχών, ορθοδόξων και αλλοδαπών χριστιανών, πτωχοκομείο, νοσοκομείο, υγειονομείο, σχολείο, λοιμοκαθαρτήριο, ξενώνας, αλλά και άσυλο. Σήμερα, στην Ιερά Πατριαρχική Μονή, λειτουργεί η Πατριαρχική Σχολή Αλεξανδρείας “Άγιος Αθανάσιος”, που αποτελεί εκπαιδευτικό ίδρυμα διετούς φοίτησης για αφρικανούς νέους, προκειμένου να στελεχώσουν τις εκκλησιαστικές Επαρχίες του Θρόνου στις χώρες καταγωγής τους. Ακόμη, εντός της Μονής στεγάζεται Εκκλησιαστικό Μουσείο και τμήμα της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης.