Τη συνάντησα στην Αλεξάνδρεια τον Απρίλιο του 2022 κατά την επίσκεψή μου στα Ελληνικά Σχολεία της Αιγύπτου, στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου στο Κάιρο. Στο Αβερώφειο γνωριστήκαμε όταν στο τέλος της παρουσίασης, μου πρόσφερε το παραμύθι της «Ένα μαγικό Ταξίδι». Την ξανασυνάντησα στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας με την οποία πλέον συνεργάζομαι και τη ρώτησα αν συνεχίζει το γράψιμο. «Μα και βέβαια» μου απάντησε. Μια έφηβη, γεμάτη ζωή, ενδιαφέροντα, αγάπη για τον διπλανό της, σεβασμό για τους άλλους και αθλήτρια κωπηλασίας. Στον μαθητικό χορό την ημέρα της εορτής για την 28 Οκτωβρίου στον προαύλειο χώρο του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου, της έφυγε το ένα παπούτσι, λίγο μετά το άλλο, έπεσε, σηκώθηκε, χόρεψε καταχειροκροτήθηκε! Ούτε που σκέφτηκε να σταματήσει. Στο τέλος η γυμνάστριά της Τζένη Σοφού την αντάμειψε με μια αγκαλιά για το γεγονός ότι δεν τα παράτησε και συνέχισε να χορεύει ξυπόλητη. Αγαπητοί αναγνώστες, απολαύστε την μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου του Αβερώφειου Γυμνασίου Μαργαρίτα Άστωρ! Είναι παραμυθού, είναι αθλήτρια, είναι καλό παιδί!
Μαργαρίτα πόσα χρόνια γράφεις παραμύθια;
Πέρυσι άρχισα να γράφω και το πρώτο είναι αυτό που σας είχα δώσει, «Ένα μαγικό Ταξίδι».
Το θυμάμαι, γιατί όμως ειδικά παραμύθι και όχι κάτι άλλο;
Το άρχισα σαν μια πλάκα με την κυρία μου, αλλά μετά μου άρεσε η ιδέα του παραμυθιού και σκέφτηκα να γράψω άλλο ένα.
Το έχεις δείξει στους συμμαθητές σου;
Ναι το έχω δείξει, απ’ την πρώτη στιγμή που το έγραψα.
Και τι σου είπαν;
Ότι τους αρέσει και το χάρηκαν.
Αισθάνθηκες στην αρχή, αμήχανα ή αγχωμένη, όταν το έδειξες για πρώτη φορά στους φίλους σους;
Βέβαια, αισθάνθηκα αμηχανία στην αρχή αλλά μετά όταν είδα ότι τους άρεσε το ξεπέρασα. Αυτό μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω να γράφω.
Οι γονείς σου τι λένε γι αυτό;
Τους άρεσε όταν τους το διάβασα και μου είπαν να συνεχίσω να γράφω γιατί πρέπει να ασχολούμαστε με αυτό που αγαπάμε και να μην το εγκαταλείπουμε. Είναι σημαντικό που στήριξαν την επιλογή μου.
Τι στόχους έχεις που θα ήθελες να υλοποιηθούν στο μέλλον;
Θα ήθελα να γίνω ηθοποιός, μου αρέσει αυτή η μορφή της τέχνης.
Και τα παραμύθια τα ξεχάσαμε κιόλας;
Όχι βέβαια! Πάντα θα βρίσκω χρόνο να γράφω τα παραμύθια μου, ότι κι αν κάνω στη ζωή μου!
Τι ακριβώς θέλεις να περάσεις μέσα από τα παραμύθια που γράφεις;
Μηνύματα Ζωής!!!
Πες μου ένα…
Να σταματήσουν οι πόλεμοι, να μην υπάρχει φτώχεια, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον και όποια προβλήματα έχουμε να τα αφήσουμε στην άκρη. Πάντα υπάρχει μια καλή πλευρά σε όλα τα πράγματα που πρέπει να κοιτάμε.
Είσαι και αθλήτρια στην κωπηλασία…
Ναι και είναι κάτι που μου αρέσει πολύ σαν άθλημα και σαν απασχόληση.
Προχθές σου έφυγε το παπούτσι κι εσύ συνέχισες το χορό…
Ναι ήταν μεγάλο και στην πεντοζάλη μου έφυγε, πρώτα το ένα, μετά το άλλο και στη συνέχεια έπεσα, αλλά σηκώθηκα και συνέχισα.
Αυτό σημαίνει ότι είσαι δυνατή και δεν το βάζεις κάτω, έτσι δεν είναι;
Ναι, πιστεύω ότι όταν πέφτεις πάντα πρέπει να βρεις τη δύναμη να σηκωθείς και αυτό έκανα εκείνη τη στιγμή. Αυτό Θέλω να κάνω στη ζωή μου γενικά.
Τι σου αρέσει εδώ που ζείτε τόσες ώρες στο χώρο της Ελληνικής Κοινότητας;
Τα πάντα! Έρχομαι με τους φίλους μου και καθόμαστε, μ αρέσει το περιβάλλον, είναι όμορφη η Ελληνική Κοινότητα γιατί νιώθεις ασφάλεια, ηρεμία, και είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια! Όλοι αγαπάμε αυτό τον χώρο γιατί εδώ πάμε σχολείο, εδώ συναντιόμαστε εδώ συζητάμε για τη ζωή μας.
Μαργαρίτα σ ευχαριστώ που τα είπαμε και καλή πρόοδο σε ότι κάνεις. Καλά παραμύθια.
Σας ευχαριστώ σε λίγες μέρες θα έχετε και την άλλη μου ιστορία!