Πριν την επίτευξη ενός στόχου, το σημαντικότερο βήμα είναι εκείνο, της εκκίνησης. Η πρώτη απόφαση να προχωρήσεις! Η αρχική πρόθεση να υλοποιήσεις δια της πράξεως την νοερή σου επιθυμία. Τότε με αργά και μεθοδικά πατήματα στο έδαφος και όχι στον αιθέρα, δύνασαι εν καιρώ να πραγματώσεις το όραμά σου.
Για την ποθούμενη στόχευση της Ελληνική Κοινότητας Αλεξανδρείας, να επιτύχει τον επιδιωκόμενο από χρόνια σκοπό της, δηλαδή, να αποκτήσει πανεπιστημιακή απόχρωση το εκπαιδευτικό της μέλλον, η ώρα είχε φθάσει. Την Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2023 στην Αίθουσα των Μεγάλων Ευεργετών, τα όνειρα παρέδιδαν τα σκήπτρα τους στον ρεαλισμό και την πραγματικότητα. Εν τέλει εκείνο που ομορφαίνει τη ζωή, είναι η δράση και η αυτοβεβαίωση ότι ο άνθρωπος μέσα από τη συλλογικότητα μπορεί να καταφέρει το αδύνατο.
Ώρα 06:00 μ.μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμονα, Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου και τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη και Σχολάρχη της Πατριαρχικής Σχολής κ. Ισαάκ, εισέρχεται στην επίσημη αίθουσα. Ο Βουλευτής και πρώην Υφυπουργός Παιδείας του Ελληνικού Κοινοβουλίου κος Άγγελος Συρίγος κάθεται δίπλα του στο τραπέζι των συσκέψεων, ενώ την άλλη πλευρά καταλαμβάνει ο Έλληνας Πρέσβυς στην Αίγυπτο κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου. Οι τρεις τους, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου συμπληρώνουν την θρησκευτική και πολιτειακή αρχή εντός της ιστορικής αιθούσης με τα πορτρέτα των σπουδαίων προσωπικοτήτων να κοσμούν τους τοίχους. Μαζί τους και η Πρόεδρος της Κυπριακής Αδελφότητας Αλεξανδρείας κα. Μαρία Φορμόζη εκπροσωπώντας την ιστορική Κυπριακή Κοινότητα, προσδίδει τον επιπλέον τόνο της κοσμοπολίτικης πάλαι ποτέ αλεξανδρινής παροικίας των Κυπρίων αδελφών μας.
Ο Πρύτανης κ. Χρήστος Μπούρας με τον Αντιπρύτανη κ. Διονύσιο Μαντζαβίνο, συμπληρώνουν την Πανεπιστημιακή Αρχή απέναντί τους, θαρρείς και τα βλέμματα της μιας πλευράς εκπέμπουν μηνύματα αισιοδοξίας προς την άλλη, πως τούτο το εγχείρημα σε λίγο πρόκειται να λάβει σάρκα και οστά.
Το πανεπιστημιακό τιμ συμπληρώνει η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης κα. Ειρήνη Βιλτανιώτη, η οποία κάθεται μαζί με την ευγενέστατη και διακριτική κόρη του Υπουργού, κα. Φωτεινή Συρίγου. Παραδίπλα η διευθύντρια του Ιδρύματος Πολιτισμού Αλεξανδρείας, κα. Σταυρούλα Σπανούδη, παρέα με την αρχαιολόγο, διευθύντρια του Ινστιτούτου Αλεξανδρινής Ιστορίας κα. Πέπυ Παπακώστα και έχοντας στο μέσον τον κοσμοπολίτη αλεξανδρινό και πρώην Διευθυντή του Ιδρύματος Πολιτισμού κ. Βασίλειο Φιλιππάτο, ανέμεναν το προανάκρουσμα της εκδήλωσης.
Η διευθύντρια του Αβερώφειου κα. Αφροδίτη Πεβερέτου, μαζί με τη διευθύντρια του Νηπιαγωγείου κα Λένα Βοστάνη, παρούσες εκ μέρους του εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, μαζί με την πρώην διευθύντρια του Αβερώφειου κα. Πασχαλίνα Αγαπιάδου παραδίπλα και την εκπαιδευτικό του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου κα Βούλα Δαμιανίδου, τιμούν την επίσημη σύναξη με την παρουσία τους.
Οικοδεσπότες η Κοινοτική Επιτροπή. Ο Πρόεδρος κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Γενικός Γραμματέας κ. Νικόλαος Κατσιμπρής, ο Αναπληρωτής Γραμματέας κ. Δημήτρης Κάβουρας, ο Αντιπρόεδρος κ. Νικόλαος Κόπελος και οι Κοινοτικοί Εκπρόσωποι κ. Ιωάννης Σιόκας -πρώην Πρόεδρος και κ. Εμμανουήλ Τατάκης, είναι οι άνθρωποι μαζί με τους υπόλοιπους κοινοτικούς – που λόγω επαγγελματικών ασχολιών βρίσκονται εκτός Ελλάδος – αποφάσισαν να αλλάξουν ρότα μέσα στο διάβα του ανελέητου χρόνου με αποκλειστική κατεύθυνση προς το ευοίωνο μέλλον. Όπως πάντα παρών και ο διευθυντής της ΕΚΑ κ. Γεώργιος Μπούλος, ο οποίος τα είχε φροντίσει όλα στην εντέλεια.
Και η εκδήλωση αρχίζει με τον κ. Δημήτριο Κάβουρα να καλωσορίζει άπαντες και να συμπεριλαμβάνει στην ομιλία του αναφορές περί της ιστορίας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Μεταξύ άλλων τονίζει τα εξής: «Η Ελληνική Κοινότητα πήρε τη μορφή επίσημης οργάνωσης με την ιδρυτική συνέλευση της 25ης Απριλίου 1843 στο μοναστήρι του Αγίου Σάββα και σήμερα είναι η παλαιότερη εγγεγραμμένη φιλανθρωπική οργάνωση στην Αίγυπτο, που εξακολουθεί να λειτουργεί. Με δωρεές του Μ. Τοσίτσα και των ιδρυτών της, η Κοινότητα αποκτά σε σύντομο χρονικό διάστημα όλους τους θεσμούς, που έκρινε απαραίτητους για την εξυπηρέτηση των αναγκών και τη διατήρηση του εθνικού και θρησκευτικού ηθικού των μελών της.
Οι πλούσιοι Έλληνες της Αιγύπτου βρέθηκαν στο επίκεντρο της ευεργεσίας κατά τον 19ο αιώνα, τόσο στην Αίγυπτο όσο και στην Ελλάδα, δωρητές ήταν οι Γεώργιος Αβέρωφ, Μιχαήλ Τοσίτσας, Νικόλαος Στουρνάρης, Εμμανουήλ Μπενάκης, Ιωάννης Χωρέμης, Μικές Σαλβάγκος, Οικογένεια Λαγουδάκη, Νικόλαος Καζούλης, αδελφοί Σπερτσοπούλου, οικογένεια Κότσικα και πολλοί άλλοι.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξάνδρειας, στα 180 της χρόνια της φέτος, εξακολουθεί να διατηρεί ενεργό το αρχικό στόχο ύπαρξής της: ένας φιλανθρωπικός και εκπαιδευτικός οργανισμός που προωθεί την πολιτιστική συνύπαρξη και συνεργασία μεταξύ της αγαπημένης μας Αιγύπτου και Ελλάδας».
Ακολούθησε η ομιλία του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ανδρέα Βαφειάδη, ο οποίος μέσα από μια ιστορική αναδρομή αλλά και εξιστόρηση των σύγχρονων αναγκών, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η πορεία των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας, κατέχει περίοπτη θέση στις δέλτους της ιστορίας, οι δε αναρίθμητες διηγήσεις περί της Παροικίας των Αιγυπτιωτών, ενέπνευσαν, συγγραφείς, καλλιτέχνες, σκηνοθέτες και πάσης άλλης μορφής καλλιτεχνών, των οποίων τα έργα επέδρασσαν πολιτισμικά σε όλες τις εποχές που ακολούθησαν, από την εγκατάστασή τους στη φιλόξενη χώρα του Νείλου.
Η βάση όμως, για την Πρόοδο, την κοινωνική και οικονομική εξέλιξη των Ελλήνων της Αιγύπτου και δη της Αλεξάνδρειας, αποτέλεσαν τα Σχολεία της. Ήταν εκείνα που διαμόρφωσαν ελληνική συνείδηση στους νέους, ήταν εκείνα που δεν επέτρεψαν στον Αιγυπτιώτη πληθυσμό να εκπέσει στον αναλφαβητισμό, απεναντίας συνέδραμαν στην εγγράμματη ποιοτική του συγκρότηση και την επιστημονική του κατάρτιση. Είναι όλα αυτά τα Σχολεία που εισερχόμενος κάποιος εντός του Ελληνικού Τετραγώνου θα τα δει να στέκουν ακόμα και σήμερα, ως οι ακοίμητοι φρουροί των ελαχίστων εναπομεινάντων μαθητών της Ελληνικής Κοινότητας. Είναι το Νηπιαγωγείο, το Τοσιτσαίο – Πρατσίκειο Δημοτικό, το Αβερώφειο Γυμνάσιο – Λύκειο, είμαστε όλοι εμείς που μορφωθήκαμε στα θρανία τους, διδαχθήκαμε την ιστορία του Ελληνισμού και σήμερα εξακολουθούμε να διατηρούμε τη γλώσσα μας, υπενθυμίζοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι υπάρχουμε και προασπίζουμε τις αξίες μας, τα ήθη μας, τα έθιμά μας και τα ιδανικά που ενστάλαξαν επάνω στο μυαλό και την ψυχή μας οι προγονοί μας.
Με αυτό το αίσθημα της ιερής ευγνωμοσύνης αλλά και το βάρος της ευθύνης που με διακατέχει, αισθάνομαι σήμερα ιδιαίτερα ευτυχής που ως Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, με την αμέριστη στήριξη όλης της Κοινοτικής Επιτροπής, θα θέσω την υπογραφή μου στο Μνημόνιο Συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο Πατρών. Ένα Μνημόνιο που πιστεύω ότι θα συμβάλει ιδιαίτερα στον τομέα των συνεργασιών της Κοινότητάς μας, προσδίδοντας ιδιαίτερη αίγλη μέσω της πανεπιστημιακής εκπαιδευτικής αναβάθμισης».
Σειρά είχε ο Αντιπρύτανης κ. Διονύσιος Μαντζαβίνος, ο οποίος με λόγο μεστό και συμπυκνωμένο σε λίγες προτάσεις, αναφέρθηκε στην ιστορική συνάντηση και στο Μνημόνιο Συνεργασίας. ενώ δήλωσε την βαθειά του συγκίνηση καθώς παρατηρούσε από την πρώτη ώρα της επίσκεψής του στο ιστορικό τετράγωνο τα σπουδαία κτήρια και τις αίθουσες να αποτελούν ολοζώντανα στοιχεία, μιας άλλης εποχής του ελληνισμού.
Τον λόγο στη συνέχεια πήρε ο Πρύτανης κ. Χρήστος Μπούρας,του οποίου η συμβολή όπως και του κ. Μαντζαβίνου ήταν μεγάλη και ουσιαστική. Αναφέρθηκε στους στόχους του Πανεπιστημίου Πατρών, στην εξωστρέφεια που προσπαθούν να ωθήσουν τα πράγματα και τις εξελίξεις και ζήτησε τη βοήθεια της Ελληνικής Κοινότητας όπως και όλων των συντελεστών, για να υλοποιηθεί αυτό το όραμα, καθώς από μόνο του το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να τα καταφέρει χωρίς την αρωγή των ανθρώπων της Κοινότητας. Ευχαρίστησε άπαντες και έδωσε τον απαραίτητο τόνο της αισιοδοξίας που απαιτεί το εγχείρημα αυτό, έτσι ώστε να υλοποιηθεί με όλες τις απαραίτητες και αναγκαίες προϋποθέσεις που θα εγγυώνται τη σωστή λειτουργία του.
Ένα ελληνικό Πανεπιστήμιο στην Αίγυπτο δεν είναι μια υπόθεση που ανοίγει και κλείνει σε μια μέρα, αλλά απαιτείται χρόνος κοινή προσπάθεια και προοπτική, ήταν το απόσταγμα της ομιλίας του.
Ο Πρέσβυς της Ελλάδος στην Αίγυπτο κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου ως πολιτειακή αρχή έδωσε το στίγμα της μεγάλης συνεισφοράς που θα δώσει το μελλοντικό Πανεπιστήμιο στην αλεξανδρινή παροικία και σε όλη την Αίγυπτο. Ευχαρίστησε άπαντες και κυρίως του συντελεστές για την πρωτοβουλία τους και δήλωσε την αμέριστη συμπαράσταση της Πρεσβείας όπου και όποτε αυτή απαιτηθεί.
Ο Πρώην Υφυπουργός Παιδείας κύριος Άγγελος Συρίγος, ιδιαίτερος γνώστης των θεμάτων εκπαίδευσης και εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλής, ανέφερε συγκινημένος πώς το όλο εγχείρημα το αγκάλιασε η Βουλή των Ελλήνων και αυτό από μόνο του προσδίδει ιδιαίτερη δυναμική στην προσπάθεια των συντελεστών που είναι η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας και το Πανεπιστήμιο Πατρών. Εξήρε την πρωτοβουλία των δύο πλευρών και τόνισε πως η Πολιτεία θα στηρίξει το εγχείρημα αυτό, που θα δώσει φτερά στην εκπαίδευση της Ομογένειας των Ελλήνων και θα αναβαθμίσει ολόκληρη την Παροικία.
Στο τέλος ο Μακαριώτατος προσκληθείς στο βήμα να ευλογήσει το Μνημόνιο Συνεργασίας, μίλησε με λόγια απλά και από καρδιάς, αναφέρθηκε στο ιεραποστολικό του έργο στη χειμαζόμενη Αφρική, τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση τα σχολεία που έχει ανοίξει το Πατριαρχείο, γεγονός που αποδεικνύει την σημαντικότητα του ιεραποστολισμού και με την πατρική του φωνή ευλόγησε τους παρευρισκόμενους και κατ΄ επέκτασιν την ποθούμενη συνεργασία. Προέτρεψε όλους να τραγουδήσουν μαζί τον Εθνικό Ύμνο και με την ομιλία και παρουσία του συγκίνησε το ακροατήριο.
Ενδιάμεσα των ομιλιών η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας αντάλλαξε αναμνηστικά δώρα με τους επίσημους προσκεκλημένους, και προσεφέρθησαν αναμνηστικές πλακέτες στον κ. Συρίγο και τον Πρύτανη κ. Χρήστο Μπούρα.
Με το πέρας της εκδήλωσης οι συντελεστές της Συνεργασίας, προεξάρχοντος του Μακαριωράτου που ευλόγησε το Μνημόνιο, παραχώρησαν συνέντευξη σε τηλεοπτικό κανάλι των Αθηνών και η όμορφη βραδιά έκλεισε με δείπνο που παρέθεσε η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας στον Ναυτικό Όμιλο, στο ρστωράν White and Blue, όπου εκεί με συζήτηση και ευχάριστη διάθεση, δόθηκε για άλλη μια φορά η υπόσχεση ότι το όνειρο αυτό που άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, δεν θα παραπεμφθεί στις καλένδες, αλλά θα υλοποιηθεί, όπως αξίζει και πρέπει στην ιστορική Αλεξανδρινή Παροικία των Ελλήνων!
