Οι Έλληνες από την αρχαιότητα αναζητούσαν καινούριες πατρίδες για καλύτερη ζωή. Ο κύριος όγκος μεταναστών από τα τέλη του περασμένου αιώνα, κατευθύνθηκε στην Αμερική και αργότερα στην Αυστραλία και την Γερμανία. Κατά την εικοσαετία 1900-1920 και η Ελλάδα είχε χάσει το 8% του συνολικού της πληθυσμού.
Περίπου 25.000 άνθρωποι εγκατέλειπαν κάθε χρόνο την χώρα μας , μια χώρα οικονομικά εξαθλιωμένη και ξεκινούσαν για τη “Γη της Επαγγελίας”. Ξεκινούσαν ουσιαστικά ένα ταξίδι στο άγνωστο, πέρα από τον ωκεανό , για αναζήτηση καλύτερης ζωής. Εκείνα τα χρόνια, ειδικά για την Αμερική, οι συνθήκες του ταξιδιού ήταν άθλιες. Οι επιβάτες- μετανάστες, στοιβαζόταν κάτω από το κυρίως κατάστρωμα του πλοίου, σε απελπιστικά στενούς χώρους ,που οι συνθήκες διαβίωσης ήταν απαράδεκτες. Μετά από ταλαιπωρία που διαρκούσε πάνω από ένα μήνα, έφταναν επιτέλους στην Νέα Υόρκη.
Στην είσοδο των εκβολών του ποταμού Hudson, γινόταν ο υγειονομικός έλεγχος. Οι υγιείς μεταφερόταν στο περίφημο νησί Ellis, όπου καταγραφόταν και προωθούταν στις σκληρότερες αγορές εργασίας της νέας πατρίδας τους. Τους άρρωστους τους γύριζαν πίσω…
Δεκαετίες αργότερα, η ίδια ιστορία, με λίγο καλύτερες συνθήκες, επαναλήφτηκε, με προορισμό την κεντρική Ευρώπη και ιδιαίτερα την Γερμανία.
Σήμερα ζούμε μια ακόμα πιο τραγική μετανάστευση. Αυτή των καλύτερων νέων επιστημόνων , που η πατρίδα μας δεν μπορεί να κρατήσει… Και δεν μπορεί να τους κρατήσει, όχι μόνο για τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα . Αλλά και για τις συνθήκες αξιοκρατίας , που δεν εξαρτώνται από τις οικονομικές παραμέτρους…
… Μόνο στην Αμερική, σήμερα ο αριθμός των Ελλήνων ομογενών εκεί εκτιμάται περίπου στα δύο εκατομμύρια!
Η πρώτη γενιά μεταναστών εργάσθηκε σκληρά στις πιο δύσκολες δουλειές.. Στις μεταλλικές γέφυρες, εκατοντάδες μέτρα πάνω από τη θάλασσα…Στις σιδηροτροχιές των τρένων, στις υψικαμίνους, στα εστιατόρια, στους καθαρισμούς.
Εργάστηκαν όμως κατά κανόνα τίμια. Και δεν ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο του παράνομου κέρδους, όπως πολλοί ,από άλλες μειονότητες γειτονικών χωρών. Ακολούθησαν το καλό Αμερικανικό όνειρο. Και προόδευσαν. Έτσι η δεύτερη γενιά των μεταναστών, μπήκε δυνατά στον επιχειρηματικό κόσμο. Η τρίτη γενιά σήμερα, στελεχώνει επάξια τα μεγαλύτερα ακαδημαϊκά κέντρα, τις μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και είναι παρούσα στην κεντρική πολιτική σκηνή αυτής της υπερδύναμης…
Το ίδιο συνέβη και για τους Έλληνες μετανάστες στην Αυστραλία, την Γερμανία και απανταχού της Γης … Στις χώρες αυτές , οι ομογενείς μας κρατούν στην ψυχή τους όλα τα καλά στοιχεία της φυλής μας…Τη φλόγα για δημιουργία, την αγάπη για τις παραδόσεις, το θαυμασμό για κάθε τι Ελληνικό. Και τα κρατούν όχι μόνο αυτοί που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Αλλά και τα παιδιά της δεύτερης και της τρίτης γενιάς. Που σημαίνει ότι τα αισθήματα αυτά δε βασίζονται μόνο στο νόστο των πρώτων μεταναστών. Έχουν βαθύτερες ρίζες, που ενδεχόμενα να φτάνουν μέχρι και στα Ελληνικά γονίδια!!
Ακόμα και σήμερα, που η πατρίδα δοκιμάζεται από την οικονομική και αξιακή κρίση, οι ομογενείς μπορεί να πληγώνονται, αλλά συμπάσχουν…Και με μεγαλύτερο πάθος ,προσπαθούν να αποδείξουν ότι η Ελληνική φυλή, είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που θέλουν να πιστεύουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας…
Και ότι δεν είναι δυνατόν, αυτή η φυλή να χωρέσει στα ασφυκτικά και μίζερα πλαίσια ,που η Τρόικα ή οι θεσμοί προσπαθούν να την εγκλωβίσουν…
…H επιστήμη της Βιολογίας διδάσκει, ότι η ανάμιξη γενετικού υλικού, αποτελεί βασικό μηχανισμό για βελτίωση των ειδών… Οι Έλληνες της διασποράς, αποτελούν σήμερα, ότι πιο δυναμικό στοιχείο διαθέτει το έθνος μας! Ειδικά στις ζοφερές ήμερες που ζούμε. Και το δυναμικό αυτό στοιχείο ,μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην επιβίωση αλλά και την βελτίωση της πατρίδας!..
Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε περισσότερο αυτό το ανεκτίμητο δυναμικό ;
Δίνοντας άμεσα δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς μας, στις Ελληνικές εκλογές!
Χωρίς τακτικισμούς.
Χωρίς μικροκομματικά συμφέροντα.
Χωρίς ανερμάτιστες δικαιολογίες άρνησης.
Χωρίς ανιστόρητα επιχειρήματα αναβολών…