Πολύ μεγάλη ήταν η ανταπόκριση, τόσο από τις αιγυπτιακές αρχές, όσο και τις ξένες αντιπροσωπείες καθώς και τους εκπροσώπους της ελληνικής παροικίας, στη μεγάλη δεξίωση που παραχώρησε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης, για την επέτειο της 25ης Μαρτίου της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Προσφωνώντας όλους τους επισήμους, ανάμεσα στους οποίους ήταν εκπρόσωποι της Περιφέρειας, της Κοπτικής Εκκλησίας, του Ελ Άζαχαρ, αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές, καθώς και ο Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας Μητροπολίτης Άκκρας κ. Νάρκισσος και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης, ο Γενικός Πρόξενος κ. Κοτσιώνης τόνισε ότι «Ελλάδα και Αίγυπτος, συνυπάρχουν αρμονικά σ’ ένα χώρο ιστορίας και πολιτισμού, αυτόν της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Ανέπτυξαν στο πέρασμα των αιώνων πολιτισμούς θαυμαστούς, σε διαρκή αλληλεπίδραση μεταξύ τους και μια σχέση διαχρονικά στρατηγική και παραγωγική».
Αναφερόμενος ιδιαίτερα στην Αλεξάνδρεια, τόνισε ότι «συμβολίζει, σε όλο της το μεγαλείο, αυτή την αρμονική συνύπαρξη. Η μητέρα Πατρίδα είναι υπερήφανη για την λαμπρή πορεία του Ελληνισμού της Αιγύπτου και ιδιαίτερα της Αλεξάνδρειας, καθώς και για την συνεισφορά του στην πρόοδο και την ευημερία και των δύο Χωρών. Ταυτόχρονα αναγνωρίζει και ευχαριστεί τόσο τις Αιγυπτιακές Αρχές όσο και τον Αιγυπτιακό λαό για τον τρόπο με τον οποίο αγκάλιασε και αποδέχθηκε στους κόλπους του την εδώ Ελληνική παρουσία».
Παράλληλα, ο Γενικός Πρόξενος επεσήμανε ότι «η 25η Μαρτίου, επέτειος της Επαναστάσεως του 1821, ορόσημο της Εθνικής Παλιγγενεσίας, αποτελεί για εμάς τους Έλληνες γεγονός καθοριστικό και βαθειά χαραγμένο στην συλλογική μας μνήμη. Ενθυμούμαστε και γιορτάζουμε την αλληλουχία εκείνη των γεγονότων, μέσω των οποίων ένας λαός υποδουλωμένος, καταπιεσμένος, εξευτελισμένος για αιώνες, αφιερώθηκε, ψυχή τε και σώματι, στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό. Ένας λαός που, αντλώντας πάντα δυνάμεις από τις ιστορικές του ρίζες, κατόρθωσε να αποκτήσει την ελευθερία του και να οικοδομήσει μέσα από αμέτρητες θυσίες την Εθνική ανεξαρτησία του. Όρκος σημαντικός αυτός των αγωνιστών: «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Γιατί για έναν αγώνα τόσο άνισο, όσο εκείνος, για να πολεμήσει κάποιος πρέπει κάτι να τον σπρώχνει, κάτι να του δίνει ελπίδα εκεί που δεν υπάρχει, κάτι που να τον κάνει να αψηφά τον ισχυρό και να μην φοβάται τον θάνατο. Αυτό το καθοριστικό στοιχείο για το Ελληνικό γένος ήταν η πίστη στο Θεό».
Και ο κ. Κοτσιώνης προσέθεσε:
«Εξετάζοντας προσεκτικά την ιστορία των χρόνων της τουρκοκρατίας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Εθνεγερσία του ’21 δεν ήταν η αρχή μιας πορείας αλλά η ολοκλήρωσή της. Ήταν η τελευταία φάση ενός αγώνα που ξεκίνησε, αρκετές δεκαετίες πριν, με τα όπλα του πνεύματος και έφθασε στο απόγειό της με την κλαγγή των όπλων του πολέμου. Τα όπλα αυτά, τα πνευματικά, τα έδωσε στο αγωνιζόμενο έθνος η παιδεία. Μια παιδεία βασισμένη στις αξίες της παράδοσης και της πίστης που με την καλλιέργεια της γλώσσας και της εθνικής συνείδησης, κατόρθωσε να αφομοιώσει γόνιμα και δημιουργικά ότι καλό είχε να προσφέρει η Ευρώπη της εποχής εκείνης».
Ο Γενικός Πρόξενος επεσήμανε ότι «υπήρξαν οι Έλληνες, αφανείς ήρωες, τόσο στην πατρίδα όσο και κυρίως εκείνοι της διασποράς, στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κέντρα της εποχής, οι φωτισμένοι πατριώτες, απανταχού της Γης, που με την βούληση και την πίστη τους προετοίμασαν μεθοδικά, τόσο οικονομικά όσο και πνευματικά, τον αγώνα. Καθώς και οι Φιλέλληνες και οι Έλληνες λόγιοι που με τις ιδέες τους εμποτισμένες με τις αξίες του διαφωτισμού, για ελευθερία, ισότητα και δικαιοσύνη, συνετέλεσαν καθοριστικά στην Ελληνική Επανάσταση».
Και κατέληξε: «Όπως αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο μήνυμά του προς εσάς, τους απόδημους Έλληνες, «η εθνική μας Επέτειος, πρέπει να αποτελεί, για κάθε Έλληνα και διαχρονικώς, πηγή Εθνικών Διδαγμάτων και Έμπνευσης». Ο αγώνας του ’21 είναι η συνισταμένη της εθνικής συνεννόησης και σύμπνοιας του Ελληνισμού της Ελλάδος και του εξωτερικού, που συνεχίστηκε σε όλη της πορεία του Ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα.
Η Επανάσταση του ’21 υπήρξε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του. Κι αυτό γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα, η πίστη, η ισχυρή θέληση και η ενότητα ενός λαού μπορούν να αλλάξουν την ιστορική του μοίρα.
Τα γεγονότα των πρώτων χρόνων της Επανάστασης άφησαν ένα σημάδι ανεξίτηλο στην συλλογική μας συνείδηση καθώς και στην μετέπειτα γέννηση του Νέου Κράτους. Ένα σημάδι που γεννιέται από την σύγκρουση αφενός της εχθρικής στάσης των Μεγάλων Δυνάμεων και αφετέρου, δυστυχώς, της σκοτεινής πλευράς του εαυτού μας.
Φαίνεται αδιανόητο, αποτελεί όμως αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός, ότι την στιγμή της υπέρτατης θυσίας, η διχόνοια, τα προσωπικά συμφέροντα, το αδελφοκτόνο μίσος, η αλαζονεία, ο τυφλός κομματισμός, η διοικητική ανικανότητα και η ασυνεννοησία οδήγησαν τους αγωνιζόμενους Έλληνες σε δύο εμφύλιες συγκρούσεις και την επανάσταση στο χείλος του γκρεμού.
Η επιτυχία εκείνου του Αγώνα, καθώς και τα μελανά σημεία του είναι καθοριστικά στοιχεία της συλλογικής μας μνήμης και αποτελούν ένα μήνυμα διαχρονικό και επίκαιρο για εμάς τους Νεοέλληνες. Ότι η Ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη, θέλει θυσίες για να την αποκτήσουμε και προπαντός για να την διατηρήσουμε.
Όπως γράφει ο Μακρυγιάννης: «Η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Παλαιόθεν ως τώρα, όλα τα θηρία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε, τρώνε, μα μένει πάντα μαγιά. Αυτή είναι η σπίθα που έφερε το θαύμα του Αγώνα.» Που έκανε το αδύνατο δυνατό. Η σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδος. Ας μην την αφήσουμε να σβήσει!
Σας ευχαριστώ που μας τιμάτε με την παρουσία σας!», κατέληξε κ. Γενικός Πρόξενος κ. Αθανάσιος Β. Κοτσιώνης.
Να σημειωθεί ότι την όλη εκδήλωση κόσμησαν με την παρουσία τους και τους χορούς τους το Λύκειο Ελληνίδων της ακριτικής Φλώρινας.
