Αν η έννοια του Πάσχα, των κόκκινων αυγών, του πασχαλινού φιλιού και του διαλεκτικού  «Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη», μπορούσε να βρει καλύτερη ερμηνεία στην πράξη, αυτή θα ήταν η Αγάπη που απλώθηκε στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου! Ακόμα και οι παλαιοί Αλεξανδρινοί θα έμεναν έκθαμβοι  απ’ το μέγα πλήθος που εκκλησιάστηκε τιμώντας την Ημέρα της Λαμπρής και τον Κύριο.

Ούτε την καβαφική εποχή οι πιστοί δεν είχαν γεμίσει το Ναό, το προαύλιο και το κατώφλι της εξώπορτας με τόσους έμψυχους πιστούς.

Η ευτυχία διαγραφόταν στο πρόσωπο του Πάπα – Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής,  Θεοδώρου Β΄, και ούτε για μια στιγμή το χαμόγελό του δεν απόσβεσε κάποιος προβληματισμός. Η χαρά του ανείπωτη! Ο ενθουσιασμός του ανυπέρβλητος!  Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυκράτιδος κ. Νάρκισσος Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ταμιάθεως και υπεύθυνος «οικοδεσπότης» κ. Γερμανός, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ. Ισαάκ,  Σχολάρχης της Ιερατικής Σχολής, ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής,  ο αραβόφωνος Πρωτοπρεσβύτερος π. Φάντι, ο ιεροψάλτης Κωνσταντίνος Παπαγγέλης, όλοι μαζί συνέθεσαν μια Θεία ορχήστρα που υμνούσε τον Ιησού, την Ανάστασή του και το μέγεθος της Μεγαλοδυναμίας του.

Παρών ο Γενικός Πρόξενος – Πρέσβυς μετά της συζύγου του Ιωάννας, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Βασίλης Ζουές, η κα. Βίλλυ Πολίτη  Γενική Γραμματέας της Κοινότητας Καίρου, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων κα. Αλίκη Αντωνίου και πολλοί πάροικοι, συν τέσσερα γκρουπ επισκεπτών, που επέλεξαν το Πατριαρχείο για την γιορτή της Αγάπης.

Συγκινητική η στιγμή που ακούστηκε το Ευαγγέλιο σε διαφορετικές γλώσσες και κατ΄ αυτόν τον τρόπο, το σπάσιμο των διαχωριστικών γραμμών επετεύχθη. Η Χριστιανοσύνη δεν σχετίζεται με ρατσιστικές επιλογές, απεναντίας εμπεριέχει μέσα της, την παγκοσμιότητα και την αποδοχή όλων των φυλών, εθνών, γλωσσών, χρωμάτων. Είναι η Θρησκεία που ενώνει αντιθέσεις και καταργεί τις διελκυστίνδες της υπεροχής.

Η σπουδαία ημέρα έκλεισε με τον Μακαριώτατο να προσκαλεί τους πάντες στο Αρχονταρίκι όπου εκεί μοίρασε ο ίδιος σε όλους τους πιστούς το κόκκινο αυγό.

Ευχήθηκε σε όλους χρόνια πολλά, ενώ για τον εαυτό του το μόνο που παρακάλεσε το πλήθος, ήταν  να του ευχηθεί να είναι καλά για να συνεχίσει το ιεραποστολικό του έργο στους λαούς της δυστυχισμένης Αφρικής.

Αν αυτό δεν είναι Αγάπη τότε τι άλλο μπορεί να είναι!