ΣΑΕ και Δήμος Θεσσαλονίκης

1«Απαράδεκτη» η συμπεριφορά του δημάρχου Θεσσαλονίκης να κάνει έξωση στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, δηλώνει ο μέχρι πρότινος πρόεδρός του, Στέφανος Ταμβάκης. «Δεν μπορεί ο δήμος να πληρώνει ενοίκια, ενώ διαθέτει έναν τόσο μεγάλο χώρο», απαντά ο Γιάννης Μπουτάρης.

Το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), βασικό όργανο συντονισμού των επαφών της χώρας με τους απανταχού αποδήμους, είναι άστεγο, ακέφαλο και χωρίς υπαλλήλους. Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, εδώ και μερικούς μήνες έκανε έξωση στο ΣΑΕ από τα γραφεία όπου στεγαζόταν. Έβγαλε τις δύο και μοναδικές υπαλλήλους, ξήλωσε την ταμπέλα και άλλαξε τις κλειδαριές στις πόρτες.

Αιτία, όπως λέει ο ίδιος, ότι δύο μόνο υπάλληλοι δέσμευαν ένα χώρο 1.800 τ.μ., σε κτήριο-δωρεά προς το Δήμο Θεσσαλονίκης, το οποίο παραχωρήθηκε για να στεγαστεί το ΣΑΕ. Ο χώρος περιλαμβάνει υπόγειο, ισόγειο και τον 1ο όροφο μιας πολυκατοικίας. Από τις 31/12/2012 όμως το ΣΑΕ είναι ακέφαλο, καθώς έληξε η θητεία του προηγούμενου προεδρείου. Προς το τέλος του χρόνου αναμένεται να γίνουν εκλογές για νέο προεδρείο, λέει ο τέως πρόεδρος του ΣΑΕ, Στέφανος Ταμβάκης, που θεωρεί τη συμπεριφορά του δημάρχου απαράδεκτη.

Προσφορά

Το ΣΑΕ στεγάζεται στην οδό Μαρίας Κάλλας 23, σε δωρεά του εύπορου συνταξιούχου πολιτικού μηχανικού Θωμά Μακρίδη. Όμως, παρά το νέο, πολύ μεγαλύτερο δημαρχείο, ο Δήμος Θεσσαλονίκης ασφυκτιά, καθώς πολλές υπηρεσίες του στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους. Ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, Θόδωρος Καράογλου, προσφέρθηκε να διαθέσει ένα γραφείο στο υπουργείο για να στεγαστούν οι δύο υπάλληλοι του ΣΑΕ, αλλά δεν υπήρξε καμία απάντηση.

«Δύο άτομα μόνο στεγάζονται σε ένα χώρο όπου μπορούν να στεγαστούν 40», δηλώνει ο Γ. Μπουτάρης. «Προσφέραμε χώρο στο δημαρχείο. Οι κυρίες αρνήθηκαν να φύγουν από εκεί. Τους δίνει ο υπουργός ένα γραφείο στο ΥΜΑΘ, αλλά δεν πηγαίνουν. Δεν μπορεί ο δήμος να πληρώνει ενοίκια για να στεγάσει υπηρεσίες του, ενώ διαθέτει έναν τόσο μεγάλο χώρο», τονίζει. Αυτή τη στιγμή στο κτήριο εδρεύει η «Θεσσαλονίκη, Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014», θεσμό που κέρδισε η πόλη, κι ετοιμάζονται διάφορες δράσεις, αλλά και εκδηλώσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει. Ο δήμος σχεδιάζει να μεταφέρει κι άλλες υπηρεσίες εκεί.

Τι δηλώνει ο δωρητής

Ο ίδιος ο δωρητής μένει στην ίδια οικοδομή και, όπως λέει, στενοχωριέται που βλέπει το χώρο να μαραζώνει, χωρίς καμία δραστηριότητα. «Στην αρχή υπήρχαν 18 υπάλληλοι. Γίνονταν εδώ εκθέσεις και εκδηλώσεις, ερχόταν το προεδρείο, υπήρχε δραστηριότητα. Μετά έμειναν 2 υπάλληλοι», λέει ο Θ. Μακρίδης. «Θέλω ο χώρος να είναι ζωντανός. Με την “Πολιτιστική Πρωτεύουσα Νέων της Ευρώπης” θα πάρει ζωντάνια. Θα έρθουν εδώ νέοι απ’ όλη την Ευρώπη. Θα γίνουν εκδηλώσεις, εκθέσεις. Είναι κρίμα να μένει κλειστός ένας τόσο μεγάλος χώρος», προσθέτει.

«Τα έπιπλα, τα γραφεία, όλα εκεί μέσα είναι περιουσία του υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο χρηματοδοτεί το ΣΑΕ και δεν είχε κανείς το δικαίωμα να τα απομακρύνει», λέει ο τελευταίος πρόεδρός του, Στέφανος Ταμβάκης. Επισημαίνει ότι είχε γίνει πρόταση στο δήμο για συστέγαση, να κρατήσει το ΣΑΕ ένα γραφείο και την αίθουσα συνεδριάσεων του προεδρείου, η οποία να διατίθεται στο δήμο το μεγάλο διάστημα που δεν είναι παρόν το προεδρείο, αλλά ο Γ. Μπουτάρης αρνήθηκε. «Παραχωρήσαμε το 75% του χώρου. Θα μπορούσε η έδρα του ΣΑΕ να είναι οπουδήποτε. Είναι τιμή του δήμου να βρίσκεται η έδρα του ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη», υπογραμμίζει ο ίδιος. «Εμείς το παραχωρούμε αφού το θέλουν τόσο πολύ. Κι από τη στιγμή που υπάρχει η πρόταση του Θ. Καράογλου, θα τη σκεφτούμε», προσθέτει. Το θέμα θα κληθεί να λύσει το νέο προεδρείο που θα προκύψει από τις εκλογές, οι οποίες αναμένεται να προκηρυχθούν ώς το τέλος του χρόνου. Ήδη, λέει ο Στ. Ταμβάκης, ολοκλήρωσε το έργο της η νομική επιτροπή του υπουργείου Εξωτερικών και ετοιμάζεται η οργανωτική επιτροπή που θα διεκπεραιώσει τις νέες εκλογές.

«Οι απόδημοι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά τη δύσκολη κατάσταση που διέρχεται η χώρα», επισημαίνει ο ίδιος. «Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να είναι το ΣΑΕ αυτοχρηματοδοτούμενο και να μην επιβαρύνει το υπουργείο Εξωτερικών».

(Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 26/5/2013, του Σάκη Αποστολάκη)