Εισαγωγή: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
Συχνάκις και πολλάκις η ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας καθώς και ο «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» λαμβάνουν άρθρα του συγγραφέα και ερευνητή Νικόλαου Νικηταρίδη.
Ο ανωτέρω λόγιος βουτά την πένα του στο μελανοδοχείο του παρελθόντος και καταγράφει πτυχές, συμβάντα και γεγονότα που έλαβαν χώρα στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα παροικία των Αιγυπτιωτών.
Είναι στιγμές κατά τις οποίες ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όσο κι αν η «αποθηκευτική» του δεινότητα δύναται να συμπεριλάβει εκατομμύρια απεικονίσεις εντός του διανοητικού του θυλάκου, ο κυνικός Χρόνος, έχει τον τρόπο να τις διαγράφει ή να απομειώνει την ισχύ τους.
Επιπροσθέτως οι εναλλαγές των γενεών, το θνησιγενές της ανθρώπινης ύπαρξης και η εκ των ων ουκ άνευ “ευγενής φιλοδοξία μας”, απαιτούν την διασφάλιση των ιστορικών πεπραγμένων ως μια ενστικτώδη ανάγκη του ατόμου να αφήσει τη σφραγίδα του στο σύντομο πέρασμά του απ΄ τη ζωή.
Τούτο αποτελεί μια μορφή «ικεσίας» του ανθρώπινου όντος προς την Αθανασία, ώστε να συμπεριλάβει τα έργα και τις ημέρες του στις προβεβλημένες δέλτους της.
Είναι μια ύστατη «μονομαχία» της ύπαρξης με τους επερχόμενους αιώνες, πως τα χνάρια της θα παραμείνουν ζωηρά αποτυπωμένα στο χώμα που πάτησε. Αυτό το γήινο έδαφος που ονόμασε πατρίδα, έδρα, φωλιά, στέκι, σπίτι, τόπο!
Άραγε τι θα γνωρίζαμε για τον Τρωικό Πόλεμο αν δεν υπήρχε ο Όμηρος; Πόσα θα διδασκόμεθα για τον Μέγα Αλέξανδρο αν δεν μας σύστηνε ο Πλούταρχος ένα σημαντικό μέρος του βίου του, όπως και οι άλλοι ιστορικοί που κατέγραψαν τις νίκες, τα πάθη και το τέλος του στρατηλάτη;
Τι γνώση θα εισέπρατταν οι σύγχρονοι Αιγυπτιώτες για το πολιτισμικό μέγεθος των προγόνων τους, αν δεν διατηρούνταν τα Αρχεία των Κοινοτήτων ή των ιδιωτών που τα διαφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού;
Ένα πολύτιμο Αρχείο του Νικόλαου Νικηταρίδη, έφερε στο φως, εκτός του σπάνιου φωτογραφικού υλικού κι εκείνα τα απαραίτητα συνοδευτικά εξιστορήσεων, που δίχως αυτά θα είχαμε ασπρόμαυρα ενσταντανέ άνευ γνώσεως περί αυτών.
Εκκλησιαστικά τελετουργικά, σχολικά δρώμενα, κοινοτικές συγκεντρώσεις, δημιουργίες καλλιτεχνών, συμπεριφορές παροίκων, ευεργέτες και ευεργετήματα, γεννήσεις, θανάτους, επιτεύγματα, επισκέψεις πολιτικών προσώπων και κάθε φύσεως «υψηλές» ή «ταπεινές» εκδηλώσεις της Παροικίας των Αιγυπτιωτών στη Νειλοχώρα, έχουν πλέον ενθυλακωθεί στα ράφια ή τους σκληρούς δίσκους του πολυσήμαντου Αρχείου Νικηταρίδη.
Επιμελητής όλων αυτών ο συγγραφέας που μας παρέχει απλόχερα την πνευματική του τροφή έτσι ώστε να αυξήσουμε τον πληροφοριακό μας χώρο, με ουσιαστική γνώση για το ιστορικό παρελθόν των πατεράδων, των μανάδων μας, των παππούδων μας, των γιαγιάδων μας και των Αιγυπτιωτών που έζησαν σε μια κοινωνία με στατιστικά νούμερα πληθυσμού αριθμούμενα σε δεκάδες χιλιάδες.
Καιρός λοιπόν να αναφερθούμε αποκλειστικά στο «Αρχείο Νικόλαου Νικηταρίδη» και στον ίδιο, εφόσον του οφείλουμε πλείστα ενημερωτικά άρθρα και κείμενα, που είχε και έχει την ευγενή καλοσύνη να μας αποστέλλει.
Στη χώρα των «παπύρων», τα σύγχρονα «Αρχεία» ισοδυναμούν με πολιτισμικό θησαυρό. Γιατί μέσω αυτών εμπλουτίζουμε το παρόν μας, με όλα εκείνα που διαδραματίστηκαν στις δύο πατρίδες μας την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Ας ενημερωθούμε λοιπόν τι πρεσβεύει το προαναφερθέν Αρχείο και ο Επιμελητής του «τροφοδότης» μας.
Αρχείο Νικηταρίδη
Το Αρχείο Νικηταρίδη είναι ιδιωτική, οικογενειακή συλλογή που αποτελεί πλατφόρμα έρευνας του Αιγυπτιωτισμού. Το Αρχείο Νικηταρίδη γνωρίζει ότι η ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου είναι σημαντική, ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη. Με πολύ πάθος και αγάπη, διερευνάμε και μοιραζόμαστε αυτήν την ιστορία, στοχεύοντας στην καλή διατήρηση και προαγωγή της για τις επόμενες γενιές ερευνητών, ονειροπόλων και κυρίως Αιγυπτιωτών. Με δεκάδες χιλιάδες κομμάτια Αιγυπτιωτικού ενδιαφέροντος, θεωρούμε τους εαυτούς μας θεματοφύλακες της πανέμορφης και σεβάσμιας ιστορίας των Ελλήνων της Νειλοχώρας.
Νικόλαος Νικηταρίδης
Ο Νικόλαος Νικηταρίδης είναι Έλληνας συγγραφέας και ερευνητής. Έχει στο ενεργητικό του συλλογές ποιημάτων και διηγημάτων, επιμέλειες εκδόσεων, πάνω από 2.500 δημοσιεύματα κάθε είδους σε αιγυπτιώτικα και μη περιοδικά κι εφημερίδες σε Ευρώπη, Αφρική και Αυστραλία, καθώς και αρκετές μελέτες και διαλέξεις γύρω απ΄ την ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου. Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, έχει αποσπάσει δύο πρώτα ποιητικά βραβεία και μία τιμητική διάκριση διηγήματος στην ελληνική Νότια Αφρική. Αξίζει να σημειωθεί πως τα περισσότερα από τα σχεδόν 30 βιβλία του διατίθενται ολοκληρωτικά υπέρ της Κοινωνικής Πρόνοιας του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων. Για την ακαδημαϊκή και φιλανθρωπική προσφορά του αυτήν στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό έχει τιμηθεί με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου, από την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και ΠατριάρχηΑλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄, όπως και από τον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων για την πολύτιμη σ΄ αυτόν προσφορά του. Το 2019 η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Θεόδωρος είπε για αυτόν : «Είναι ο άνθρωπος που διέσωσε, με τα συγγράμματά του, το έργο και τη δράση των Ελλήνων της Αιγύπτου και όχι μόνον, και που αποτελούν βάλσαμο για να μην λησμονηθούν ποτέ αυτά τα οποία προσέφερε»
