Το Κουμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με βαθιά θλίψη ανακοίνωσε το θάνατο του Στέλιου Μπεβεράτου, “αφοσιωμένου στελέχους του ΚΚΕ και ακούραστου μαχητή, ως τα βαθιά γερατειά του”.
Παραθέτει το βιογραφικό του: «Ο Μπεβεράτος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1924. Ο πατέρας του τραπεζικός υπάλληλος και η μητέρα του νοικοκυρά. Σπούδασε στη Γαλλία και ήταν γεωπόνος. Τελείωσε το Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας το 1942. Τελειώνοντας το γυμνάσιο πήρε μέρος στο αντιφασιστικό κίνημα. Το 1943 στρατολογήθηκε, πρώτα στη Δημοκρατική Αντιφασιστική Οργάνωση της Νεολαίας και μετά στην «Αντιφασιστική Πρωτοπορία», όπου συμμετείχαν οι Έλληνες κομμουνιστές. Στην περίοδο ’45 – ’47 ήταν γραμματέας της Οργάνωσης Βάσης και δούλευε σε σωματεία. Το Σεπτέμβριο του 1947 έφυγε στην Γαλλία για σπουδές. Στην περίοδο 1947 – 1950, φοιτητής στη Γαλλία, έγινε μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και πήρε μέρος στο εκεί φοιτητικό κίνημα, καθώς και στην Τοπική Επιτροπή Αλληλεγγύης προς τους Έλληνες δημοκράτες, στην Τουλούζ της Ν. Γαλλίας.
Το καλοκαίρι του ’49, γύρισε στην Αίγυπτο για να οργανώσει την καμπάνια στρατολογίας για το ΔΣΕ. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, το Φθινόπωρο του ’49, πήγε απευθείας στο Παρίσι για να περάσει στο ΔΣΕ και ο ίδιος. Εκείνες τις ημέρες έκλεισαν οι δρόμοι και γύρισε στην Τουλούζ, όπου και τελείωσε τις σπουδές του το 1950.
Επιστρέφοντας στην Αίγυπτο, συνδέθηκε με την Οργάνωση και του ανατέθηκε η δουλειά στη νεολαία. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Κάιρο, όπου δούλεψε σαν τεχνικός σε εργοστάσιο επεξεργασίας καλαμποκιού. Εκλέχτηκε στην ΚΕ της Αντιφασιστικής Πρωτοπορίας και Γραμματέας της Δημοκρατικής Οργάνωσης Ελλήνων Νέων Αιγύπτου. Αργότερα εκλέχτηκε και στο γραφείο της ΚΕ της Αντιφασιστικής Πρωτοπορίας. Στα τελευταία χρόνια της παραμονής του στην Αίγυπτο κρατούσε την επαφή ανάμεσα στην οργάνωση και τους Αιγύπτιους συντρόφους. Το 1961 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα.
Στην περίοδο 1961 – 1967 δούλεψε στην ΕΔΑ. Πρώτα στην Εθνικοτοπική Αιγυπτιωτών, στη συνέχεια στην Τομεακή Επιτροπή και αργότερα γραμματέας της ΕΔΑ Ζωγράφου. Την Άνοιξη του 1967 στην Επιτροπή Διαφώτισης της ΕΔΑ Αθήνας.
Με τη δικτατορία πέρασε στην παρανομία, κατά τη διάρκεια της οποίας επανασυνδέθηκε κομματικά. Δούλεψε κυρίως στη σύνταξη του παράνομου Τύπου. Στην αρχή στη «Δημοκρατική Αλλαγή» και την «Αδούλωτη Αθήνα», αργότερα στον «Οδηγητή» και το «Ριζοσπάστη». Πιάστηκε το Μάη του 1971 και καταδικάστηκε το Φλεβάρη του 1972 από το Εφετείο, σε 4 χρόνια. Φυλακίστηκε στον Κορυδαλλό, από όπου βγήκε με την αμνηστία, τον Αύγουστο του 1973.
Από τον Δεκέμβρη του 1975 εργαζόταν στη «Σύγχρονη Εποχή» ως τη συνταξιοδότησή του, όπου και επανήλθε για να βοηθήσει μετά την κρίση του κόμματος το 1991».
