Πολιτισμός δεν είναι μόνο η αναψηλάφηση του παρελθόντος και η επανάπαυση στις πάλαι ποτέ δόξες σου. Κάθε τι που ενισχύει και προωθεί την ομορφιά, την αισθητική και καλλιεργεί το «υπέδαφος» της συνείδησης, έτσι ώστε να διαμορφώνεται το άτομο, με κατεύθυνση την πρόοδο, την επικοινωνία, την απόλαυση και την ηθική διάσταση που απαιτεί η κοινωνική συνοχή της ανθρώπινης κοινωνίας εντάσσεται στον πολιτισμικό άξονα.
Γι αυτό και το να διασχίζεις τον χώρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και να ακούς από την αίθουσα της ιστορικής αίθουσας της Φιλαρμονικής, να απλώνονται οι νότες της τζαζ μουσικής από ενήλικες «παλιές καραβάνες» της Ελληνικής Αλεξανδρινής Φιλαρμονικής είναι ευλογία και πολιτισμός. Ο Τζόνι ο ντράμερ, ο Άρης ο κιθαρωδός, ο Ριάντ των πνευστών και οι υπόλοιποι οργανοπαίχτες – κάποιοι εξ αυτών Γερμανοί – της μουσικής μπάντας στην πρώτη τους πρόβα, περικυκλωμένοι από μουσικά όργανα δεκαετιών που εκτίθενται στις βιτρίνες του μουσικού χώρου, ξέρουν να θωπεύουν τα ακουστικά μας τύμπανα με ήχους βγαλμένους από την καρδιά και την ψυχή τους.
Καλό ξεκίνημα Φιλαρμονική της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας!
Ελληνική Φιλαρμονική Αλεξανδρείας
“Το 1893 ο Κερκυραίος μουσικός Ναπολέων Λαμπελέτ ίδρυσε χορωδία 45 ατόμων στα πλαίσια της σχολής του ¨Μουσική Ακαδημία¨. Η χορωδία αυτή στάθηκε αφορμή για την ίδρυση της ¨Ελληνικής Φιλαρμονικής Εταιρίας Αλεξανδρείας¨ που αποτέλεσε τον πυρήνα της κατοπινής ¨Φιλαρμονικής Εταιρίας¨, η οποία όμως διαλύθηκε το 1898. Η Φιλαρμονική επανιδρύθηκε το 1902, ξαναδιαλύθηκε στις αρχές του 1915 για να φτάσουμε στις 21/4/1917, οπότε σε συνέλευση που έλαβε χώρα στο εντευκτήριο του Συλλόγου ¨Αισχύλος-Αρίων¨ αποφασίστηκε η επανίδρυση της μετονομαζόμενη τώρα σε ¨Ελληνική Φιλαρμονική Σχολή Αλεξανδρείας¨, η οποία από τότε συνέχισε επιτυχώς την πορεία της στο χρόνο. Την περίοδο του μεσοπολέμου η Φιλαρμονική ήταν πανταχού παρούσα σε όλες τις σημαντικές εκδηλώσεις της παροικίας, από τους χορούς των σωματείων ως την περιφορά του επιταφίου, ενώ οι δημόσιες συναυλίες της άφησαν εποχή. Με τη συμπαράσταση του Προξενείου, της Κοινότητας, της Δημαρχίας και τις σημαντικές επιχορηγήσεις επιφανών Αλεξανδρινών, η Φιλαρμονική κατόρθωσε να επιζήσει ως τη δεκαετία του ΄90, οπότε και ενσωματώθηκε με την Κοινότητα Αλεξανδρείας.
¨Τα Ελληνικά Σωματεία στην Αίγυπτο¨
