Από νωρίς η Αλεξάνδρεια παλλόταν στο ρυθμό του 38ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μεσογειακών χωρών της Αλεξάνδρειας. Οι επίσημοι, πολιτικοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, σεναριογράφοι και άλλοι εκπρόσωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων, πατούσαν το κόκκινο χαλί και έδιναν συνέντευξη στα πολυπληθή κανάλια που τους ανέμεναν.
Όλοι τους να πουν από μία κουβέντα, δυο λόγια σχετικά με το θεσμό του Φεστιβάλ που φιλοξενείται στην κυρίαρχη ιστορική πόλη, την αρχόντισσα της Μεσογείου. Τα πάντα κινούνταν στην εντέλεια με τα φώτα να πέφτουν πάνω στις προσωπικότητες της τέχνης που έλαμπαν απ’ το γόητρο της δόξας τους. Μαζί με αυτούς, πλήθος κόσμου που ήθελε να βιώσει την καλλιτεχνική γιορτή.
Από ώρα βρισκόμουν στην είσοδο της Βιβλιοθήκης αναμένοντας την δική μας Ελληνική, Αιγυπτιώτικη, Αλεξανδρινή προσωπικότητα. Την ιέρεια του τραγουδιού, τη μεγάλη Κυρία που η στάση ζωής της και τα τραγούδια της, διαχρονικά φωτίζουν τις μέρες μας και λαμπρύνουν την ψυχή μας. Το Διεθνές Φεστιβάλ θα τιμούσε την δικιά μας Άλκηστη! Στο πρόσωπό της ένιωθα να τιμάται όλος ο Ελληνισμός, οι Αιγυπτιώτες, η Παροικία, η Αλεξάνδρεια τού τώρα και των αλλοτινών εποχών.
Και να που η Άλκηστη Πρωτοψάλτη εμφανίζεται αθόρυβα, με διακριτικότητα, συνοδευόμενη από την μόνιμη συνεργάτιδά της, την υπεύθυνη παραγωγής των προγραμμάτων της, κυρία Τώνια Δραγούνη. Πλησιάζω τις καλωσορίζω και τότε διαπιστώνω αυτό που όλοι φανταζόμασταν ότι θα συμβεί. Η Άλκηστη βουρκωμένη, συγκινημένη, πριν καν εισέλθει στην Κεντρική Βιβλιοθήκη. Σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή: «Όλη η ευαισθησία που βγαίνει απ’ το μοναδικό ηχόχρωμα της φωνής της, εν τέλει απλώνεται σε όλο το Είναι της».
Η Άλκηστη όση ώρα παρατηρώ το βλέμμα της είναι φορτωμένο με μνήμες, θύμησες σκληρές και ωραίες. Αναμνήσεις που πονούν και αναμνήσεις που αγκαλιάζουν. Όσο κι αν φανεί υπερβολικό τα παιδικά ενσταντανέ, ιδιαίτερα μιας αθέλητης επιβεβλημένης αναχώρησης, αποτελούν τατουάζ ανεξίτηλο στους διανοητικούς θύλακες του εγκεφάλου ενός ανθρώπου. Αυτή είναι η Πρωτοψάλτη! Πήρε το παιδικό δισάκι της και μια κούκλα που σφάδαζε μαζί της και έφτασε με την αγκαλιά των δικών της στην Ελλάδα, πατώντας ένα ένα σκαλί, μιας αξιοθαύμαστης επιτυχίας. Η γυναίκα αυτή δεν έπαιξε την τύχη της στα ζάρια. Πέτυχε στη ζωή της… δεν έτυχε!
Αυτή την Άλκηστη αποφάσισε να βραβεύσει το 38ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μεσογειακών χωρών. Την προσωπικότητα που φωτογραφίζεται δίχως ίχνος κομπορρημοσύνης, γεμάτη αισθητική και απλότητα, με τους Έλληνες και Αιγυπτιώτες καθώς όλοι επιθυμούμε μια φωτογραφία μαζί της. Και η δική μας φίλη, η αγαπημένη μας καλλιτέχνις, δεν μας χαλά χατίρι. Αποφεύγει τα κανάλια και την επισημότητα στην είσοδο της Βιβλιοθήκης και αφήνει να την αγκαλιάσουμε με την καρδιά και την ψυχή μας. Κι δίπλα της η αξιαγάπητη κυρία Τώνια Δραγούνη να προσπαθεί να βρει τις δυσεύρετες προσκλήσεις για να μην στενοχωρηθεί κανένας και επιπλέον να αγωνιά αν τακτοποιηθήκαμε όλοι. Υπέροχη Τώνια σ ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον που έδειξες για όλους τους Έλληνες και Αιγυπτιώτες να νιώσουμε ασφαλείς στις θέσεις μας.
Κάποια στιγμή μεταφέρω στην Άλκηστη, την εκπεφρασμένη επιθυμία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, να την επισκεφθεί. Να πατήσει τα χώματα που πατούσε. Να δει τα θρανία της παιδικής της ηλικίας. Κι εκείνη βουρκωμένη απαντά: «το θέλω πολύ»!
Και θα έρθει, γιατί η Αλεξάνδρεια και η Άλκηστη αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της έννοιας πατρίδα, μνήμη, πολιτισμός, ζωή!
Στην υποδοχή και ο «Καϊρινός» φίλος, ο Διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου, κ. Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με την Άλκηστη, στο βιβλίο cd «Το φτερό του δράκου». Παραβρέθηκαν επίσης η Πρόεδρος του Ε.Ν.Ο.Α και του Συλλόγου Επιστημόνων Πτολεμαίος κα. Λιλίκα Θλιβίτου, η συντονίστρια εκπαίδευσης κ. Σωτηρία Μπέτα, οι διευθυντές των Ελληνικών Σχολείων της Αλεξάνδρειας, κα. Πασχαλίνα Αγαπιάδου και κ. Κωνσταντίνος Ρήγας, η αρχαιολόγος κα. Καλλιόπη Παπακώστα, ο συγγραφέας κ. Γεώργιος Κυπραίος και άλλοι, εκπαιδευτικοί της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, φίλοι και θαυμαστές της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
Φτάνει όμως η ώρα 8μμ και το καμπανάκι χτυπά. Το 38ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μεσογειακών χωρών της Αλεξάνδρειας πραγματοποιεί την έναρξή του.
Όλοι αναμένουμε την ιερή στιγμή, Έλληνες και Αιγυπτιώτες. Κι έρχεται το πολυπόθητο άκουσμα του ονόματός της. Η Άλκηστη Πρωτοψάλτη καλείται να βραβευτεί. Τι συγκίνηση. Πόσα συναισθήματα υποδαυλίζει σε κλάσμα δευτερολέπτου το κόμπιασμά της, το βούρκωμά της. Όλοι το υποψιαζόμασταν. Μα είναι η Πρωτοψάλτη, η επιτομή της ευαισθησίας, της ευγένειας και της καλλιτεχνικής δεινότητας. Είναι αυτή που βραβεύεται καταχειροκροτούμενη από το κοινό της κατάμεστης μεγάλης αίθουσας της Βιβλιοθήκης.
«Αγαπώ την Αλεξάνδρεια» μόλις που κατορθώνει να πει με το κοινό να της φωνάζει «Και η Αλεξάνδρεια σ΄ αγαπάει» ενώ το χειροκρότημα εκκωφαντικό, αλλά τόσο τρυφερό, θωπεύει ηχητικούς πόρους και εσώψυχα.
Ο εκπρόσωπος του Αιγυπτιακού Υπουργείου Πολιτισμού και Πρόεδρος της επιτροπής του Φεστιβάλ της αποδίδει την τιμητική πλακέτα.
Τι κι αν δεν μπορεί η Άλκηστη να αρθρώσει αρχικά μια λέξη. Αγωνίστρια είναι βρίσκει τον τρόπο και μέσα σε μια φράση συμπυκνώνει το νόημα μια ολόκληρης ζωής: «Είμαι συγκινημένη, πολύ συγκινημένη μ αυτήν την μεγάλη τιμή και την αφιερώνω στους γονείς μου, οι οποίοι δεν είναι πια ανάμεσα μας. Γεννήθηκα στην Αίγυπτο, που είναι το αγαπημένο μου μέρος, αλλά η Αλεξάνδρεια είναι στην καρδιά μου. Έχω ένα όνειρο. Ελπίζω μια μέρα να τραγουδήσω στο φως, στις Πυραμίδες. Ευχαριστώ την Αίγυπτο, Ευχαριστώ την Αλεξάνδρεια».
Και θα πραγματωθεί το όνειρό σου αγαπητή μας Άλκηστη. Γιατί εκτός από δικό σου όνειρο είναι και όλων των Αιγυπτιωτών και Ελλήνων που σε αγάπησαν και σ’ αγαπούν.
Στο 38ο Φεστιβαλ Κινηματογράφου Μεσογειακών χωρών της Αλεξάνδρειας τιμήθηκαν επίσης εκτός από την Ελληνίδα ερμηνεύτρια, οι Αιγύπτιοι σκηνοθέτης Mohamed Abdel-Aziz, η ηθοποιός Donia Samir Ghanem, ο ιστορικός Emam Omar, ο παραγωγός Wageeh El-leithy, ο σκηνοθέτης Said Hamed, η ηθοποιός Νόρα Αρμάνι και η Γαλλίδα ηθοποιός Marriane Borgo.
