Δεύτερη πολύτιμη και ιδιαιτέρως πολύπλευρη ερευνητική εργασία, του δικού μας Αιγυπτιώτη κ. Ιωάννη Καλλιανιώτη περί του ανακαινισθέντος και προσφάτως εγκαινιαζόμενου Ελληνορωμαϊκού Μουσείου Αλεξανδρείας.
Ο ανωτέρω φιλίστωρ και ερευνητής, όπως αναφέρει ο ίδιος σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, η αγγλική εκδοχή του συγκεκριμένου του άρθρου, έχει δωριθεί στο Ελληνορωμαϊκό Μουσείο σε συνάντηση με την Διευθύντριά του κα Ουαλάα Μουστάφα, με σκοπό την όσο ευρύτερη δυνατή επικοινωνία του Μουσείου με το διεθνές κοινό των φιλαρχαίων.
Και συνεχίζει στην εισαγωγή του να μας προϊδεάζει γι αυτά που θα μας γνωρίσει ως εξής:
Του Γιάννη Καλλιανιώτη
ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ
Παλιά αγάπη γενεών Αλεξανδρινών, με την παρηγορητική επιγραφή στα Ελληνικά “ΜΟΥΣΕΙΟΝ”, ένα Αλεξανδρινό, “δεν ξεχνώ”, ήταν για 18 χρόνια ένα αμφισβητούμενο εργοτάξιο, μια ιδιαίτερη γκρίνια μέσα σε πολλές…πως έχει εγκαταλειφθεί τόσο αυτή η πόλη, κανείς δεν θυμάται πια τίποτα, τι ακαταστασία, τι ασυνεννοησία φορέων και … αναρίθμητα άλλα.
Και το Μουσείο άνοιξε. Και εσώπασαν όλοι. Και εθαύμασαν πολλοί. Και εζήλεψαν άλλοι τόσοι. Οι έπαινοι στην αρχή τυπικοί και μάλλον λίγοι.
Η Αλεξάνδρεια μέσα στο Μουσείο βοά!
Εγώ, βρέθηκα Φουάντ και Πτολεμαίων γωνία, στο Καρτιέ Γκρεκ, λέει η κεφαλή του Αλεξάνδρου.
Η σπάνια μελανόμορφη πήλινη νεκρική υδρία, αντίγραφο μεταλλικής Μακεδονικής λέει, εγώ, βρέθηκα στην Ιμπραημία.
Η Αφροδίτη, θεά έτοιμη για το λουτρό της, μας λέει, εμένα, με βρήκαν στο Σίντι Μπίσρ !
Ο θρίαμβος της -Ελληνιστικής- εντοπιότητας!
Να πάτε και να ξαναπάτε στο Μουσείο, να μάθετε και να μάθετε από Αιγύπτιους και άλλους σπουδαγμένους…
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
