Όταν η ΕΚΑ απασχολεί την 7η Τέχνη

Η αίγλη της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, παραμένει όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσοι πάροικοι κι αν απομείνουν. Και αυτό συμβαίνει για τον απλό λόγο ότι η ιστορία δεν διαγράφεται, ανεξαρτήτως συνθηκών ή πληθυσμιακών μεγεθών. Η Αλεξάνδρεια ήταν, είναι και παραμένει πόλος έλξης και ιστοριοδιφικής ενασχόλησης, τόσο από επιστήμονες ανά τον κόσμο, όσο και από ενδιαφερόμενους επισκέπτες για τη σφραγίδα που έθεσε στο διάβα των αιώνων.

Γι αυτό λοιπόν καλό θα είναι οι Αιγυπτιώτες να αντιληφθούν το δέος που προκαλεί η Πόλη αυτή στην παγκόσμια κοινότητα, καθότι εκτός από επιλογή του Μέγα Αλέξανδρου, από την ίδρυσή της και εντεύθεν, αποτέλεσε έδρα σχεδόν όλης της φιλοσοφικής αφρόκρεμας και όχι μόνο.

Όχι, δεν είναι μόνο οι Μεγάλοι Ευεργέτες, μήτε ο Καβάφης  που καθόρισαν τον Ελληνισμό της Αλεξανδρινής Παροικίας. Η ακτινοβολία της είναι διαχρονική και παγκόσμιας εμβέλειας.

O γεωμέτρης Ευκλείδης, ο ιατρός Ηρόφιλος, ο μαθηματικός γεωγράφος Ερατοσθένης,  ο Άγιος Αθανάσιος ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας,  ο γραμματικός Διονύσιος ο Θραξ, ο εκκλησιαστικός Πατέρας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, ο γνωστικιστής Καρποκράτης και πολλοί άλλοι, έδρασαν, γεννήθηκαν ή συνδέθηκαν κατά κάποιο τρόπο με την Αλεξάνδρεια.

Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι ξένοι αλλά σε πλείστες περιπτώσεις τα αγνοούμε οι Έλληνες, οι οποίοι έχουμε μείνει μόνο στη γνώση μας περί Υπατείας, Καβάφη και Αβέρωφ.

Η Αλεξάνδρεια ισοδυναμεί με την πλέον λαμπρή πόλη της υφηλίου, και αυτό μπορεί να το αντιληφθεί εύκολα κάποιος αν ασχοληθεί με την βαθύτερη  ιστορία της.

Γι αυτό δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η αιγυπτιακή τηλεόραση επισκέφθηκε την Δευτέρα 10 Ιουνίου το Ελληνικό Τετράγωνο, καθώς και τα άλλα σπουδαία εμβλήματα του Αιγυπτιωτισμού ενώ πήρε συνέντευξη από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ανδρέα Βαφειάδη στα Γραφεία της.

Πολλοί ήταν οι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, οπερατέρ, ηχολήπτες και άλλοι που γέμισαν ευχάριστα τους χώρους της ΕΚΑ.

Όταν η Κρατική Τηλεόραση της Αιγύπτου καλύπτει τηλεοπτικά τη δράση, τη ζωή, την ιστορία και τα κέντρα πολιτισμού των Αιγυπτιωτών, αυτό αποδεικνύει εν τοις πράγμασι, ότι  εκτός των σημερινών άριστων σχέσεων και κυρίως της πανάρχαιας φιλίας που διέπει τους δύο λαούς μας, ενυπάρχει σε όλο το πολιτισμικό πλαίσιο και μια ιδιαίτερη εκτίμηση προς την διαδρομή των βημάτων του ελληνισμού στη Νειλοχώρα.

Γι αυτό και ο κ. Βαφειάδης αναφέρθηκε ¨ανακρινόμενος” με τον αρμόζοντα σεβασμό, σε  όλη τη σύγχρονη αλλά και παλαιότερη ιστορική πορεία των Αιγυπτιωτών.