Με κάθε επισημότητα το Ελληνικό Προξενείο στην Αλεξάνδρεια τίμησε την επέτειο της Εθνικής Παλλιγγενεσίας, με μία λιτή, αλλά αντάξια της Εθνική Επετείου δεξίωση που πραγματοποιήθηκε στους χώρους της Προξενικής κατοικίας την Κυριακή 3 Απριλίου.
Τους υψηλούς προσκεκλημένους, τα μέλη της Αλεξανδρινής παροικίας αλλά και τους πολλούς φίλους της Ελλάδας, υποδέχθηκαν στην Προξενική κατοικία ο Έλληνας Γενικός Πρόξενος κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης και το προσωπικό του Ελληνικού Προξενείου, υπό τον ήχο της υπέροχης μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι και του Yanni, η οποία συνδυαζόταν τόσο με το χώρο του κήπου της κατοικίας όσο και με εικόνες μοναδικής ομορφιάς από ελληνικά τοπία, που προβάλλονταν σε μία γιγαντοοθόνη.
Μεταξύ των προσκεκλημένων συναντήσαμε αρκετούς Προξένους, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννη Παπαδόπουλο και τα μέλη της Κοινοτικής Επιτροπής, κ.κ. Ανδρέα Βαφειάδη, Πάρι Μακρή, Άρτεμις Γεροντάκη, Μιχάλη Καρυδιά και Δημήτρη Κάβουρα, το Μητροπολίτη Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ, τον Επίτιμο Πρόεδρο της Ε.Κ.Α. κ. Στέφανο Ταμβάκη, πολλούς Έλληνες επιχειρηματίες, εκπροσώπους σωματείων, τους εκπαιδευτικούς μας και σύσσωμη την παροικία της Αλεξάνδρειας. Ενώ ιδιαιτέρως σημαντική και τιμητική θεωρείται η παρουσία του Κυβερνήτη της Αλεξάνδρειας κου Mohamed Ahmed Abdel-Zaher, ο οποίος στο χαιρετισμίς αναφέρθηκε με θερμά λόγια στις σχέσεις αιώνων που συνδέουν την Αίγυπτο και την Ελλάδα και οι οποίες αποτελούν εχέγγυο και για το μέλλον.
Ο Έλληνας Γενικός Πρόξενος στην Αλεξάνδρεια κ. Κακαβελάκης στο λόγο του ανέφερε μεταξύ άλλων: «…είναι πράγματι αφορμή για εορτασμό η επέτειος του ξεσηκωμού του Ελληνικού Γένους την 25η Μαρτίου του 1821. Διότι κατέδειξε σε όλον τον κόσμο ότι ο αγώνας για Ελευθερία και αξιοπρέπεια, όσο άπελπις και αν εμφανίζεται στα μάτια της «λογικής», δεν μπορεί παρά να δικαιωθεί. Στους τέσσερις αιώνες που προηγήθησαν, καταγράφησαν άλλες 123 ελληνικές επαναστάσεις κατά του Δυνάστη. Αυθόρμητες και χωρίς προετοιμασία οι περισσότερες, συχνότατα δε με προτροπή ξένων δυνάμεων που εγκατέλειπαν στην πορεία τους ξεσηκωμένους, πνίγηκαν όλες στο αίμα. Η είδηση τούτου του ξεσηκωμού, ήχησε εκκωφαντικά σε Δύση και Ανατολή. Και δεν πρέπει να αγνοούμε ότι, παρά τον φενακισμό της «πολυσυλλεκτικότητας» και «πολυπολιτισμικότητάς» τους, ομιλούμε για την τότε Δύση της Παλινόρθωσης και Αντίδρασης και την Ανατολή της Δεσποτείας.
Κε Διοικητά,
Υπάρχει μια ελληνική παροιμία που λέει ότι «ο φίλος στην φουρτούνα φαίνεται». Τόσο η φίλη Αίγυπτος, όσο και η Ελλάδα, ευρέθησαν τα τελευταία χρόνια ενώπιον ασσύμετρων προκλήσεων και απειλών. Είτε οφείλεται στους ακατάλυτους δεσμούς που οι δύο λαοί έχουν σφυρηλατήσει επί 35 τουλάχιστον αιώνες, είτε απλώς στην αγαθή πρόνοια του ενός και μοναδικού Θεού, παραμένει ευτύχημα ότι σε αυτήν την συγκυρία η Αίγυπτος, η Κύπρος και η Ελλάδα αποκτούν και τις πολιτικές σχέσεις που αρμόζουν στην κοινή μακραίωνη ιστορική τους πορεία, σχηματίζοντας ένα τρίγωνο ασφάλειας, συνεργασίας και σταθερότητος σε μία περιοχή που αναταράσσεται σε μεγάλο βαθμό από τα απόνερα των -πάντοτε αδίστακτων- αγώνων παγκόσμιας (ανα)κατανομής ισχύος.
Η Πρεσβεία μας στο Κάϊρο, καθώς και τα Γενικά μας Προξενεία έχουν εργασθεί σκληρά τα τελευταία χρόνια για να συμβάλουν στην κατεύθυνση αυτή. Σας διαβεβαιώ ότι θα συνεχίσουμε.
Θέλω επίσης, κ. Διοικητά, με την ευκαιρία αυτη, να σας ευχαριστήσω θερμά, στο όνομα της πατρίδος μου, για την διαχρονική φιλοξενία με την οποία η Αίγυπτος περιβάλλει τον Ελληνισμό. Η, ιστορική αλλά και σύγχρονη, συνεισφορά των Αιγυπτιωτών Ελλήνων στην πρόοδο και προκοπή της Νειλοχώρας άς είναι η καλύτερη απόδειξη της ευγνωμοσύνης μας.»
