Το σήμα της νίκης με τα δάχτυλα του μικρού Χρήστου, αποτυπώνει ανάγλυφα το αποτέλεσμα της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Στις δημοκρατίες το βασικό συστατικό των λειτουργιών τους, είναι η Αρχή της πλειοψηφίας καθώς και τα αυτονόητα χαρακτηριστικά της ελευθερίας, της πολυμορφίας, της διαφορετικότητας και της ανεξάρτητης φωνής του πολίτη να εκφράζεται σύμφωνα με τις πολιτικές, κοινωνικές και προσωπικές πεποιθήσεις του. Ας φαντασθούμε έναν κήπο όπου όλα τα λουλούδια θα ήταν πράσινα. Κάποια στιγμή το ανθρώπινο βλέμμα θα κουραζόταν εξαιτίας της διαρκούς μονοχρωμίας. Όμως η ίδια η φύση καθίσταται ρυθμίστρια και αποδυναμώνει την απολυτότητα., του ενός χρώματος, με την εισχώρηση και άλλων χρωμάτων. Έτσι μια κατακόκκινη παπαρούνα προσδίδει την ομορφιά που απαιτεί η ματιά για να αποφευχθεί η οπτική ρουτίνα. Κάπως έτσι η εναλλαγή των χρωμάτων πραγματώνεται και στη ζωή των ανθρώπων και ενσταλάζει επάνω στο κοινωνικό «γίγνεσθαι» την γοητεία της διαφορετικότητας.

Αυτή τη διαφορετικότητα εισπράξαμε όλοι όσοι βρεθήκαμε στην Τακτική Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Ζήσαμε και βιώσαμε την υγιή αντιπαράθεση των μελών της, μέσα από έναν διάλογο που εμπεριείχε ένταση, θέρμη και μια διελκυστίνδα διαλόγου με εναλλαγές παθιασμένων τοποθετήσεων και «διαξιφισμών» περί ισχυόντων ή μη κανονισμών.
Ναι! Έτσι διαμορφώνονται οι δημοκρατικές διεργασίες προς την επίτευξη τού στόχου μιας κοινότητας και δη ομογενειακής. Αλίμονο αν η φλόγα τής αντίθεσης, σβήνει απ’ το φόβο… τής μη αποδοχής και του συμβιβασμού τής σιωπής… για να μην ενοχληθεί το «φιλήσυχο» ακροατήριο. «Ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή χαμένη» λέει το μουσικό άσμα και είναι προτιμότερο οι διαφορές να εξαντλούνται δημοσίως παρά στα πηγαδάκια και τις ίντριγκες.

Γι αυτό θεωρώ την προαναφερθείσα Γενική συνέλευση επιτυχημένη και αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον Πρόεδρο κ. Ιωάννη Σιόκα που λειτούργησε όπως απαιτούσε η δύσκολη προεδρία του, απ’ το πάνελ. Εξαιρετική και η συμπεριφορά των Κοινοτικών Εκπροσώπων δίπλα του, οι οποίοι σεβάστηκαν στο έπακρον τους ομιλητές και διαφωνούντες, προσφέροντας τη βοήθεια τους όπου και όποτε αυτό ήταν απαιτητό. Τα ίδια συγχαρητήρια αξίζουν και στους ομιλητές εκ του ακροατηρίου, όποτε έλαβαν το λόγο. Παρότι τα αίματα παρέπεμπαν σε κύματα του «Πυριφλεγέθοντα» ποταμού, άπαντες κράτησαν την ψυχραιμία τους.

Έτσι λοιπόν κι εμείς οι κοινοί θνητοί απολαύσαμε τις δημοκρατικές πρακτικές της Πρεσβυγενούς Κοινότητας, εν μέσω υψηλών τόνων και εν πολλοίς ιδιαίτερων φορτίσεων. Αλήθεια πόσο κουραστικό και μονότονο θα ήταν να παραβρεθούμε σε μια σύναξη, χειροκροτώντας, ψηφίζοντας, και στο τέλος να χαριεντιζόμαστε όλοι πως δήθεν στα πάντα συμφωνούμε, ενώ το εσώτερο είδωλό μας, να διαφωνεί και να εξανίσταται.

Τα ερωτήματα ήσαν πολλά. Απαντήθηκαν όλα από την απερχόμενη Κοινοτική Επιτροπή – οι δε «εκκρεμούσες» κατά ορισμένους απαντήσεις – δεν στάθηκαν ικανές να αποτελέσουν τροχοπέδη στην ολοκλήρωση της Συνέλευσης και κυρίως των εκλογών που ακολούθησαν αυτής. Ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Σιόκας, με σαφήνεια και ιδιαίτερη επεξήγηση των πεπραγμένων, έδωσε μια εικόνα των όσων με ευθύνη της η Κοινοτική Επιτροπή ολοκλήρωσε κατά το χρονικό διάστημα της θητείας της.

Πριν όμως συμβούν όλα αυτά, οι πάντες ανέμεναν την είσοδο του Μακαριωτάτου ο οποίος εισερχόμενος στη Σαλβάγειο αίθουσα και συνοδευόμενος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυκράτιδος και Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, κ. Παντελεήμονα, έγινε δεκτός με ενθουσιασμό και εκδηλώσεις αγάπης απ΄ τους θεσμικούς εκπροσώπους και τα προσκεκλημένα μέλη.

Αυτό ήταν και το προανάκρουσμα για να αρχίσει η Τακτική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Πριν τοποθετηθεί το Προεδρείο, προβλήθηκε βίντεο με στιγμιότυπα, από τα έργα και τις ημέρες της Ελληνικής Κοινότητας κατά το υπόλογο έτος, το οποίο είχε σκηνοθετήσει ο καλλιτέχνης κ. Αιμίλιος Πέτρου.

Και ως είθισται, πριν οδηγηθούμε στα θέματα της ημερήσιας διάταξης, τελέσθηκε η επιμνημόσυνη δέηση, μέσω της αναφοράς ονομάτων των αποβιωσάντων παροίκων. Συγκινητική στιγμή καθώς ο Πρόεδρος της Κοινότητας ανεγίγνωσκε ένα προς ένα τα ονόματα των συμπαροίκων μας, εκείνων, που αποχαιρέτησαν τα εγκόσμια κατά το προηγούμενο έτος, με το σύνολο των παρευρισκομένων να τα ακούν σε στάση προσοχής.

Στη συνέχεια ο Πατριάρχης μας, προσευχήθηκε και ψάλλοντας με την καλλικέλαδη φωνή του «αιωνία η μνήμη» υποδαύλισε σε όλους μας τη συνειδητοποίηση της ματαιότητας της ζωής, όταν αυτή σπαταλιέται στην ρηχότητα και την πεζότητα δίχως το ανθρώπινο στοιχείο να υπερτερεί. Ακολούθησαν οι ευχαριστίες εκ μέρους του Προέδρου και αναγνώστηκαν με λεπτομέρεια τα πεπραγμένα των επτά Εφορειών της Κοινότητας καθώς και όλα όσα απαιτεί μια απολογιστική Συνέλευση.

Κι όταν το λόγο έλαβε ο Προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου, θύμισε σε όλους μας το ιεραποστολικό του έργο, το οποίο είναι αξιοθαύμαστο και έχει συντελέσει στο να αυξηθούν τα συναισθήματα αγάπης, σεβασμού και βαθύτατης εκτίμησης των λαών που επισκέπτεται – και όχι μόνο – προς το πρόσωπό του. Ευχήθηκε σε όλους να προχωρήσουν τη διαδρομή τη ζωής τους, με αγάπη, ειρήνη και αλληλεγγύη και επίσης μας υπενθύμισε το δράμα των εμπόλεμων ζωνών της οικουμένης. Απέδειξε για μια ακόμη φορά πως δεν είναι τυχαία ο αγαπημένος ιεράρχης των πιστών όπου γης. Ακούραστος διασχίζει τις ερήμους και τις σαβάνες της Αφρικής για να έρθει σε επαφή με το ποίμνιό του και να στηρίξει τον αγώνα τους για επιβίωση και μόρφωση.

Τον λόγο στη συνέχεια έλαβε ο Γενικός Πρόξενος κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης [Πρέσβης στο αξίωμα] ο οποίος με μια εξαιρετική ομιλία τόνισε την πορεία της Ελληνικής Κοινότητας, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: «Επιτρέψτε μου, σ αυτό το σημείο, να συγχαρώ ειλικρινά, τον απερχόμενο Πρόεδρο κύριο Ιωάννη Σιόκα και εξίσου όλα τα μέλη της απερχόμενης Κοινοτικής Επιτροπής, τον κύριο Ανδρέα Βαφειάδη, την κυρία Μαρία Παυλίδη, τον κύριο Δημήτρη Κάβουρα, τον κύριο Πάρη Μακρή, τον κύριο Ιωάννη Παπαδόπουλο, τον κύριο Μιχάλη Καρυδιά και τον κύριο Νικόλαο Κόπελο, για το γεγονός ότι σε καιρούς δύσκολους, δύστροπους και αντιφατικά επικίνδυνους, παραμέρισαν τις προσωπικές τους αντιπαλότητες, τις προσωπικές τους πικρίες και φιλοδοξίες και συναισθανόμενοι το βάρος της παράδοσης της ΕΚΑ και τις προσκλήσεις των καιρών, ανταποκρίθηκαν από κοινού, ο καθένας με τις δυνάμεις του, σε πνεύμα ομόνοιας και με στόχο το κοινό καλό, στην συγκινητική και εποικοδομητική διαχείριση των υποθέσεων της Κοινότητας. Χάρη σ΄ αυτούς και σε όλους εσάς, τα μέλη της Παροικίας, και το αναφέρω αυτό μετά λόγου γνώσεως, βρισκόμαστε εδώ σήμερα, σ΄ αυτήν την Τακτική Γενική Συνέλευση, ατενίζοντας το μέλλον. Σας συγχαίρω και σας ευχαριστώ, τόσο προσωπικά όσο και θεσμικά, ως Γενικός Πρόξενος και ως Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΚΑ».

Η κυρία Βίλλυ Πολίτη, Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, χαιρέτησε τη Συνέλευση και μετέφερε στη συνέχεια προς τα μέλη της, το χαιρετισμό του Προέδρου της ΕΚΚ κ. Χρήστου Καβαλή ο οποίος στο μήνυμά του χαρακτήρισε: ιστορική την Συνέλευση γιατί γίνεται στο πλαίσιο του νέου νόμου των σωματείων που οριοθετεί το τέλος μια εποχής και την αρχή μιας νέας πιο σύγχρονης και λειτουργικής. “Ο κ. Καβαλής μοιράστηκε με όλους τα θερμά αισθήματα” που όπως χαρακτηριστικά είπε “τρέφει για το φίλο και Πρόεδρο κ. Γιάννη Σιόκα, που σέβεται και εκτιμά τη διαδρομή και προσφορά στα κοινά”. Τέλος αναφέρθηκε “στο καθήκον που έχουμε όλοι μας προς τις επόμενες γενιές και την υποχρέωση μας να ετοιμάσουμε εντός της θητείας μας το αύριο του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, αποφεύγοντας να απορροφηθούμε από το προβλήματα του σήμερα”, γιατί όπως τόνισε “το μέλλον έχει ήδη ξεκινήσει”. Στο πρόσωπό της κας. Πολίτη, εκπροσωπήθηκε η ομογάλακτη Κοινότητα των Καϊρινών αδελφών. Με λόγο σαφή και τεκμηριωμένο έδωσε το στίγμα της αναγκαιότητας να συμπορευθούν οι δύο Κοινότητες απέναντι στα προβλήματα της εποχής και των δυσκολιών που έχει επιφέρει η παγκόσμια οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Την κυρία Πολίτη συνόδεψαν από το Κάιρο, ο κύριος Αντώνης Ιορδανίδης Ταμίας και οι Κοινοτικοί Επίτροποι, κ.κ. Στέλιος Χαλκιάς και Λεωνίδας Φοντριέ.

Κι όταν ήρθε η ώρα να τοποθετηθεί το ακροατήριο, ο κύριος Μανώλης Χναράκης, έλαβε το λόγο και αναφέρθηκε στο ζήτημα, της απόρριψης της υποψηφιότητάς του, καθώς και σε ερωτήματα διευκρίνησης του ισολογισμού, αλλά και σε μια σειρά άλλα ζητήματα, τα οποία μέσα από μια θερμή διαλεκτική, απαντήθηκαν από τον Πρόεδρο κύριο Ιωάννη Σιόκα. Ακολούθησαν ερωτήματα και τοποθετήσεις από τους κυρίους, Εδμόνδο Κασιμάτη του Ιακώβου και Νικόλαο Κασιμάτη του Ιακώβου. Οι απορίες τους απαντήθηκαν από τον υπεύθυνο επί των οικονομικών θεμάτων κ. Πάρη Μακρή ενώ όπου απαιτήθηκε να δοθούν επιπλέον επεξηγήσεις, ανέλαβε ο δικηγόρος της Κοινότητας και ο Ορκωτός Λογιστής, υπεύθυνος για τον έλεγχο των οικονομικών, τα οποία είχε υπογράψει ως απολύτως ορθά.

Επίσης ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Σιόκας, εξήγησε στους ερωτώντες, ότι αν παρ΄ όλες τις επεξηγήσεις δεν καλύφθηκαν, μπορούν να περάσουν από την Κοινότητα έτσι ώστε να έχουν ειδικότερη ανάλυση.
Η έγκριση του ισολογισμού και του προϋπολογισμού τέθηκαν στο Σώμα της Συνέλευσης και εγκρίθηκαν από τα μέλη της Κοινότητας, εν μέσω χειροκροτημάτων του ακροατηρίου. Για να ολοκληρωθεί η εκλογοαπολογιστική Συνέλευση, απέμενε η πραγματοποίηση των ετυμηγορίας των συμπαροίκων της Ελληνικής Κοινότητας.

Άλλωστε με χιουμοριστικό τρόπο το είχε δηλώσει μία συμπάροικος νωρίτερα: “Αργήσαμε κι έχω τρία παιδιά που πεινάνε και θέλω να τα κοιμίσω”… ίσως το τρίποντο της βραδιάς που λειτούργησε χαλαρωτικά!!!

Έτσι οι πάντες πήραν τη θέση τους στη σειρά για να ψηφίσουν, στην όμορη αίθουσα του γυμναστηρίου, όπου εκεί είχαν τοποθετηθεί τρεις κάλπες, με την Εφορευτική Επιτροπή να ελέγχει και να εποπτεύει την όλη διαδικασία. Η Πρόεδρος κυρία Λιλίκα Θλιβίτου με τα μέλη: κυρία Σταυρούλα Σπανούδη και κυρίους, Νικόλαο Γαβριηλίδη, Κόντη Ιωάννη και Ηλία Σακελλάρη, φρόντισαν να πραγματοποιηθεί η εκλογική διαδικασία με άψογο τρόπο και όλα τα προβλεπόμενα νομότυπα μέτρα.

Μόλις ψήφισε και το τελευταίο μέλος της Κοινότητας, άνοιξε το σαλόνι στο ισόγειο του Γηροκομείου ΜΑΝΝΑ, όπου εκεί προσεφέρθησαν εδέσματα, γλυκά και ποτά για να απολαύσουν και να χαλαρώσουν οι συμπάροικοι απ’ την κούραση της ημέρας, συζητώντας μια παρέα όλοι μαζί και τσουγκρίζοντας τα ποτήρια της ενότητας και της αναμονής των αποτελεσμάτων.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα η πόρτα του Γυμναστηρίου άνοιξε και η Πρόεδρος της Εφορευτικής Επιτροπής κυρία Λιλίκα Θλιβίτου, ανακοίνωσε τα αποτελέσματα και επέδειξε το χαρτί με τα ονόματα των υποψηφίων και την σταυροδότησή τους.
Πλέον η Τακτική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας είχε ολοκληρωθεί.

Οι πόρτες της αίθουσας Ιουλίας Σαλβάγου και του Γυμναστηρίου έκλεισαν, οι προβολείς έσβησαν και το ιστορικό Ελληνικό Τετράγωνο παραδόθηκε στην συνήθη ησυχία, με τους ελάχιστους διαμένοντες, κυρίως εκπαιδευτικούς, να ανεβαίνουν τα σκαλιά των μεγαλόπρεπων κτηρίων των πάλαι ποτέ ευεργετών.

Ένιωθες καθώς διέσχιζες το γήπεδο της ΕΚΑ, πως οι ψυχές και τα πνεύματα του Τοσίτσα, του Αβέρωφ, του Μπενάκη, του Χωρέμη και των υπολοίπων προσωπικοτήτων που λάμπρυναν την ιστορία της Ελληνικής Ομογένειας, επιδοκίμαζαν τα διαδραματισθέντα, με μια έκκληση:
«Αν θέλετε να υπάρχει μέλλον στη ζωή της Παροικίας και των παιδιών σας, είμεθα σύμμαχοί σας. Αν όχι… ουδεμία μεταφυσική αρωγή μπορούμε να σας παρέχουμε».

Κατά ένα περίεργο τρόπο, ανεξήγητο θα έλεγα, όλοι οι εκλεγέντες θαρρείς και άκουσαν τις φωνές των προτομών που κοσμούν τα προαύλια της Ελληνικής Κοινότητας, και στις μεταξύ τους συζητήσεις πρότασσαν, την αισιοδοξία, τη δύναμη, το ενδιαφέρον και την αγάπη για το παρελθόν τους, σαν να υπόσχονταν στους εαυτούς τους, πως της Αλεξανδρινής Ομογένειας, δικαιωματικά της αξίζει και της πρέπει μια καλύτερη ζωή και ένα ανώτερο μέλλον.
Και όλα αυτά προήλθαν από την επιτυχημένη Τακτική Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Τα νεώτερα άμεσα…