Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης από τη Θεσσαλονίκη, κάνει την πιο ονειρεμένη δουλειά. Ανήκει στη dream team της σειράς φαινόμενο «Game of Thrones», έχοντας αναλάβει τα εφέ.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του αναφέρθηκε στο πως βρέθηκε… ανάμεσα στους δράκους της Khaleesi. Πως όμως έγινε αυτό; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο 24χρονος ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με το θέατρο. Το πρώτο του επαγγελματικό βήμα το έκανε στα 19 του με την ομάδα Ούγκα Κλάρα στη Θεσσαλονίκη, ενώ κατόπιν σπούδασε σκηνοθεσία στο πανεπιστήμιο Hampshire των ΗΠΑ με πλήρη υποτροφία. Μετά τις σπουδές του, ζήτησε από μια παραγωγό -είχε συνεργαστεί μαζί της όταν ετοίμαζε την πτυχιακή του-να τον βοηθήσει. Εκείνη τον παρέπεμψε τόσο στο «Game of Thrones», όσο και στην ταινία «Interstellar». Δυστυχώς όμως τότε δεν υπήρχε κάποια διαθέσιμη θέση εργασίας.
Λίγο αργότερα όμως όταν οδηγούσε προς το Λος Άντζελες έστειλε μήνυμα στον υπεύθυνο της σειράς, ζητώντας του να τον συστήσει κάπου για δουλειά. Εκείνος όμως του απάντησε: «Ψάχνουμε κάποιον για να δουλέψει μαζί μας στην 5η σεζόν. Έχεις όμως περισσότερα προσόντα από τη δουλειά που σου προσφέρουμε». Παρόλα αυτά δεν το σκέφτηκε καθόλου και του είπε αμέσως ναι.
Μερικές ημέρες μετά τον κάλεσαν για τηλεφωνική συνέντευξη και εκείνος πάλι οδηγούσε. Χωρίς να χάσει όμως λεπτό, διπλοπάρκαρε και άρχισε να απαντά στις ερωτήσεις τους. «Διήρκεσε είκοσι λεπτά και δεν με ένοιαζε αν κόρναραν από πίσω», δήλωσε στο Έθνος της Κυριακής.
Και κατόπιν πρόσθεσε: «Στην 5η σεζόν η ”Δρακοβασίλισσα” έπρεπε να κάνει ένα επιπλέον γύρισμα μίας μέρας στο Λος Αντζελες. Σε αντίθεση με άλλους ηθοποιούς της γενιάς της που έχουν συμπεριφορά… ντίβας, η Emilia Clarke, αν και είναι από τις πλέον διάσημες, ήταν μονίμως με ένα χαμόγελο και έλεγε δύο λέξεις, ”ναι” και ”ΟΚ”. Ήταν ευγενική και συνεργάσιμη, ενώ, αν έκανε κάτι λάθος, ζητούσε συγγνώμη. Υπήρχαν στη σειρά προβληματικοί ηθοποιοί, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία σε έκανε να νιώθεις όμορφα γιατί όλοι δούλευαν σκληρά. Δεν ακουγόταν ούτε παράπονο».
Στην 6η σεζόν, εργάστηκε στο Μπέλφαστ, συλλέγοντας πληροφορίες για το πώς θα γίνουν τα εφέ. Μετρούσε το ύψος και την κλίση της κάμερας, έτσι ώστε αυτοί που θα τα επεξεργαστούν μετά στο κομπιούτερ να φτιάξουν έναν ψηφιακό χώρο που να έχει αναλογίες με τον πραγματικό.
