Ως μνημόσυνο στον μεγάλο Ελλαδίτη κωμικό, από τον Γιαννάκη Σ. Τσαγγαρίδη.Πέρασαν 15 χρόνια από τότε που έφυγε για το μεγάλο του ταξίδι ο αθάνατος θεατρίνος και ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου Ντίνος Ηλιόπουλος.
Ο αξέχαστος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 12 Ιουνίου 1913. Το 1942 έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου απ’ όπου απορρίφθηκε, για να περάσει τελικά στη Σχολή του Γιαννούλη Σαραντίδη. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τον θίασο Κατερίνα στο έργο του Λέο Λεντς «Κυρία της αγάπης» και έκτοτε συμμετείχε στους θιάσους της αξέχαστης Μαρίκας Κοτοπούλη, της Μαίρης Αρώνη, του Δημήτρη Χορν και πολλών άλλων. Τρία χρόνια αργότερα και μέχρι το 1969 δημιούργησε δικό του θίασο, ανεβάζοντας έργα όπως: «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Η κυρία του κυρίου», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης». Το 1954-1956 συγκρότησε θίασο με τον Μίμη Φωτόπουλο, με τον οποίο αποτέλεσαν ανεπανάληπτο κωμικό δίδυμο. Συνέπραξε και έπαιξε επίσης με τον Βασιλιά του Γέλιου Λάμπρο Κωνσταντάρα κα με τη Μάρω Κοντού. Τον Ιούνιο του 1962 στο θερινό κινηματοθέατρο ΟΑΣΙΣ στη Λευκωσία με το θεατρικό έργο «Μιας Πεντάρας Νιάτα», εκεί όπου είναι τώρα η Ελληνική Τράπεζα.
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος είχε λατρεία και για την έβδομη τέχνη. Έπαιξε επίσης με την αθάνατη Ρένα Βλαχοπούλου, τη Φλωρέτα Ζιάνα κ.ά. Έπαιξε περισσότερα από 90 φιλμς, πολλά από τα οποία έμειναν κλασικά, όπως «Ο Θανασάκης ο πολιτευόμενος» το 1952, «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες», 1960 «Μερικοί το προτιμούν κρύο». «Ο Ατσίδας» το 1962, «Το Δόλωμα» το 1964 κ.ά.
Είχα την τύχη και χαρά να τον δω και να τον θαυμάσω από κοντά το 1986 στο Θέατρο Μετροπόλ στην Αθήνα στο έργο «Μιας πεντάρας νιάτα».
Ο Ηλιόπουλος έπαιξε και δίδαξε στο παλκοσένικο του θεάτρου μέχρι τα 83 του χρόνια.
Ο αλησμόνητος έμεινε για πάντα στην καρδιά μου και σε όλες τις καρδιές των απανταχού Ελλήνων θεατρόφιλων και φίλων του κινηματογράφου, που σκορπούσε το γέλιο σε ολόκληρο τον ελληνισμό!
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 4 Ιουνίου του 2001.
