Μία από τις πιο φωτεινές μορφές του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, στη δισχιλιόχρονη παρουσία του, ο Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρης που έζησε τέλη του 16^ου – αρχές του 17^ου αιώνα, θα αποτελέσει το θέμα ενός ιδιαίτερα σημαντικού ιστορικού και θρησκευτικού συνεδρίου που θα πραγματοποιήσει το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, από τις 25 έως τις 27 Ιουνίου, παρουσία εκπροσώπων όλων των Εκκλησιών της Ορθόδοξης Εκκλησίας ανά τον κόσμο.

Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στους χώρους της έδρας του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου, στην Αλεξάνδρεια.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι εργασίες του Συνεδρίου θα ξεκινήσουν το πρωί της Δευτέρας 25 Ιουνίου, με τον χαιρετισμό του Κυβερνήτη της Αλεξάνδρειας κ. Μοχάμεντ Σουλτάν και το καλωσόρισμα από τον οικοδεσπότη της σημαντικής αυτής εκδήλωσης, τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄, στην Μεγάλη Βιβλιοθήκη της έδρας του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου.

Θα ακολουθήσει η πρώτη συνεδρία του επιστημονικού και θεολογικού συνεδρίου με Πρόεδρο τον Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη, όπου θα χαιρετήσουν όλοι εκπρόσωποι των εκκλησιών και οι επίσημοι και θα παρουσιαστούν τα μηνύματα των Προκαθημένων των κατά τόπους Εκκλησιών.

Κατά την πρώτη αυτή συνεδρία, τέσσερις ομιλίες θα επιχειρήσουν να περιγράψουν στοιχεία του μεγάλου αυτού Αγίου της Εκκλησίας μας, με τον Γέροντα Μητροπολίτη Ναϊρόμπης κ. Μακάριο να παρουσιάζει τον «Άγιο Κύριλλο, ως μάρτυρα και αγωνιστή της Οικουμενικής Ορθοδοξίας», τον π. Νικόλαο Κακαβελάκη να περιγράφει «την προσωπικότητα και τις θεολογικές αντιλήψεις του Αγίου Κυρίλλου, υπό το φως της ιστορικής αλήθειας», τον Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου να αναφέρεται στην «ιστορική μονή Αγκαράθου Κρήτης κατά την πατριαρχεία Κυρίλλου του Λουκάρεως» και τον καθηγητή Γρηγόριο Λιάντα να αποκαλύπτει την επιστολογραφία του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Κυρίλλου, στις αρχές του 17^ου αιώνα με τον David le Leu de Wilhem, υπό το πρίσμα των διαχριστιανικών σχέσεων και της εκκλησιαστικής πολιτικής.

Το απόγευμα της 25^ης Ιουνίου, οι εργασίες του συνεδρίου θα συνεχιστούν με την ομιλία του Επισκόπου Αβύδου κ. Κύριλλου, με θέμα «Η Ορθοδοξία του μάρτυρος Πατριάρχου Κυρίλλου Λουκάρεως», ο π. Φιλόθεος Μαρούδας θα καταγράψει την οικουμενικότητα και την φιλαλήθεια του Κύριλλου Λούκαρη και ο καθηγητής Παναγιώτης Τζουμέρκας θα αναφερθεί στη σχέση της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας με τον Κύριλλο Λούκαρη.

Και σε αυτήν τη συνεδρία όπως και της επόμενης ημέρας, θα προεδρεύει και πάλι ο Μητροπολίτης Περγάμου.

Το πρωί της δεύτερης ημέρας του συνεδρίου θα περιλαμβάνει δύο μόνον ομιλίες, του Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Εμμανουήλ για «τη θεολογία της Θεοτόκου και την ομολογία του Οικουμενικού Πατριάρχου Κυρίλλου Λουκάρεως» και του Μητροπολίτου Ρόδου κ. Κυρίλλου, που θα αναφερθεί στην «Αγιοκατάταξη Κυρίλλου του Λουκάρεως».

Αμέσως μετά τις τοποθετήσεις και τις παρεμβάσεις των Αντιπροσωπειών, θα ακολουθήσει ξενάγηση στα Μουσεία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Οι εργασίες του συνεδρίου θα κλείσουν με τον πανηγυρικό εσπερινό της εορτής του Κυρίλλου του Λουκάρεως στον επιβλητικό ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας και την επομένη, 27 Ιουνίου, με το πολυαρχιερατικό πατριαρχικό συλλείτουργο, προεξαρχούντος του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β.   

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΛΟΥΚΑΡΗΣ   

Σύμφωνα με πηγές, ο Κύριλλος Λούκαρης γεννήθηκε στο Χάνδακα, σημερινό Ηράκλειο Κρήτης το 1572. Ο πατέρας του μάλλον ήταν ιερέας.

Στην αρχή μαθήτευσε κοντά στο Μελέτιο Βλαστό και ύστερα, χάρις στην μέριμνα του θείου και μέντορά του Μελέτιου Πηγά, πήγε στη Βενετία όπου σπούδασε κοντά στο Μάξιμο Μαργούνιο ο οποίος τού έμαθε ελληνικά, λατινικά, ιταλική γλώσσα και θεολογία. Στη συνέχεια σπούδασε στην Πάδοβα κοντά στον Παύλο Σάρπα και τον Τσεζάρε Κρεμονίνι. Αργότερα, επισκέφτηκε την Γενεύη, την Ολλανδία, και τη Γερμανία.

Επιστρέφοντας στον ελλαδικό χώρο, μετέβη στον θείο του Μελέτιο Πηγά, στην Αλεξάνδρεια, όπου το 1593 έγινε μοναχός και πήρε το όνομα Κύριλλος.

Το 1601, μετά το θάνατο του θείου του, ο Λούκαρις τον διαδέχτηκε σε ηλικία 29 ετών.

Το 1612, ο Λούκαρις τοποθετήθηκε, με την ιδιότητά του ως Πατριάρχου Αλεξανδρείας και επομένως ιεραρχικά αρχαιότερου αξιωματούχου, Επίτροπος για είκοσι μία ημέρες στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης.

Στις 4 Νοεμβρίου 1620, ο Λούκαρις εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης.

Πέθανε μαρτυρικά στις 27 Ιουνίου του 1638.