Το βαρυσήμαντο άρθρο του Προέδρου της Αιγύπτου Άμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι που δημοσιεύτηκε στις 11 Νοεμβρίου στο «Βήμα» έχει ως εξής:

«Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου την ώρα που έγραφα αυτό το άρθρο για την εφημερίδα σας, η οποία έχει σαφή επίδραση στην ελληνική σκηνή, είναι οι ιστορικοί και σταθεροί δεσμοί που έχουν ριζώσει μεταξύ των δύο λαών μας από την εποχή των Φαραώ και των Αρχαίων Ελλήνων. Αυτοί οι δεσμοί δεν περιορίστηκαν στον επίσημο τομέα, αλλά επεκτάθηκαν σε όλα τα επίπεδα, λαϊκό, πολιτιστικό και κοινωνικό, Ίσως η παρουσία και η αμοιβαία πολιτιστική επιρροή εδώ και χιλιάδες χρόνια, και η εξαιρετική συμβολή των πολιτισμών των Αιγυπτίων και των Ελλήνων στην πρόοδο της ανθρωπότητας, είναι μια απόδειξη για το τι μπορούν να προσφέρουν οι δύο φιλικές μας χώρες στην περιοχή και στον κόσμο.

Όταν εξετάζουμε τις ένοπλες συγκρούσεις και τις άνευ προηγουμένου προκλήσεις στις περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το υφιστάμενο μοντέλο συνεργασίας μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας είναι ένα παράδειγμα που πρέπει να ακολουθηθεί για τον τρόπο δημιουργίας εποικοδομητικών και επιτυχημένων σχέσεων, εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση και τηρούνται οι κανόνες του διεθνούς δικαίου και οι αρχές της διεθνούς νομιμότητας και της καλής γειτονίας. Οι διμερείς μας σχέσεις έχουν εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο συνεργασίας και συντονισμού, το οποίο τις έκανε να ανέβουν στο επίπεδο της στρατηγικής εταιρικής σχέσης, η οποία μπορεί να συναχθεί από την ένταση των αμοιβαίων επισκέψεων και των πλαισίων των συμφωνιών σε διάφορους τομείς και από την ισχυρή σύγκλιση που φτάνει στο βαθμό ταύτισης των απόψεων για περιφερειακά και διεθνή ζητήματα που μας απασχολούν, καθώς και η συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ των λαών των δύο χωρών.

Αναμφίβολα, η υπογραφή συμφωνίας για τον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης των δύο χωρών αποτελεί θεμελιώδες σημείο καμπής και ποιοτικό άλμα στο επίπεδο και στη φύση των σχέσεων μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας. Αυτή η συμφωνία ήταν απόλυτα σύμφωνη με τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας και αντιπροσωπεύει ένα μοντέλο ενίσχυσης της περιφερειακής συνεργασίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ανοίγοντας ευρείς ορίζοντες για όφελος από τους πόρους που διατίθενται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και των δύο χωρών. Ίσως η πρωτοβουλία των δύο χωρών να δημιουργήσουν έναν τριμερή μηχανισμό συνεργασίας με την Κύπρο το 2014 και οι κοινές προσπάθειές τους να εγκαινιάσουν το Φόρουμ Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, του οποίου ο ιδρυτικός χάρτης υπεγράφη τον Σεπτέμβριο του 2020, ενσωματώνει την πολιτική βούληση για ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας και ενίσχυση της διαδικασίας περιφερειακής συνεργασίας και ολοκλήρωσης για τη μεγιστοποίηση του αμοιβαίου οφέλους των διαθέσιμων πόρων για την επίτευξη των φιλοδοξιών των λαών μας.

Όσον αφορά αυτές τις αδιάκοπες προσπάθειες για την προώθηση του επιπέδου συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών μας, είτε διμερώς είτε σε περιφερειακό πλαίσιο, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν προκλήσεις που αποσκοπούν στην αποτροπή της μεγιστοποίησης αυτής της συνεργασίας, αλλά μάλλον επιδιώκουν να την απειλήσουν, και η πιο σημαντική από τις οποίες είναι η υιοθέτηση από πλευρές που είναι γνωστές σε όλους, επεκτατικών πολιτικών και προκλητικών πρακτικών, που συνεπάγονται κατάφωρη παραβίαση των κανόνων Διεθνούς Δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και έλλειψη σεβασμού της κρατικής κυριαρχίας και συνεχή υποστήριξη τρομοκρατικών ομάδων, πράγμα που απειλεί την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή, η οποία απαιτεί μια αποφασιστική διεθνή θέση απέναντι σε αυτά τα μέρη να τους υποχρεώσουν να σταματήσουν ο,τιδήποτε ενδέχεται να απειλήσει την εθνική ασφάλεια των γειτονικών χωρών ή να παραβιάσει τα κυριαρχικά τους δικαιώματα.

Στο πλαίσιο των απειλών κατά της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή, ανακύπτουν ορισμένες κρίσεις, η πιο σημαντική από τις οποίες είναι η κρίση της Λιβύης ενόψει της κατάφωρης παρέμβασης των ίδιων περιφερειακών πλευρών, με τη χρηματοδότηση και τη στήριξη των πολιτοφυλακών με όπλα, καθώς και τη μεταφορά χιλιάδων ξένων τρομοκρατών μαχητών σε αυτούς, και αυτό αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας και η προσπάθεια τους για τον έλεγχο των πόρων και του πλούτου των Λιβύων, καθώς πρέπει να τονιστεί εδώ ότι μια ολοκληρωμένη πολιτική λύση παραμένει ο μόνος τρόπος για την επίτευξη της σταθερότητας στη αδελφική Λιβύη, και αυτό που συνεπάγεται την πραγματική αντιμετώπιση των ριζών της κρίσης, τηρώντας τα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και τα αποτελέσματα της διαδικασίας του Βερολίνου και τη Διακήρυξη του Καΐρου.

Η συριακή κρίση συνεχίζει επίσης να είναι επικίνδυνη, καθώς πλησιάζει στο τέλος του δέκατου έτους της, και η επίπτωσή της δεν περιορίζεται μόνο στο περιφερειακό περιβάλλον, αλλά έχει εξαπλωθεί στην ευρωπαϊκή ήπειρο, είτε πρόκειται για αυτό που σχετίζεται με την προσέλκυση των τρομοκρατικών ομάδων είτε για τη μαζική εκτόπιση εκατομμυρίων προσφύγων. Από την άλλη πλευρά, το παλαιστινιακό ζήτημα παραμένει ο πυρήνας της σύγκρουσης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και έχει κεντρική θέση που δεν μπορεί να προσπεραστεί ή να παραβλεφθεί εάν θέλουμε να επιτύχουμε μια διαρκή και δίκαιη ειρήνη. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από την επανάληψη των διαπραγματεύσεων μεταξύ της παλαιστινιακής και της ισραηλινής πλευράς βάσει των αποφάσεων της διεθνούς νομιμότητας, και των συμφωνημένων αναφορών και της αρχής της λύσης δύο κρατών.

Η τρέχουσα επίσκεψή μου στην Ελλάδα έρχεται σε μια κατάσταση έντασης και συμφόρησης ως αποτέλεσμα μερικών αρνητικών πρακτικών που συμβάλλουν στην τροφοδότηση συναισθημάτων μεταξύ των πιστών διαφορετικών θρησκειών, καθώς βρισκόμαστε ανάμεσα σε δύο μέρη, το ένα εκ των οποίων προσβάλλει και υποτιμά τις ιερές πεποιθήσεις, και το άλλο διαπράττει φρικτά εγκλήματα υπό τους ισχυρισμούς υπεράσπισης της θρησκείας. Πρέπει εδώ να υψώσουμε τη φωνή της λογικής και της σοφίας και να προσπαθήσουμε να καταπολεμήσουμε συνολικά το φαινόμενο της τρομοκρατίας και να μπλοκάρουμε όλα τα μέσα μέσω των οποίων οι εξτρεμιστικές οργανώσεις επιδιώκουν να διαδώσουν τις κακοήθεις ιδέες τους, χωρίς να πέσουμε στο λάθος της σύνδεσης της τρομοκρατίας με οποιαδήποτε θρησκεία ή πολιτισμό, ενώ ταυτόχρονα να επικεντρωνόμαστε στην προώθηση των αξιών της μετριοπάθειας και του διαλόγου και την αποδοχή του άλλου και την καταπολέμηση του ρατσισμού, του εξτρεμισμού και του μίσους.

Εν κατακλείδι, είμαι πεπεισμένος ότι η κοινή βούληση για συνέχιση της εργασίας και της συνεργασίας μεταξύ της Αιγύπτου και της Ελλάδας θα έχει το μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μεγιστοποίηση των αμοιβαίων συμφερόντων και στην επίτευξη περισσότερων φιλοδοξιών για τους δύο φιλικούς λαούς μας και αντιπροσωπεύει την κινητήρια δύναμη για την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων μέσω πραγματικής αλληλεγγύης μεταξύ των διαφόρων λαών και χωρών της περιοχής που αγαπάνε την ειρήνη».