Υπάρχουν θρησκευτικές γιορτές των οποίων η απήχηση είναι ιδιαίτερα μεγάλη και το αντίθετο. Οι εορτάζοντες τιμούν τον άγιο με τον οποίο συνδέονται εξαιτίας του ιδίου ονόματος που τους έχει δοθεί και κατά την ημέρα εκείνη, οι ευχές, τα δώρα και τα κεράσματα ομορφαίνουν το εικοσιτετράωρο του κάθε θνητού. Στο παγκόσμιο εορτολόγιο των αγίων, καταγράφεται και μία περίπτωση αγίου, με μια ιδιαίτερη συμβολική και σημειολογική αναφορά που περικλείει νοηματικά και ερμηνευτικά το λήμμα Αγάπη. Σε μια πιο τολμηρή διατύπωση τη λέξη Έρωτας.
Ο Άγιος Βαλεντίνος, αποτελεί την πλέον λατρεμένη εορτή κυρίως των νέων ανθρώπων, καθότι ξεφεύγει από τα καθιερωμένα θρησκευτικά πρότυπα και ανάγει το «υποστασιακό της περίβλημα» σε μια εννοιολογική δυναμική που εμπεριέχει τη ζωή, τη δράση, το πάθος, την απόλαυση, τη χαρά και την αισθηματική ανύψωση. Έτσι λοιπόν ο Βαλεντίνος καθίσταται προστάτης των ερωτευμένων όπου γης, με αποτέλεσμα η υπέρμετρη φήμη του, να οδηγεί στην αύξηση των οικονομικών κερδών της συμπαθούς τάξης των ανθοπωλών. Κατ΄ επέκτασιν και κατά συμπερασμό, άγιος λουλούδια και έρωτας συνταυτίζονται την 14η Φεβρουαρίου και επομένως η αναφορά μας προς αυτή την εορταστική τελετουργία των αισθήσεων, της αγάπης και των αυξημένων καρδιοπαλμών, μας υποχρεώνει στην δική μας αναφορά μέσω του παρόντος κειμένου.
Τι εστί λοιπόν Βαλεντίνος και ποια η προέλευσή του;
Ο Άγιος Βαλεντίνος (ιταλικά: San Valentino, λατινικά: Sanctus Valentinus), γνωστός ανά την υφήλιο ως Άγιος Βαλεντίνος της Ρώμης, αναγνωρίστηκε ως Ρωμαιοκαθολικός Άγιος του 3ου αιώνα και τιμάται στις 14 Φεβρουαρίου. Από τον Μεσαίωνα, έχει ταυτιστεί συνδέεται με την παράδοση της ήρεμης και γαλήνιας αγάπης.
Ο ανωτέρω Άγιος υπηρετούσε ως ιερέας στη Ρώμη και υπήρξε αρωγός των Χριστιανών που διώκονταν στην ευρύτερη περιοχή. Μαρτύρησε και η ταφή του τελέστηκε στο χριστιανικό κοιμητήριο της Βία Φλαμινία, πλησίον του Πόντε Μιλβίο, της βόρειας Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου. Η συγκεκριμένη ημέρα εορτάζεται ως Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου από το 496 μ.Χ.
Τα λείψανά του κρατήθηκαν στην Εκκλησία και στις Κατακόμβες του Σαν Βαλεντίνο. Ο συγκεκριμένος ναός παρέμεινε σημαντικός χώρος προσκυνήματος κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, μέχρι τη μεταφορά των λειψάνων του στην εκκλησία Σάντα Πρασέντε στο ποντιφικάτο του Νικολάου Δ’. Από εκεί και ύστερα μέχρι σήμερα: Το λουλουδοσκέπαστο κρανίο του Αγίου Βαλεντίνου εκτίθεται στη βασιλική της Σάντα Μαρία ιν Κοσμεντίν της Ρώμης. Άλλα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Καρμελιτική Εκκλησία Γουαϊτφράιαρ Στριτ, στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, όπου παραμένουν μέχρι σήμερα.
Υπάρχουν πλείστες φήμες, μυθοπλασίες και ατεκμηρίωτες αναφορές για μια σειρά γεγονότα και συμβάντα που σχετίζονται με την «Βαλεντινική» παράδοση. Ακόμα και για τρεις διαφορετικούς Βαλεντίνους μιλά η καθολική βιβλιογραφία.
Επίσης αξιοσημείωτη είναι η διαφορά που ενυπάρχει στις θρησκευτικές δέλτους, της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία έχει τους δικούς της Αγίους του έρωτα. Μπορεί η Καθολική Εκκλησία και “ανθοπωλικά” συμφέροντα να επέβαλαν τον Άγιο Βαλεντίνο, αλλά στις 13 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη των Αγίων Αποστόλων Ακύλα και Πρισκίλλης, που θεωρούνται προστάτες των ερωτευμένων, ενώ υπάρχει και ο Άγιος Υάκινθος για τους ερωτευμένους του καλοκαιριού.
Όπως και να έχει η ιστορική αλήθεια, η ουσία είναι μία. Ο Έρωτας, η Αγάπη και το Συνανήκειν, απαιτούν τον δικό τους Άγιο, είτε Ορθόδοξος, Καθολικός, Αγγλικανικός ή Προτεστάντης.
Κι όταν οι νέοι, μα και οι καρδιές των γερόντων μετατρέπονται σε εφηβικές, ένεκα του ύψιστου αισθήματος της ευγενούς Αγάπης, τότε ελάχιστη σημασία έχουν οι αλήθειες ή οι αναλήθειες που εμπεριέχονται στα κιτάπια των ερευνητικών ραφιών της ιστορίας.
Απλώς… αγαπάτε και αγαπηθείτε, προστάζει η ημέρα σήμερα.
Έκαστος λοιπόν με τα τερτίπια της καρδιάς του και τα ανθοπωλεία με τα τριαντάφυλλά τους!
Φωτογραφίες: Diaforetiko – Pronews – Otherside
