Ξεκίνησαν από την ερημωμένη Ελληνική ύπαιθρο τα σκληρά χρόνια της δεκαετίας του ΄50.
Ταξίδεψαν με πλοία της εποχής, ένα μήνα σε δύο ωκεανούς για να φτάσουν στο απόλυτο άγνωστό…
Στο λιμάνι της Μελβούρνης, στη μακρυνή Αυστραλία, σε μια εποχή που δεν κυριαρχούσε η τηλεοπτική εικόνα αλλά οι διηγήσεις, έφταναν φοβισμένοι και ταυτόχρονα γεμάτοι ελπίδα και όνειρα.
Οι Έλληνες μετανάστες της δεκαετίας του 50 που έφτασαν στη μακρυνή ήπειρο εργάστηκαν σκληρά για δεκαετίες, προσαρμόστηκαν σε έναν διαφορετικό κόσμο αλλά, πότε, δεν ξέχασαν τις ρίζες τους.
Πρώτος σταθμός μετά την άφιξη με τα πλοία, το πρώην στρατόπεδο και τότε κέντρο υποδοχής μεταναστών στη Μπονεγκίλα.
Απευθείας από το πλοίο, επιβίβαση στο τραίνο και μετάβαση μέσα από άγνωστα μέρη και τοπία στο κέντρο που έμελε να αποτελέσει την «πύλη εισόδου» στο Νέο Κόσμο.
Συντροφιά μιά βαλίτσα με τα ελάχιστα απαραίτητα, κάποια γράμματα από τη φαμίλια και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Πολλοί ήταν οι μετανάτες που ήρθαν από ιδιαίτερα δοκιμαζόμενες περιοχές της Ελλάδας όπως η Ήπειρος και η περιοχή της Φλώρινας.
Μετά την παραμονή στις παράγκες της Μπονεγκίλα, όποιος έβρισκε δουλειά, -από τις προσφερόμενες τότε μέσω του διακρατικού προγράμματος μετανάστευσης- έφευγε προς το άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα.
Τηλέφωνα και επικοινωνίες είτε με φίλους, είτε ακόμη περισσότερο με τη φαμίλια στην Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα δύσκολες.
Αρκετοί έτυχε να βρεθούν μεταξύ τους μετά την παραμονή στη Μπονεγκίλα, 10 ή και 20 χρόνια μετά…
Οι άνθρωποι που έζησαν αυτές τις σκληρές αλλά αληθινές εμπειρίες, δεν ξέχασαν:
-Με πρωταγωνιστή έναν μαχόμενο ομογενή, επί χρόνια πρωταγωνιστή της δράσης των Ελληνικών Κοινοτήτων στην Αυστραλία, Θεοφάνη Εμμανουηλίδη, η ιστορία και το κέντρο άφιξης μεταναστών της Μπονεγκίλα, διασώθηκε στο χρόνο και σήμερα αποτελεί ένα μνημείο της πρόσφατης ιστορίας της Αυστραλίας, ένα σημείο αναφοράς για το πως και κυρίως από ποιούς χτίστηκε η σύγχρονη Αυστραλία.
Ο κ. Εμμανουηλίδης με παρεμβάσεις του στις Αυστραλιανές Αρχές κατάφερε να προστατευθεί η Μπονεγκίλα ως ένα Αυστραλιανό μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και κάθε χρόνο διοργανώνει «εκδρομές μνήμης» με τη συμμετοχή παλιών μεταναστών που διέμηναν εκεί, αλλά και των παιδιών και των εγγονών τους, ώστε να γνωρίσουν πως ξεκίνησαν τη ζωή τους στην άλλη άκρη του κόσμου οι γονείς και οι παππούδες.
Πριν λίγες ημέρες τα πούλμαν με τους παλιούς «ένοικους» της Μπονεγκίλα, κατεύθασαν και πάλι και οι επιβαίνοντες είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν εκ νέου στο «πρώτο τους σπίτι στην Αυστραλία».
Η συγκίνηση ήταν και πάλι διάχυτη.
Και οι μνήμες, οι περιγραφές στους νεώτερους αλλά και τα δάκρυα, άλλοτε χαράς για ότι κατάφεραν και άλλοτε πόνου για την πατρίδα που άφησαν πίσω.
Η επίσκεψη στη Μπονεγκίλα είναι ένα ταξίδι μνήμης το οποίο ο ομογενής Θεοφάνης Εμμανουηλίδης φροντίζει να διατηρεί ζωντανό, ενω παράλληλα με τις δικές του πρωτοβουλίες έχει συγκεντρωθεί και διασωθεί όλο το αρχείο μετανάστευσης Ελλήνων στη Μελβούρνη, ένας πολύ σημαντικός αριθμός φωτογραφιών της εποχής αλλά και τα προσωπικά αντικείμενα άφιξης δεκάδων χιλιάδων Ομογενών που κατέφθασαν στην μακρυνή Ήπειρο τις περασμένες αλλά όχι ξεχασμένες, προηγούμενες δεκαετίες.
