Έχοντας ως κεντρικό της θέμα :«Ιστορικές Κοινότητες Ορθοδόξων στην Ευρώπη και τον κόσμο», πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη από τις 25 έως τις 29 Ιουνίου 2015 η 22η Γενική Συνέλευση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο).
Στη Συνέλευση συμμετείχαν εκπρόσωποι πολλών ιστορικών ορθοδόξων κοινοτήτων από όλο τον κόσμο, με διαφορετική εθνική προέλευση, ανάμεσα τους και ο Έφορος Τύπου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Δημήτριος Κάβουρας, ο οποίος παρουσίασε στους συνέδρους την ιστορική πορεία της Ε.Κ.Α. από την ίδρυση της μέχρι και σήμερα, καθώς και το όραμα της νέας Κοινοτικής Επιτροπής για το μέλλον της Ε.Κ.Α. Παράλληλα είχε την ευκαιρία να συζητήσει με εκπροσώπους άλλων Ελληνικών ιστορικών Κοινοτήτων, αλλά και τους εξ Ελλάδος βουλευτές, θέματα που αφορούν τον Απόδημο Ελληνισμό.
Η τελετή έναρξης πραγματοποιήθηκε στο Παλαιό Δημαρχείο της Βιέννης, την Πέμπτη, 25 Ιουνίου 2015. Την έναρξη των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης κήρυξε ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης της Δ.Σ.Ο. κ. Sergey Popov, ο οποίος, αφού ευχαρίστησε όλους για την μαζική συμμετοχή τους στην Γενική Συνέλευση, κάλεσε τους εκπροσώπους των ορθοδόξων κοινοτήτων να αναδείξουν την ενότητά τους παντού.
Στην ομιλία του ο Γενικός Γραμματέας της Δ.Σ.Ο. κ. Ιωάννης Αμαντίδης ανέφερε ότι η Δ.Σ.Ο είναι αντίθετη προς κάθε πολιτική που οδηγεί στην φτώχεια και την εξάντληση μεγάλων ομάδων πολιτών και που οδηγεί επίσης στην εξαφάνιση των χριστιανικών κοινοτήτων της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής.
Ο Πρόεδρος του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου κ. Roger Nkodo Dang απηύθυνε χαιρετισμό προς τους συμμετέχοντες. Επίσης, χαιρετισμό απηύθυνε ο Συμπρόεδρος της Διακομματικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ελευθερία της θρησκείας ή πίστης και τη θρησκευτική ανεκτικότητα, Ευρωβουλευτής κ. Peter van Dalen, ενώ διαβάστηκαν μηνύματα του Οικουμενικού Πατριάρχη, του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής που διάβασε ο Επίσκοπος Μοζαμβίκης Ιωάννης, του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών, της Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων και του Προέδρου της Ρωσικής Κρατικής Δούμα και πολλών άλλων.
Τέλος, πραγματοποιήθηκε τιμητική αναφορά στον απελθόντα Γενικό Γραμματέα της Δ.Σ.Ο. κ. Αναστάσιο Νεράντζη.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Συνέλευσης πραγματοποιήθηκε συμπλήρωση μελών των οργάνων της Δ.Σ.Ο. και συμπληρωματική Εκλογή Γενικού Γραμματέα. Έτσι η νέα σύνθεση της Διεθνούς Γραμματείας της Δ.Σ.Ο., όπως αυτή προέκυψε, είναι:
Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης: Sergei Popov (Ρωσία)
Γενικός Γραμματέας: Ιωάννης Αμανατίδης (Ελλάδα)
Αναπληρωτής Γραμματέας: Αθανάσιος Μπούρας (Ελλάδα)
Ταμίας: Σταύρος Αραχωβίτης (Ελλάδα)
Σύμβουλοι: Δρ. Κώστας Μυγδάλης (Ελλάδα), Καθ. Valery Alexeev (Ρωσία)
Διεθνής Γραμματεία Δ.Σ.Ο.:
Jaroslav Nilov (Ρωσία)
Κώστας Κωνσταντίνου (Κύπρος)
Petru Andea (Ρουμανία)
Aragats Akhoyan (Αρμενία)
Eugeniusz Czykwin (Πολωνία)
Fuad Kokaly (Παλαιστίνη)
Την τελευταία ημέρα η 22η Γενική Συνέλευσης συνέταξε Ψήφισμα για την προστασία των Χριστιανών και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων στη Μέση Ανατολή, στα άρθρα του οποίου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι:
«Η 22η ετήσια Γενική Συνέλευση της Δ.Σ.Ο αποφασίζει με το παρόν να:
1 – Υιοθετήσει, ως δράση ύψιστης προτεραιότητας για τη Δ.Σ.Ο, τον στόχο να εργαστεί προς την αποτελεσματική και επείγουσα προστασία όλων των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή από τους κινδύνους εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονίες.
2 –Αναθέσει στον Πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης και τον Γενικό Γραμματέα, να συστήσει άμεσα μία ειδική ομάδα υψηλού επιπέδου, η οποία να εκπονήσει ένα σχέδιο δράσης και ελέγχου για την υλοποίησή του με όλα τα κράτη, τα κοινοβούλια, τους Διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάδειξη και επίτευξη των στόχων προστασίας των Χριστιανών και των κοινοτήτων της περιοχής από θανάσιμο κίνδυνο και τις διώξεις.
3 – Εντείνει τη συνεργασία για την προστασία των Χριστιανών και των κοινοτήτων της περιοχής και την προώθηση της ελευθερίας της συνείδησης και της θρησκείας, ιδίως, με τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρώπης.
4 – Αναθέσει στον Πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης και τον Γενικό Γραμματέα της Δ.Σ.Ο. να κάνουν έκκληση προς την ηγεσία του ΟΗΕ στο πλαίσιο της 4ης Συνάντησης των Προέδρων Κοινοβουλίων των κρατών-μελών της Διακοινοβουλευτικής Ένωσης στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο του 2015, με τη δήλωση για την υιοθέτηση άμεσων και αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή από τους μαζικούς διωγμούς και την εξόντωση.
5 – Συγκαλέσει υπό την αιγίδα της Δ.Σ.Ο. ειδικό διεθνές συνέδριο για την προστασία των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή όχι αργότερα από το Νοέμβριο του 2015, αποστέλλοντας προσκλήσεις προς τους επικεφαλής των Χριστιανικών Εκκλησιών του Λιβάνου, Συρίας, Ιράν, Ιορδανίας και άλλων χωρών της περιοχής.»
Αλλά και τα συμπεράσματα καταδεικνύουν ξεκάθαρα τη θέληση των μελών της Δ.Σ.Ο. να καταδικάσει κάθε ενέργεια ενάντια σε χριστιανικούς πληθυσμούς, αλλά και τη βεβαιότητα πως θα υποστηρίξει αυτούς τους πληθυσμούς με κάθε δυνατό τρόπο. Αναλυτικά τα συμπεράσματα αναφέρουν: «Η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο.) από το κέντρο της Ευρώπης, την πόλη της Βιέννης, από τον χώρο της ετήσιας Γενικής της Συνέλευσης απευθύνει προς κάθε άνθρωπο καλής θέλησης στον κόσμο, προς κάθε πιστό στην έννοια και στην ύπαρξη του ζώντος Θεού, προς κάθε χριστιανό, προς κάθε πολιτικό του αγωνιζόμενου κοινωνικού χώρου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μήνυμα συμφιλίωσης και ελπίδας. Χαιρετίζει με αγάπη και υπερηφάνεια τους πολίτες των ορθοδόξων κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο, που μακριά από τον οικείο χώρο της πατρίδας και της οικογένειας, δίνουν επί αιώνες τώρα μαρτυρία χριστιανικού ορθοδόξου φρονήματος διατηρώντας ζωντανή και ακμαία την θρησκευτική τους πίστη και την πολιτισμική τους ταυτότητα, το δικό τους αξιακό σύστημα, συνυπάρχοντας αρμονικά και δημιουργικά με τον λαό της νέας τους πατρίδας, μακριά από πάσης φύσεως εθνικισμούς και τοπικισμούς. Εκτιμούμε πως η διατήρηση της πολιτισμικής και της θρησκευτικής ταυτότητας, είναι στοιχείο πολιτισμικού πλούτου, απολύτως απαραίτητο για τον σύγχρονο κόσμο και συμβάλει την γόνιμη ποικιλομορφία του σύγχρονου πολιτισμού και στην αλληλοκατανόηση των ανθρώπων. Προς όλους τους ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βιώνουν τις επιπτώσεις επάλληλων οικονομικών και άλλων κρίσεων, προς κάθε πολίτη που παλεύει ενάντια στην ασυδοσία και τις χωρίς όρους εκμετάλλευση και προσπορισμό κέρδους των κεφαλαίων του απόλυτου τίποτε και της δημιουργικής λογιστικής και της απάτης, που όχι μόνο δεν συμβάλουν στην ανάπτυξη αλλά στέλνει στο περιθώριο της ζωής μεγάλες ομάδες πολιτών. Παρά το ναυάγιο του μοντέλου “Οικονομία-Καζίνο” που ακολούθησε με την κατάρρευση των Fannie May & Lehman Brothers, η διεθνής κοινότητα φαίνεται αδύναμη να επιβάλει κανόνες στην δημιουργία και ανάπτυξη παρόμοιων «επενδυτικών» πρωτοβουλιών, που όχι μόνο δεν προσπορίζουν πλούτο στην κοινωνία, αντίθετα περιορίζουν τις πραγματικές επενδύσεις που αξιολογούνται πλέον ως μη κερδοφόρες και αντιπαραγωγικές. Οι νέες τεχνολογίες, που ως μέσα είναι χρήσιμες για την άμεση δημοκρατία και τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, στα χέρια επιτήδειων «οικονομικών παραγόντων» μεταβάλουν την πραγματική οικονομία σε τυχερό παιχνίδι χρηματιστηριακής λογικής, χωρίς ουδεμία αναφορά στους πραγματικούς οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες. Μια νέα γενιά ανθρώπων μεγαλώνει όχι πλέον με το ιδανικό της αγάπης προς την εργασία, και της ενσωμάτωσης της καινοτομίας στην πραγματική οικονομία, αλλά με το ενδιαφέρον να στρέφεται προς το εύκολο ευκαιριακό κέρδος. Οι δυσκολίες της ζωής, της επιβίωσης, αυτές που προξενούν οι διαρκείς οικονομικές κρίσεις των καιρών, δεν μπορούν να μεταβληθούν σε δομικές, διαρκείς και μόνιμες κρίσεις της κοινωνίας μας, ούτε να παρασύρουν τους λαούς σε απεγνωσμένα διαβήματα. Ολοένα και πιο συχνά θρηνούμε νέα θύματα ατυχημάτων οικονομικών μεταναστών και προσφύγων που στοιχίζουν τόσες ζωές αθώων ανθρώπων που αναζητούν μια περιοχή γαλήνης για αυτούς και τις οικογένειές τους. Για το λόγο αυτό διακηρύσσουμε ότι η πλεονεξία του διεθνούς ανεξέλεγκτου κεφαλαίου, δεν μπορεί να συνεχίζει να διαταράσσει τον γεωπολιτικό χάρτη πλουτοπαραγωγικών περιοχών και να εξάπτει την θρησκευτική αντιπαράθεση και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Το πολιτικό κενό, την κοινωνική δυσαρέσκεια σπεύδουν να καλύψουν κάθε λογής κατά κύριο λόγο ακροδεξιοί αντιευρωπαϊκοί λαϊκισμοί και τοπικοί εθνικισμοί. Οι επισημάνσεις εν προκειμένω στο κοινό ανακοινωθέν των Ορθοδόξων Προκαθημένων των Εκκλησιών κατά την σύναξή τους στο Φανάρι, το έτος 2014, θέτουν τις διαστάσεις του προβλήματος: «…Η παγκόσμιος οικονομική κρίσις αποτελεί θεμελιώδη απειλήν διά την δικαιοσύνην και την ειρήνην εις τοπικόν και παγκόσμιον επίπεδον. Αι συνέπειαι αυτής είναι εμφανείς εις άπαντα τα στρώματα της κοινωνίας, ένθα απουσιάζουν αξίαι ως η αξιοπρέπεια του προσώπου, η αδελφική αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη. Τα αίτια της κρίσεως ταύτης δεν είναι αμιγώς οικονομικά. Είναι και πνευματικής και ηθικής φύσεως. Αντί του συσχηματισμού προς τα παγκόσμια είδωλα της ισχύος, της πλεονεξίας και της φιληδονίας, εξαίρομεν την αποστολήν μας να μεταμορφώσωμεν τον κόσμον, εφαρμόζοντες τας αρχάς της δικαιοσύνης, της ειρήνης και της αγάπης…». Με εξαιρετικό ενδιαφέρον παρακολουθούμε και εμείς τις εργασίες προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών που πρόκειται να συνέλθει «…υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη το 2016, εκτός απροόπτου…» και είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην άρτια προετοιμασία της. Μας ανησυχεί ιδιαίτερα η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, η συστηματική καταστροφή ιστορικών μνημείων και της αρχαιολογικών τόπων υπό τη συγκάλυψη του Ισλάμ. Πρόκειται για μείζονα απώλεια, η οποία θα επηρεάζει αρνητικά τις τοπικές κοινωνίες στο διηνεκές, τόσο λόγω της πολιτιστικής σημασίας των μνημείων – ως πηγής πληροφοριών για το παρελθόν και ως συμβόλων της ταυτότητας και της ιστορικής συνέχειας των κοινοτήτων – όσο και λόγω της ευρύτερης κοινωνικο-οικονομικής αξίας τους. Η πολιτιστική κληρονομιά δεν είναι απλά μια δευτερεύουσα απώλεια των πολεμικών συγκρούσεων, γιατί αποτελεί βασικό πόρο, ο οποίος συμβάλλει στην ενίσχυση της ζωτικής αντοχής των κοινοτήτων. Ζητάμε να σταματήσει η μετανάστευση και προσφυγιά μεγάλων τμημάτων του λαού της περιοχής εγκαταλείποντας τις πατρογονικές τους εστίες με κατεύθυνση προς το άγνωστο. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς κάθε πολίτη Χριστιανό ή Μουσουλμάνο που διώκεται, φυλακίζεται, εξορίζεται και οδηγείται στην απόγνωση και την κοινωνική απομόνωση. Ιδιαίτερα συμπαραστεκόμαστε προς τους χριστιανούς των κοινοτήτων μας των δοκιμαζομένων περιοχών της Μέσης Ανατολής και της Συρίας. Τέλος, η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο.), αποτίει τον οφειλόμενο φόρο τιμής προς τα τραγικά θύματα της γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ποντίων και στους χιλιάδες αθώους νεκρούς του Δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.»
Στις εργασίες της Συνέλευσης συμμετείχαν βουλευτές από τις κάτωθι χώρες: Αλβανία, Αργεντινή, Αρμενία, Βοσνία & Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάδα, Εσθονία, Ιορδανία, Ιράν, Καζακστάν, Κογκό, Κροατία, Κύπρος, Λετονία, Λίβανος, Μαυροβούνιο, Ουγκάντα, Παλαιστίνη, Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσία, Σερβία, Σουηδία, Συρία και Χιλή, καθώς επίσης και εκπρόσωποι Ορθόδοξων Κοινοτήτων και Εκκλησιών συμπεριλαμβανομένου και του Πατριαρχείου μας.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ Δ.Σ.Ο.
Η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο.) είναι διακοινοβουλευτικό όργανο που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων.
Η φιλοσοφία της Δ.Σ.Ο. εκφράζεται από τη Διακήρυξη των μελών του Συνεδρίου που συγκάλεσε η Βουλή των Ελλήνων στην Χαλκιδική, με θέμα: «Η Ορθοδοξία στην Νέα Ευρωπαϊκή Πραγματικότητα». Σύμφωνα με τη σχετική Διακήρυξη, η Ορθοδοξία, με την κοινωνική, ιστορική και πνευματική σημασία της αποτελεί κοινή ιστορική πολιτιστική παράδοση και θρησκευτική έκφραση για το μισό περίπου του πληθυσμού της Ευρώπης.
Σε ένα πλαίσιο ιστορικών αλλαγών που ήταν σε εξέλιξη σε όλη την Ευρώπη (πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική-Ανατολική Ευρώπη, συνθήκη του Μάαστριχτ στη Δυτική Ευρώπη), προσωπικότητες από όλη την Ευρώπη που συμμετείχαν το 1993 σε συνέδριο που συγκάλεσε η Βουλή των Ελλήνων, διαπίστωσαν την ανάγκη παρουσίας της Ορθοδοξίας ως κοινής πολιτισμικής έκφρασης μεγάλου αριθμού Ευρωπαίων πολιτών στην διαμόρφωση της σύγχρονης Ευρώπης. Ως εκ τούτου, η κοινή πολιτιστική αναφορά της Ορθοδοξίας αναζητήθηκε μέσω της Δ.Σ.Ο., στην οποία συμμετέχουν σήμερα Ορθόδοξοι κατά το θρήσκευμα βουλευτές από: Αλβανία, Αρμενία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάδα, Εσθονία, Κύπρος, Καζακστάν, Λετονία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Μολδαβία, Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσική Ομοσπονδία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Σλοβακία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Ουκρανία και Φινλανδία καθώς και ομάδες βουλευτών από: Αυστραλία, Η.Π.Α., Ασία και Αφρική.
Η διαπίστωση πως η πλειοψηφία των πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή ήπειρος είναι στην πραγματικότητα προβλήματα όλης της υφηλίου, η ανάγκη όπως αναζητηθούν ερμηνείες και απαντήσεις που στηρίζονται στην κοινή πολιτιστική παράδοση των λαών, η εμφάνιση των νέων τεχνολογιών αλλά και των φαινομένων παγκοσμιοποίησης της οικονομίας οδηγούν την Δ.Σ.Ο. στην απόφαση να υπερβεί τα σύνορα της Ευρωπαϊκής ηπείρου και να επικοινωνήσει με κοινοβουλευτικούς από όλο τον κόσμο, Χριστιανούς Ορθόδοξους στην πίστη, με στόχο την κοινή μας πολιτισμική έκφραση μέσω της θρησκείας ως κοινής βάσης για τη συμμετοχή στη διαμόρφωση της σύγχρονης πολυσύνθετης πραγματικότητας.
Προς τον σκοπό αυτό, και βάσει του άρθρου 2, παρ. β΄ της Ιδρυτικής Πράξης, δύνανται να συμμετάσχουν στη Γενική Συνέλευση κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες ή κοινοβουλευτικές ομάδες και από άλλα Ευρωπαϊκά κοινοβούλια ή αντίστοιχα από κοινοβούλια άλλων ηπείρων. Στη Γενική Συνέλευση του 2001 στην οποία συμμετείχαν ομάδες βουλευτών από την Αυστραλία, Ασία, Αφρική και Η.Π.Α. αποφασίσθηκε η οργάνωση από Ευρωπαϊκή Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας (Ε.Δ.Σ.Ο.) να αποκαλείται Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο.).
Στην Γενική Συνέλευση της Δ.Σ.Ο. στο Κίεβο της Ουκρανίας τον Ιούνιο του 2004 αποφασίσθηκε να αναζητηθούν τρόποι συνεργασίας με την Κοινοβουλευτική Ένωση των Κρατών-Μελών του Οργανισμού της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης (Κ.Ε.Ι.Σ.).
Μετά από επιστολές που αντηλλάγησαν, στις 22 Μαρτίου του 2005 μονογραφήθηκε στην Αθήνα από τους Γενικούς Γραμματείς τους, σχέδιο συμφώνου συνεργασίας μεταξύ των δύο κοινοβουλευτικών οργανώσεων.
