Στη «Συναυλία της Μεσογείου», συμμετείχε η Μαρία Φαραντούρη. Η διεθνούς φήμης ερμηνεύτρια τραγούδησε με σημαντικούς ερμηνευτές της Μεσογείου το Σάββατο 9 Ιουλίου στη Γενεύη.
Δεκαπέντε κορυφαίοι καλλιτέχνες από δώδεκα χώρες τραγούδησαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την παγκόσμια ειρήνη, το Σάββατο 9 Ιουλίου στο Παλάτι των Εθνών στη Γενεύη, την ευρωπαϊκή έδρα του ΟΗΕ.
Σκοπός της συναυλίας ήταν να γίνει αφορμή συνάντησης, κατανόησης, διαλόγου, συνεργασίας, σεβασμού της μοναδικότητας και ανάδειξης του πολιτιστικού πλούτου της περιοχής, σε μια εποχή που η Μεσόγειος γίνεται μάρτυρας ανθρωπιστικής κρίσης. Από τις μεγαλύτερες που γνώρισε ποτέ στην ιστορία της.
Στη “Συναυλία της Μεσογείου” τραγούδησαν ερμηνευτές από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Καταλωνία, την Κύπρο, την Ιορδανία, τη Μάλτα, την Παλαιστίνη, το Μαρόκο, την Τυνησία, την Αίγυπτο, το Λίβανο και την Ελλάδα. Τη Μαρία Φαραντούρη – που εκπροσώπησε την Ελλάδα- και τους τραγουδιστές της νέας γενιάς των άλλων μεσογειακών χωρών πλαισίωσε η Βασιλική Συμφωνική Ορχήστρα του Μαρόκο.
Κάτω από το θόλο της αίθουσας που σχεδίασε ο Ισπανός εικαστικός Μικέλ Μπαρσελό, στο Παλάτι των Εθνών, ακούστηκαν ερμηνείες και μελωδίες από την αισθαντική Καταλανή Μαρία ντελ Μαρ Μπονέτ, τη νεαρή Ισπανή Σίλβια Πέρεζ Κρουζ, τον Αιγύπτιο γητευτή των κρουστών Χοσάμ Ράμσι, την Ουμ, μια αποκάλυψη από το Μαρόκο, την Ιταλίδα Φραντσέσκα Τσιάβο, το δεξιοτέχνη του βιολιού Άρα Μαλικιάν από το Λίβανο, την πετυχημένη σοπράνο Τάνια Κασίς επίσης από το Λίβανο, τη Βάκια Σταύρου από την Κύπρο και τους νέους καλλιτέχνες Hani Mitwasi από την Ιορδανία, Renzo Spiteri από τη Μάλτα, Le Trio Joubran από την Παλαιστίνη. Μαζί τους, η Μαρία Φαραντούρη με την πλούσια κοντράλτο χροιά της για την οποία ο Guardian έγραψε “η φωνή της είναι ένα δώρο από τους θεούς του Ολύμπου”. Τη Βασιλική Συμφωνική Ορχήστρα του Μαρόκο διέυθυνε ο μαέστρος και συνθέτης Toni Cuenca.
Η πολυποίκιλη πολιτιστική κληρονομιά της Μεσογείου, με την πλούσια παράδοση, τον ιδιαίτερο ρυθμό, τις μακραίωνες επιρροές και την έντονη λυρική έκφρασή της, φαντάζει ως ιδανική πηγή έμπνευσης, ειρήνης, ανεκτικότητας, κοινωνικών ελευθεριών και ίσων δικαιωμάτων. Γι’ αυτό το λόγο οι διοργανωτές φιλοδοξούν η συναυλία να φιλοξενηθεί και σε ιστορικές πόλεις της Μεσογείου, θέλοντας να αναδείξουν τον συνδετικό ρόλο της τέχνης στην ιστορία της Μεσογείου και όλου του κόσμου.

(www.protothema.gr)