Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η Αίγυπτος και οι Αιγυπτιώτες συμπεριλήφθηκαν σε εκδόσεις ελληνικών γραμματοσήμων, τις οποίες και καταγράφουμε παρακάτω, με τις χρονολογίες έκδοσης εντός παρενθέσεων:
Θωρηκτό Αβέρωφ (1927, 1967 & 2012): Η κυβέρνηση του Κ. Μαυρομιχάλη δαπάνησε 23.650.000 δρχ. για την απόκτησή του. Οι 8.000.000 χρυσές δρχ. προέρχονταν από το 20% της συνολικής κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, που παραχώρησε με τη διαθήκη του στο Ταμείο Εθνικού Στόλου το 1899.
Ελ Αλαμέιν – Τάφος Πεσόντων (1947): Το Ελ Αλαμέιν βρίσκεται 106 χιλιόμετρα δυτικά της Αλεξάνδρειας και είναι ο τόπος όπου διεξήχθησαν δύο μάχες το 1942 με τη συμμετοχή της 1ηςΕλληνικής Ταξιαρχίας, οι οποίες έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στη θετική για τους συμμάχους έκβαση του πολέμου κατά του Άξονα. Εκεί αργότερα, ανάμεσα στα συμμαχικά μνημεία, ανεγέρθηκε στο ελληνικό κοιμητήριο και το Μνημείο των Πεσόντων Ελλήνων κατά τις εχθροπραξίες αυτές.
Μέγας Αλέξανδρος (1954 & 1968): Ο Μέγας Αλέξανδρος (356-323 π.Χ.) ήταν ο ιδρυτής της Αλεξάνδρειας στα δυτικά του Νείλου το 331 π.Χ., η οποία υπήρξε κατά την αρχαιότητα η πρωτεύουσα της Νειλοχώρας και σπουδαίο λιμάνι, ενώ θεωρείται πως στην ακμή της κατά την Πτολεμαϊκή Περίοδο αποτέλεσε μία από τις επιφανέστερες εστίες πολιτισμού με κέντρο την περίφημη βιβλιοθήκη της.
Γεώργιος Αβέρωφ (1973): Ο Αιγυπτιώτης Γ. Αβέρωφ (1815-1899) ήταν Εθνικός Ευεργέτης : Έδωσε 900.000 χρυσές δρχ. για την αποπεράτωση του Πολυτεχνείου (που είχαν αρχίσει οι Αλεξανδρινοί Τοσίτσας και Στουρνάρης), έκτισε τη Σχολή Ευελπίδων, τις εφηβικές φυλακές της Αθήνας (Εφηβείον Αβερώφειο), τη Γεωργική Σχολή της Λάρισας, έδωσε μεγάλα ποσά στην κοινότητα του Μετσόβου και στο Ωδείο Αθηνών, 1.000.000 δρχ. για την αναμαρμάρωση του Παναθηναϊκού Σταδίου, πρόσφερε τους ανδριάντες του Ρήγα και του Γρηγορίου 5ου που βρίσκονται στην είσοδο του αθηναϊκού Πανεπιστημίου, απ΄ τα δικά του κυρίως χρήματα αγοράστηκε το θωρηκτό που φέρει το όνομα του, βοήθησε οικονομικά στη διεξαγωγή των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων, κ.ά.
Φυγή της Αγίας Οικογένειας στην Αίγυπτο (1974): Στην Αίγυπτο κατέφυγε η Υπεραγία Θεοτόκος με το Χριστό όταν ο Ηρώδης διέταξε τη σφαγή των παιδιών της Βηθλεέμ. Το πόσο καιρό έμειναν εκεί διαφέρει ανάλογα με τις πηγές, πάντως στα μέρη που πέρασαν κατά τη διαμονή τους ανεγέρθησαν εκκλησίες και μοναστήρια, όπως ο Ναός της Παρθένου στο μοναστήρι Αλ Μεχάρακ, ενώ υπάρχουν πολλά ιερά δέντρα κάτω από τις φυλλωσιές των οποίων πιστεύεται πως φιλοξενήθηκε η Θεία Οικογένεια, όπως το ¨Δέντρο της Παναγίας¨ στη Ματαρία, κοντά στο Κάιρο. Η εν Αιγύπτω φυγή γιορτάζεται από την Εκκλησία στις 26 Δεκεμβρίου.
Μιχαήλ Τοσίτσας και Πολυτεχνείο (1975): Ο Αιγυπτιώτης Μ. Τοσίτσας (1787-1856) ήταν Εθνικός Ευεργέτης : Έδωσε μεγάλα ποσά κατά καιρούς στο Μέτσοβο, έκανε σημαντικές δωρεές για το ελληνικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, έδωσε 100.000 γαλλικά φράγκα για τη συντήρηση του Πολυτεχνείου, 10.000 τάλιρα για τον εξωραϊσμό των δρόμων Αιόλου, Σταδίου και Ερμού, 15.000 δρχ. υπέρ της Ελληνικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, μεγάλα ποσά στο Αρσάκειο, στο τότε αθηναϊκό νοσοκομείο, στο Αμάλειο Ορφανοτροφείο, στη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία και σε άλλα ιδρύματα.
Φάρος Αλεξάνδρειας (1977): Ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, ο Φάρος ανεγέρθηκε τον 3ο αι. π.Χ. επί της ομώνυμης νησίδας λίγο έξω από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Β΄του Φιλάδελφου (284-246) και παρέμεινε σε λειτουργία μέχρι την πλήρη καταστροφή του από σεισμούς τον 14ο αι μ.Χ.
Κωνσταντίνος Καβάφης (1983): Ο Αιγυπτιώτης Κ. Καβάφης (1863-1933) υπήρξε χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη πνευματική φυσιογνωμία της Αλεξάνδρειας και σήμερα, κατά γενική ομολογία, θεωρείται ο επιφανέστερος παγκοσμίως Έλληνας ποιητής.
Ντίνος Ηλιόπουλος (2009): Ο ευγενικός και μετριοπαθής Αιγυπτιώτης ηθοποιός Ντίνος Ηλιόπουλος (1915-2001) πρόσφερε με τη σπουδαία υποκριτική του ικανότητα το γέλιο – και όχι μόνο – σε εκατομμύρια Έλληνες, ενός δίδαξε ήθος εντός και εκτός σκηνής.
Σιβιτανίδειος Σχολή (2009): Η Σιβιτανίδειος Σχολή Καλλιθέας ιδρύθηκε το 1926-27 από κληροδότημα αξίας 3.000.000 χρυσών δραχμών σε αιγυπτιακά χρεόγραφα και λίρες Αιγύπτου προς το Δημόσιο του Αιγυπτιώτη Βασίλειου Σιβιτανίδη (1830-1921).
Αριστείδης Πατρινός (2013): Ο Αιγυπτιώτης γενετιστής Α. Πατρινός (1947) βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία των πρώτων συνθετικών βακτηριδιακών κυττάρων, τιμώμενος με πολυάριθμα βραβεία και τιμητικούς τίτλους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ας σημειωθεί επίσης το αναμνηστικό ¨εταιρικό γραμματόσημο¨ που εξέδωσε επίσημα μέσω των ΕΛΤΑ ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων το 2013, επ΄ ευκαιρία της συμπλήρωσης 80 ετών δράσης και προσφοράς από την ίδρυση του το 1933.
Με αιγυπτιώτικο ενδιαφέρον έχει εκδώσει γραμματόσημα και η αδελφή Κύπρος, όπως αυτά με τον σπουδαίο κυπριακής καταγωγής Αιγυπτιώτη πεζογράφο Νίκο Νικολαΐδη (2006), με τους ηγέτες του Κινήματος των Αδεσμεύτων (Νάσερ, Νεχρού, Τίτο) και το Μακάριο (1988), τη φυγή της θείας οικογένειας στην Αίγυπτο (1974), κ.ά.
Τέλος, η αγαπημένη Αίγυπτος έχει συμπεριληφθεί με διάφορα θέματα σε γραμματόσημα πολλών χωρών του κόσμου: Με τον μεταφραστή των ιερογλυφικών Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν το Μονακό (1990) και η Γαλλία (1972), με τον Αιγύπτιο ηγέτη Νάσερ το Σουδάν (1973), το Άμπου Ντάμπι (1971), κ.ά.
Επί τη ευκαιρία δε, σημειώνουμε και τα φιλανθρωπικά αιγυπτιώτικα ¨ειδικά χαρτόσημα¨ του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Αιγύπτου (περ. 1924) και της Ελληνικής Ενώσεως ¨Αισχύλος-Αρίων¨ (υπέρ του Ασύλου και των Νυχτερινών Σχολών της) που κυκλοφόρησαν στη Νειλοχώρα.
Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
