Σαν σήμερα 6η Ιουλίου του 1808 γεννιέται ο άνθρωπος που έγραψε τη σπουδαιότερη βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και θέσπισε τον όρο «Ελληνιστικός».
Ο Γιόχαν Γκούσταβ Ντρόιζεν, Γερμανός ιστορικός, κατέθεσε στην ιστορική βιβλιογραφία το επίθετο «Ελληνιστικός» που προέρχεται από τον γερμανικό όρο Hellenismus.
Τον όρο αυτό που εισηγήθηκε ο ανωτέρω επιστήμονας αφορούσε τόσο στην ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου όσο και των διαδόχων του. Κατά τον Ντρόιζεν, ο Ελληνισμός (Hellenismus) δηλαδή τα 300 χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο του Αλεξάνδρου, συμβολίζει την μίξη του Ελληνικού και του Ανατολικού πολιτισμού, μια πολιτισμική ανάμειξη που προετοίμασε το έδαφος για την επικράτηση του Χριστιανισμού.
Σε αντίθεση με πολλούς μελετητές πριν αλλά και μετά από αυτόν, οι οποίοι αντιμετώπισαν την Ελληνιστική εποχή ως περίοδο παρακμής σε σύγκριση προς την χρυσή εποχή του κλασικού 5ου και 4ου π.Χ. αιώνα, ή έστω ως μια αναγκαστική μετάβαση ανάμεσα στην κλασική Αθήνα και στην ηγεμονία της Ρώμης, ο Ντρόιζεν υπήρξε θερμός υποστηρικτής της πολιτικής του Αλεξάνδρου που πρώτα «κατέκτησε» και στη συνέχεια «εξελλήνισε» τον κόσμο. Ήταν αυτός που ανέδειξε τη σημασία της ηγετικής προσωπικότητας του Αλεξάνδρου και της πεφωτισμένης μοναρχίας που επέβαλε, εγκαινιάζοντας έτσι μια ολότελα καινούρια εποχή για την ανθρωπότητα. Επικράτησε λοιπόν να ονομάζεται «Ελληνιστική» η ιστορική περίοδος που ορίζεται από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. μέχρι τη ναυμαχία στο Άκτιο το 31 π.Χ.
Η ιστορία οφείλει πολλά στον Γιόχαν Γκούσταβ Ντρόιζεν, καθότι ως ιστορικός και βιογράφος έθεσε στη σωστή βάση την εποχή της διαδοχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προσδίδοντας με το ανάλογο επιστημονικό περιεχόμενο του έργου του, την αρμόζουσα αίγλη για την χρονική περίοδο του Μακεδόνα στρατηλάτη, αλλά και των διαδόχων του, που ατυχώς ορισμένοι την είχαν ταυτίσει με την παρακμή.
Ο Γερμανός ιστορικός Γιόχαν Γκούσταφ Ντρόυζεν (Johann Gustav Droysen, 6 Ιουλίου 1808 – 19 Ιουνίου 1884), με αφορμή την σπουδαία βιογραφία του για τον Μ. Αλέξανδρο, παρουσίασε μια νέα σχολή σκέψης των Γερμανών ιστορικών, η οποία εξιδανίκευσε την μορφή εξουσίας και ισχύος των λεγομένων μεγάλων ανδρών.
Πηγή: Κομνηνός Διονύσης
