Το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσει σχετικά με την ποντοπόρο Ναυτιλία έδωσε στην τελετή παράδοσης – παραλαβής του υπουργείου Ναυτιλίας ο νέος υπουργός κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής ενώπιον του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κ. Θεόδωρου Βενιάμη. Ο κ. Κουρουμπλής μίλησε για ένα «μεγάλο ζήτημα για το οποίο θα αναμετρηθούμε» αναφερόμενος στην ποντοπόρο ναυτιλία. Εξέφρασε τη φιλοδοξία του ότι «μπορούμε μέσα από μία γόνιμη, δημιουργική και αμοιβαίου σεβασμού συνεργασία με τον εφοπλισμό, που είναι βέβαιο ότι σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της πατρίδας θα γίνουν οι νέοι ηπειρώτες ευεργέτες της πατρίδας. Και αξιοποιώντας όλο το δυναμικό, το εργασιακό δυναμικό που επέλεξε την εκπαίδευση, τη ναυτική εκπαίδευση, η οποία σημειωτέον, αυτόν τον καιρό, με τις προσπάθειες της απερχόμενης πολιτικής ηγεσίας μπαίνει σε έναν δρόμο αναβάθμισης. Μπορούμε λοιπόν να εργαστούμε και να συνεργαστούμε και όσοι γνωρίζουν ιστορία αντλούν τα απαραίτητα διδάγματα, ότι μέσα από μία συλλογικότητα, υποτάσσοντας το υπερτροφικό “εγώ” στο “εμείς” της πατρίδας και της κοινωνίας, μπορούμε να νιώσουμε κάποια στιγμή, ότι κάνουμε σημαντικά βήματα για να έχει η γαλανόλευκη κυρίαρχη θέση στον κόσμο, γιατί ξέρουμε πολύ καλά πώς αντιλαμβάνονται πολλοί το μυαλό που διαθέτει ο ελληνικός πολιτισμός. Αλλά θέλουμε, δίπλα σε αυτή την προσπάθεια να αξιοποιηθεί και να εκτιμηθεί η ικανότητα και η εργατικότητα των ελλήνων ναυτικών. Και ξέρετε, η ζωή έχει αποδείξει πως και η εργασία είναι σημαντικός παράγοντας και στην ανάπτυξη και στην κερδοφορία».
Την Τετάρτη το βράδυ ο κ. Κουρουμπλής αναμένεται να βρεθεί στο Μέγαρο Μουσικής στην εκδήλωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.
Ο κ. Βενιάμης με αφορμή τον εορτασμό είχε σημειώσει ότι «η ελληνική ναυτιλιακή οικογένεια θα αποτίσει φόρο τιμής στην ιστορία και την αναπτυξιακή πορεία της ναυτιλίας των Ελλήνων, αναπολώντας με αισθήματα υπερηφάνειας τα επιτεύγματά της και ατενίζοντας το μέλλον με αισιοδοξία και σθένος. Ένα μέλλον αντάξιο του παρελθόντος συνδεδεμένο στενά με την πατρίδα και με τη ζητούμενη επάνοδο της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας της». Δεν παρέλειψε να προσθέσει ότι «η υψηλή προτεραιότητα της ναυτιλίας αποτελεί η διατήρηση της ναυτοσύνης των Ελλήνων την οποία η ελληνική πλοιοκτησία εκτιμά και εμπιστεύεται για τη λειτουργία του στόλου της».
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την ίδρυση της ΕΕΕ, ο εφοπλισμός τιμά παράλληλα με ειδική έκδοση τη μνήμη ενός εξέχοντα συνεργάτη της, του νομικού Γεωργίου Λ. Δανιόλου, που συνέδεσε την επαγγελματική του πορεία με την εμπορική ναυτιλία την οποία υπηρέτησε επί επτά δεκαετίες. «Όταν έπειτα από 25 χρόνια ξανασυναντηθούμε -ας το ελπίσουμε…- για να εορτάσουμε τα 100 χρόνια της Ενώσεως, όχι εγώ ο παλαιότερος αλλά κάποιος νέος, νεότερος, ο άνθρωπος ο σύγχρονος της εποχής εκείνης να μιλήσει» είχε πει ολοκληρώνοντας την ομιλία του για τον εορτασμό των 75 ετών από την ίδρυση της ΕΕΕ στις 5 Δεκεμβρίου 1991 στο Μέγαρο Μουσικής.
Ο ίδιος, σε ηλικία 89 ετών τότε, εκτιμούσε ότι δεν θα βρίσκεται στον εορτασμό αύριο (Τετάρτη). Εργαζόταν κανονικά ως την ημέρα του θανάτου του στις 20 Οκτωβρίου 1994 υπηρετώντας τις τρεις μεγάλες του αγάπες, την οικογένειά του, το γραφείο του και την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών.
Ο Γ. Δανιόλος στη μοναδική συνέντευξη, την οποία είχε δώσει στο περιοδικό «Αργώ» τον Απρίλιο του 1994, σε ερώτηση για το πώς βλέπει τις εξελίξεις της ναυτιλίας γενικότερα, είχε πει πως ο έλληνας εφοπλιστής πρέπει να ερευνά και να μελετά με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια να παίρνει υπόψη τις στατιστικές να παρακολουθεί τις επιστημονικές μελέτες και όταν φθάσει τελικά εις ένα λογικό συμπέρασμα να κάμει ακριβώς το αντίθετο. «Θα έχει τότε περισσότερες πιθανότητες να πετύχει. Στη θαλάσσια επιχείρηση το πιο πιθανό από όλα είναι το απροσδόκητο» είχε αναφέρει.
Η ίδρυση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών
Η ΕΕΕ ιδρύθηκε το 1916 με πρόεδρο τον Λεωνίδα Εμπειρίκο και η έδρα της από τότε ήταν ο Πειραιάς. Τότε πολλοί εφοπλιστές είχαν ήδη αφήσει τα νησιά τους και είχαν εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα. Έτσι είχαν την ευκαιρία να συζητούν προβλήματα που τους απασχολούσαν με πρώτο σπουδαιότερο αυτό των επιτάξεων πλοίων από το κράτος για τον επισιτισμό της χώρας κατά τις παρουσιαζόμενες ανάγκες τότε.
Την περίοδο εκείνη οι ναύλοι ήταν υψηλοί, οι επιτάξεις μεγάλη ζημιά και κανείς δεν ήξερε αν το Δημόσιο θα πλήρωνε πότε και πώς. Τρία-τέσσερα χρόνια νωρίτερα, στους Βαλκανικούς Πολέμους, είχαν επιταχθεί 95 πλοία και οι αποζημιώσεις από αυτά δεν είχαν ακόμη διακανονισθεί.
Εύλογες ήταν οι ανησυχίες από τις νέες επιτάξεις και για την Εθνική Ατμοπλοΐα της Ελλάδος που είχαν ιδρύσει το 1908 τα παιδιά του Ανδρέα Εμπειρίκου και που εξυπηρετούσε με επιβατηγά υπερωκεάνια τη γραμμή της ανατολικής Μεσογείου – Βόρειας Αμερικής. Τέσσερα υπερωκεάνια της εταιρείας αυτής είχαν επιταχθεί στους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-13 ως πλωτά νοσοκομεία και βοηθητικά καταδρομικά.
Και άλλα πλοία των αδελφών Εμπειρίκου είχαν επιταχθεί και έτσι ο Λεωνίδας, που ήταν από αυτούς ο πρεσβύτερος αλλά και η ψυχή της επιχείρησης, πήρε την πρωτοβουλία και με τη βοήθεια του Γεωργίου Σακκαλή που είχε αποχωρήσει από τη δημόσια υπηρεσία ξεκίνησε την ίδρυση ενός επαγγελματικού σωματείου των εφοπλιστών που αναγνωρίσθηκε με την υπ’αριθμ 199/1916 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών. Από το τεύχος του Γκίκα Κουλούρα γνωρίζουμε ότι το 1916 στο σωματείο αυτό γράφθηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό 63 εφοπλιστές.
