Το νέο βιβλίο της Πέτρας Κουμούτση αποτελεί ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα με ιστορίες ανθρώπων που έζησαν στην Αλεξάνδρεια του Μεσοπολέμου, εκκινώντας από τον Καβάφη, προς το τέλος σχεδόν της ζωής του και συνεχίζοντας με πρόσωπα παροίκων, που όμως έρχονται σε επαφή με εμβληματικά πρόσωπα της εποχής (Τσίρκα, Φόρστερ, Ουγκαρέτι), δημιουργώντας ένα ενιαίο ψηφιδωτό της πόλης– ενώ η γειτονιά της οδού Λέψιους, αποτελεί τον πυρήνα αλλά και τον συνδετικό κρίκο ανάμεσά τους. 

Οι μυθιστορηματικοί ήρωες ποικίλουν, οι περισσότεροι είναι εμπνευσμένοι από αληθινά πρόσωπα της εποχής, άλλοι είναι επινοήσεις της φαντασίας και άλλοι ξεπηδούν από παλαιότερες μυθοπλασίες για να αναβαπτιστούν σε μια διαφορετική συσχέτιση και τον σπασμένο καθρέφτη του Χρόνου. Οι στίχοι της πρωταγωνιστικής μορφής που συνοδεύουν τις ιστορίες των ηρώων επιλέχθηκαν για να στηρίζουν τη νοηματική τους σύνθεση. Κάποια αντανακλούν την ψυχογραφία των προσώπων, ενώ κάποια άλλα λειτούργησαν αντίστροφα· ενέπνευσαν, δηλαδή, τις ίδιες τις ιστορίες ή αποτέλεσαν σημείο εκκίνησης για την αφήγησή τους. 

Η αθέατη πλευρά των ανθρώπων πρωταγωνιστεί εδώ, απαλλαγμένη από εξωραισμούς και υπερβολές, σε ένα κόσμο που δεν έπαψε ποτέ να κουβαλά την ανθρώπινη αδυναμία, τα πάθη της, τον φόβο της φθοράς, τη μικρόνοια και όλα εκείνα που είναι γνωρίσματα του ανθρώπου παντού, και που δεν έχουν ούτε σύνορα, ούτε εθνότητες.