Πρωί Δευτέρας 26 Σεπτεμβρίου εισέρχομαι στα γραφεία της ΕΚΑ. Εκτός από τις ευγενικές και χαμογελαστές μορφές των ανθρώπων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, με περιμένει μια περιγραφή αιγυπτιώτικης γεύσης απ’ το παρελθόν της Παροικίας. Είναι ανάμνηση πασπαλισμένη με σοκολάτα και αμύγδαλα. Αισθάνομαι τον ουρανίσκο μου να διαμαρτύρεται για την φαντασίωση στην οποία τον υποβάλλω. Είναι οι διηγήσεις για την σοκολάτα με το όνομα Ρουαγιάλ! Πόση νοσταλγία, σκέφτομαι, μπορεί να διακατέχει έναν άνθρωπο μόνο και μόνο απ’ τη γλύκα ενός προϊόντος, που είναι ριζωμένη στα χρόνια της παιδικής του ηλικίας και όχι μόνο! Αμέσως ο νους μου πάει στα Φιλιατρά της Μεσσηνίας όταν μας επιβράβευαν για κάτι οι μεγαλύτεροι με μια σοκολάτα ΙΟΝ. Γι αυτό συνειδητοποιώ ευθύς αμέσως, ότι με τις σοκολατένιες παιδικές αναμνήσεις δεν παίζουν, αλλά τις εκφράζουν ώστε το απωθημένο να εκτονώνεται κάπως.
Γι αυτό θεωρώ υποχρέωσή μου η πρώτη μου ανάρτηση εν Αλεξανδρεία, να σχετίζεται με την θεσπέσια γεύση που εντυπώθηκε για πάντα στους διανοητικούς θύλακες των ώριμων πλέον Αλεξανδρινών που κάποτε ήταν παιδιά. Και τι ωραιότερη περιγραφή απ’ το κείμενο του Αλεξανδρινού Κωνσταντίνου Βρουλιωτάκη!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βρουλιωτάκης
Γαζάλα Κορώνα Σοκολάτα Ρουαγιάλ
Ποιος Αιγυπτιώτης δε τη γνωρίζει ή δεν την έχει γευθεί;
Το 2019 έγινε εκατό ετών, με αυτή μεγαλώσαμε και αυτήν αγαπήσαμε!
Ας θυμηθούμε και την ιστορία της!
Το 1919 ξεκινά το εργοστάσιο σοκολάτας με τ΄ όνομα Ρουαγιάλ. Η παραγωγή πραγματοποιείται στην Ισμαηλία και είναι για τον Αγγλικό στρατό, ενώ μετά το εργοστάσιο κατεβαίνει στην Αλεξάνδρεια στην περιοχή του Μοχάραμ Μπέη.
Με σήμα τα δύο λιοντάρια της Αγγλίας, ονομάζεται Ρουαγιάλ, μετά Κορώνα.
Όλα τα ελληνικά και κυπριακά παντοπωλεία και τα καπνοπωλεία πουλάνε τις εξαιρετικές γεύσεις της σοκολάτας που περιέχει κουβερτούρα, όπως φιστίκι, αμύγδαλο, φουντούκι, καρύδι, αλλά και λευκή σοκολάτα, σοκοφρέτες, σοκολάτα με μπισκότο.
Ιδρυτής του εργοστασίου ο Χρήστου, που αφήνει μετά θάνατο την επιχείρηση στα τρία παιδιά του. Ο μεγαλύτερος γιος αγοράζει εφτά φεντάνια και δημιουργεί με τους δυο αδελφούς του το νέο εργοστάσιο στη Χάντρα, κοντά στο εργοστάσιο του Πιαλόπουλου και την καραμελοποιία Νάντλερ.
Στον κήπο των φεντανίων ζει μια μικρή γαζέλα, που κατά λάθος σκοτώθηκε από την ποδοσφαιρική ομάδα του εργοστασίου. Ο Τόμυ Χρήστου συγκινήθηκε από το γεγονός, την έθαψε στον κήπο του εργοστασίου, την έκανε έμβλημα, και καθιερώνει σαν σήμα τη γαζέλα κι ονομάζει τη σοκολάτα Γαζάλα Κορώνα.
Στον κάτω όροφο του εργοστασίου παρασκευάζεται η ζεστή σοκολάτα και στον επάνω ζαχαρωτά με σοκολάτες – καραμέλες, με γεύσεις ποτών όπως βερμούτ και κονιάκ που συσκευάζονταν σε κουτιά πολυτελείας.
Υπεύθυνοι προϊστάμενοι της ζεστής σοκολάτας ο Σιμόπουλος, ο Μανωλίδης, στις καραμέλες και τα μπισκότα ο Αλέκος Κωσταλιάς. Οικονομικός διευθυντής ο Χαλβατζάκης και ηλεκτρολόγος ο Ευάγγελος. Οι νεαρές εργάτριες ήταν καταγωγής ελληνικής, αιγυπτιακής κι εβραϊκής. Το προσωπικό υποχρεωτικά φορά στολή της Ρουαγιάλ με καπελάκι και μάσκα.
Διέθετε αθλητικό σωματείο με την ονομασία Ρουαγιάλ με γυναικεία ομάδα βόλεϊ της οποία τα κύπελλα – βραβεία νίκης βρίσκονται στις βιτρίνες της αθλητικής Ένωσης. Είχε κι ομάδες μπάσκετ ανδρών και γυναικών, ομάδες ποδοσφαίρου. Το εργοστάσιο διέθετε γήπεδο τένις, εστιατόριο και καφετέρια.
Στη γιορτή των Ανθεστηρίων, το άρμα της Ρουαγιάλ μοίραζε σοκολατάκια στον κόσμο στους δρόμους της Κορνίς.
Το 1961 το εργοστάσιο κρατικοποιήθηκε, αλλά συνέχισε να λειτουργεί στον ίδιο ρυθμό.
Το 2000 η SAMI SAADΑ, αγόρασε την σοκολατοποιία, συνέχισε να παράγει τι ίδιες γεύσεις, και το 2019 εγκαινίασε το νέο εργοστάσιο στο Κάιρο στην περιοχή της Ασάρα Ραμαντάν.
Εμείς που μεγαλώσαμε με τη γλύκα της γεύσης και της φτήνιας της, θυμόμαστε στα κινηματογραφικά διαλείμματα ένα μαύρο – σοκολατένιο αγοράκι με σοκολατί καπελάκι με τη κόκκινη επιγραφή Ρουαγιάλ, κρατώντας το δίσκο με διάφορες σοκολάτες να διαφημίζει τη Ρουαγιάλ με τη χαρακτηριστική φωνή του «αις κριμ σόκο ρουαγιάλ».
